Leers bestrijdt mensenhandel om migratie beter te kunnen beheersen
Mensenhandel hangt nauw samen met het migratiebeleid. Hoe strenger dat beleid, hoe moeilijker het wordt om te migreren naar de rijkere delen van de wereld en hoe lastiger het is om hier te overleven zonder verblijfsrecht. Daardoor krijgen mensenhandelaren steeds meer kansen om arme en uitgesloten mensen te misleiden met leugens over een toekomst vol geluk en weelde. Een keihard migratiebeleid bevordert dus mensenhandel. Al jarenlang stelt de overheid dat de aanpak van mensenhandel hoge prioriteit heeft. Het draait daarbij om het strafrechtelijk vervolgen van mensenhandelaren en het uitzetten van mensen zonder verblijfsrecht, en zeker niet om het beschermen van de slachtoffers van mensenhandel. Bestrijding van mensenhandel wordt vooral ingezet als middel om migratiestromen beter te kunnen beheersen en ongewenste migranten zoveel mogelijk terug te kunnen sturen. Dat geldt ook voor de nieuwe maatregelen van Leers, die het moeilijker maken voor slachtoffers van mensenhandel om aangifte te doen en om bescherming tegen gewetenloze mensenhandelaren te krijgen.
De minister roept dat de overheid het belang van de slachtoffers van mensenhandel voorop stelt. Maar daar klopt dus niets van. Twaalf organisaties, waaronder FairWork, CoMensha en Defence for Children, zeggen dat Leers dat belang juist “achterstelt”. Ook keren ze zich tegen zijn suggestie dat het Nederlandse beleid tegen mensenhandel zo “genereus” is dat migranten er gemakkelijk misbruik van kunnen maken. Daarbij diste hij ook weer de leugenachtige mythe op van “de aanzuigende werking”. Omdat de overheid de deuren voor slachtoffers van mensenhandel zogenaamd wagenwijd openzet, zouden veel migranten naar Nederland komen en ten onrechte een beroep doen op de verblijfsregeling voor die slachtoffers.
Maar in feite heeft Nederland juist een beroerde reputatie op het gebied van bestrijding van mensenhandel. Het beleid voldoet weliswaar aan de minimumbepalingen van internationale verdragen, maar meer ook niet. Leers wekt de indruk dat het nakomen van die verdragen, waartoe Nederland simpelweg is verplicht, een staaltje naïeve ruimhartigheid zou zijn waar veel “frauderende vreemdelingen” van zouden profiteren. Zo beschouwd zou het voeren van een wat minder vijandig migratiebeleid al te ver gaan, omdat het gevaar van grootschalig misbruik ervan altijd op de loer zou liggen.
“Met enige regelmaat duikt het beeld op als zouden slachtoffers aangifte doen alleen om een verblijfsvergunning te krijgen”, aldus de organisaties. “Dat geldt in het bijzonder wanneer de advocaten van mensenhandelaren geloofd moeten worden. Nadrukkelijk geldt dat uit onderzoek door het Bureau Nationaal Rapporteur Mensenhandel noch uit onderzoek gedaan door het Openbaar Ministerie van misbruik is gebleken.” Sterker nog, de Nationaal Rapporteur Mensenhandel meldde onlangs in een praatje dat ook zij zich er zorgen over maakt “dat geluiden over misbruik van de regeling steeds meer de boventoon gaan voeren. Het drastisch inperken van de rechten van slachtoffers vind ik daarbij een slechte ontwikkeling. Deze rechten dienen immers een tweeledig doel: de opsporing en vervolging van daders én de bescherming van slachtoffers. Het inperken van de rechten van álle buitenlandse slachtoffers kan niet anders dan contraproductief zijn voor een effectieve opsporing en vervolging.”
Volgens de organisaties versterkt de minister al bestaande vooroordelen door het signaal af te geven dat misbruik van de verblijfsregeling een groot probleem zou zijn. De slachtoffers, veelal zonder verblijfsrecht, hebben toch al zo’n moeite en zijn toch al zo bang om aangifte tegen hun handelaren te doen. De misselijkmakende Leers gooit daar nog een extra schep bovenop.
Harry Westerink
Dat is helaas nu eenmaal de techniek die veelvuldig gebruikt wordt (en werd) in de politiek. Onze minister Leers heeft duidelijk kunstjes afgekeken.
We hebben het in engeland gezien, daar werd vanuit de politiek het beeld geschetst dat het merendeel van de uitkerings gerechtigde arbeidsongeschikten fraudeurs waren, als excuus om te bezuinigen op die groep. Wat tot resultaat heeft gehad dat een toch al economisch zwakke groep het nu nog krapper heeft en daarnaast ook nog eens zijn leven op straat niet zeker is omdat vanwege deze leugens geweldsmisdrijven tegen mensen met een beperking of handicap onvoorstebaar veel in frequentie toe zijn genomen.
Dit zelfde grapje is uitgehaald met de Wajongers hier in Nederland, nu valt het met de zogenaamde ‘hate crimes’ gelukkig heel erg mee hier, maar grove leugens daar schrikken onze ministers niet voor terug. Je zou voor het minste geringste een wajong uitkering krijgen en dat zou echt genieten zijn, de hele dag op je luie reet achter de tv. Ik kan helaas als ervarings-deskundige betuigen dat het verkrijgen van een wajong uitkering een hel is. Het heeft me twee jaar procederen gekost om uiteindelijk de uitkering te krijgen waar ik recht op heb (en die ik ook heel hard nodig heb). En dan heb ik nog geluk gehad, ik ken helaas een hoop mensen die al veel langer in rechtszaken verwikkeld zijn en noodgedwongen in de bijstand zitten. Maar daar houdt het niet op, want de bijstandsgerechtigden moeten er ook aan. Geen enkele sociale pijler is zeker met deze regering…
En om dan nog even de ultieme parallel te trekken, Hitler heeft exact hetzelfde trucje uitgehaald. Het systematisch afkraken en zwart maken van een groep mensen vanuit de politiek laat op den duur alle menselijkheid verdwijnen. Er moet toch een schuldige zijn voor onze problemen? Die groep van zijn rechten ontdoen en dehumaniseren zal al onze problemen oplossen. Dat de persoon die het eerste wijst gewoonlijk de schuldige is komt niet in ons op.
Ik wil niet zeggen dat we hier een tweede holocaust op komst hebben, ik hoop dat we in Nederland iets geleerd hebben van de 2e wereld oorlog. Wel wil ik zeggen dat dit een extreem gevaarlijk spelletje is.