Leidse dwangarbeiders vieren Dag van de Arbeid

Pop van het soort sponzen dat de dwangarbeiders dagelijks gratis moeten inpakken, met de tronie van de wethouder erop geplakt.
Op 1 mei vieren arbeiders wereldwijd hun gezamenlijke strijd voor rechten en rechtvaardigheid. In Nederland heeft de arbeidersbeweging de afgelopen eeuw een aantal belangrijke rechten bevochten. In Leiden worden die nu door de gemeente weer afgenomen, onder meer via de instelling van dwangarbeid voor werklozen. Daarom besloot Doorbraak de Dag van de Arbeid dit jaar te vieren bij de ingang van het dwangarbeidcentrum DZB, in de pauze van de werkende werklozen, van 11:30 tot 12:30 uur.

Bijna 20 Doorbraak-activisten en sympathisanten brachten een partytent mee, koffie, thee, fris, koekjes en gebak. Er was ook muziek, en het eerste nummer was direct erg aanstekelijk: Koos Werkeloos van Klein Orkest. De omgeving was versierd met de bekende Doorbraak-pleepot (“Schijt aan dwangarbeid”), voor de gelegenheid met slingers omhangen, en met een reeks actieborden en posters “Stop uitholling arbeidsrechten”, “Zet de wereld op z’n kop, organiseer van onderop”, “Laat de rijken onder de crisis bezwijken”, “Strijd tegen dwangarbeid” en “Stop de sociale kaalslag”.

Doorbraak-pleepot.
De afgelopen weken zijn Doorbraak-activisten in het centrum op bezoek geweest om de dwangarbeiders te vertellen over de 1 mei-plannen. Maar we waren er niet zeker van dat ze vandaag ook daadwerkelijk naar buiten zouden durven komen. Degenen die een gesprek met ons hadden, werden daarna steevast intimiderend door hun bewakers toegesproken. Maar al snel na aanvang van de pauze kwamen de eersten naar buiten. “Hèhè, eindelijk”, zeiden ze, verwijzend naar het gebrek aan aandacht voor hun schrijnende situatie. Uiteindelijk kwamen zo’n 15 tot 17 dwangarbeiders naar buiten om mee te doen. Naar schatting zo’n driekwart van het totaal.

Niet iedereen durfde dicht bij de partytent te komen (de bedrijfsbewakers maakten foto’s), maar een flink aantal deed vrolijk mee. De sfeer kwam er goed in toen er ballen gegooid werden naar stapels blikken met de tronies erop van verantwoordelijken van alle niveaus: VVD-premier Mark Rutte, CDA-wethouder Jan-Jaap De Haan, DZB-directeur Bas van Drooge en hoofdbewaker op de werkvloer Emiel Gommans. Iedere keer als het raak was, ging er een gejoel op. Met name Gommans moest het ontgelden. Twee bewakers van zijn team die langsliepen, konden er ook de lol wel van inzien: “Zie je dat? Dat is Emiel! Hahaha!”. Een van hen moest toegeven dat hij vond dat de werkende werklozen best een extraatje zouden verdienen boven hun uitkering.

Alles klaarzetten voor het begin van de pauze...
Daarna werden er ook nog ballen gegooid tegen een pop die was gemaakt van schuursponsjes. Die moeten de werklozen van de gemeente dag in dag uit gratis inpakken, zonder stofkapjes overigens. Op de pop waren de smoelen van De Haan en Rutte geplakt.

Een dwangarbeider ging weer naar binnen om te proberen zijn achtergebleven collega’s naar buiten te krijgen en flyers uit te delen, maar dat werd door de bedrijfsbewaking niet op prijs gesteld. Hij kon zich beter niet met Doorbraak inlaten, want dat waren “socialisten met bepaalde ideeën”.

Er is een flink aantal flyers uitgedeeld (zie helemaal onderaan) en aan het einde van de pauze hebben we samen nog een flink aantal leuzen geschreven met stoepkrijt. Alle dwangarbeiders die meededen aan het feestje leken goed bekend met de traditie van de Dag van de Arbeid, en gaven aan het fijn te vinden dat wij naar hen toegekomen waren. We zullen na vandaag goed contact met hen houden, niet in de laatste plaats om hen bij te kunnen staan, mocht hun deelname vandaag leiden tot strafkortingen op hun uitkering of andere problemen.

Vanaf morgen publiceert Doorbraak een reeks artikelen over de realiteit van en de strijd tegen dwangarbeid in Leiden.

Onderaan meer foto’s en de uitgedeelde flyers.

Eric Krebbers


Bij het ballen gooien werden deze weetjes verteld over Mark Rutte, Jan-Jaap de Haan, Bas van Drooge en Emiel Gommans.

De premier.
Mark Rutte:

1. Minister-president van de onlangs gevallen regering. Die regering bevoordeelt de rijken en benadeelt de armen. Dat gaat nog steeds door. Men wil nog steeds voor miljarden euro’s bezuinigen, onder meer op de sociale werkvoorziening en op de bijstand. En de banken en topmanagers worden ondertussen door de regering in de watten gelegd met miljarden euro’s steun. Stelen van de armen en doorgeven aan de rijken dus.

2. Deze man ontkent botweg dat er armoede is in Nederland. Hij moet het land besturen, maar kent de werkelijkheid niet. Hij heeft zelf een riant inkomen en nog nooit hoeven te leven van een bijstandsuitkering. Maar wij weten wat het is om weinig of zelfs geen geld te hebben.

3. Deze man is ooit door de rechter veroordeeld tot racisme. Vroeger, toen hij nog staatssecretaris was, adviseerde hij namelijk om alle ongeveer 25 duizend Somaliërs in Nederland via de gemeentelijke basisadministratie op te sporen en te controleren op fraude met bijstandsuitkeringen. De rechter verbood deze vorm van discriminatie, maar de jacht op mensen met een bijstandsuitkering gaat door. Daarbij zijn vooral “allochtone” werklozen verdacht, in de ogen van ambtenaren en bestuurders.

De wethouder.
Jan-Jaap de Haan:

1. Deze wethouder van het gemeentebestuur van Leiden zorgt ervoor dat wie niet werkt ook niet eet. Leidse bijstandsgerechtigden worden door hem verplicht om wekenlang of zelfs maandenlang onbetaald werk te verrichten in het Participatiecentrum, hier in het gebouw van de DZB. Daarmee wordt het wettelijk minimumloon ontdoken en arbeidsrechten uitgehold. Wie die dwangarbeid weigert, wordt gekort op zijn uitkering, met straffen tot 100 procent korting voor een maand of meer.

2. Deze man is er verantwoordelijk voor dat mensen met een bijstandsuitkering voortaan geen fiets of computer meer krijgen als broodnodig extraatje in het kader van het minimabeleid. Zelf heeft hij een hoog maandinkomen, maar de armen moeten op een houtje bijten.

3. Deze man heeft werkloze kamerbewoners in Leiden bestolen. Hij heeft hun bijstandsuitkering gekort met meer dan 10 procent. Met dat geld betaalt hij nu het reïntegratiecircus waar mensen worden rondgepompt van uitkering naar onbetaald werk naar flexwerk naar werkloosheid naar onbetaald werk. Zo beschouwd betalen de werklozen via hun uitkering mee aan het dwangarbeidsysteem.

De directeur.
Bas van Drooge:

1. Deze man is de baas van de DZB. Onder zijn leiding is het dwangarbeidcentrum hier van de grond gekomen. Daar moeten werklozen schroeven, sponzen, shampoo, tandpasta en handschoenen inpakken. Verplicht en onbetaald, zonder arbeidscontract, zonder cao, zonder arbeidsrechten. Hij werkt mee aan het uithollen van het wettelijk minimumloon en aan het verrijken van bedrijven als C1000, Action en Lidl. Die maken winst over de ruggen van de werkende werklozen.

2. Deze DZB-directeur laat werklozen dwangarbeid verrichten onder het minimumloon. Zo ontstaat verdringing op de arbeidsmarkt. Bedrijven streven altijd naar een zo hoog mogelijke winst. De bazen maken liever gebruik van goedkopere arbeiders dan minder goedkope. Dus ze ontslaan arbeiders met een contract en minstens het minimumloon en vervangen die door werkende werklozen die geen contract hebben, dus rechteloos zijn gemaakt, en alleen maar een uitkering krijgen. Deze man zet dus een heleboel rechten op het spel waarvoor de arbeidersbeweging jarenlang heeft gevochten.

3. Deze man is baas van de sociale werkvoorziening. Een heleboel mensen in de WSW dreigen door de bezuinigingen ontslagen te worden. Ook hier bij de DZB. Het valt te verwachten dat ze geen baan bij een gewone baas zullen vinden. Want bazen nemen liever geen mensen aan met een arbeidsbeperking. Dus de WSW-ers dreigen werkloos te worden en in de bijstand terecht te komen. Dan zullen ze verplicht zijn om in een dwangarbeidcentrum als hier gratis te werken.

De hoofdbewaker op de werkvloer.
Emiel Gommans:

1. Deze man is een van de werkbegeleiders in het dwangarbeidcentrum. Vroeger hebben sommigen van hen in gevangenissen gewerkt, als bewakers. Nu houden ze werklozen in de gaten. Ze gaan met de werklozen om alsof het kleuters zijn, en alsof het mensen zijn die niet deugen en die onderdanig gemaakt moeten worden. Maar als deze man ook werkloos wordt, bijvoorbeeld door de bezuinigingen, en een bijstandsuitkering moet aanvragen, dan komt hij ook in het dwangarbeidcentrum terecht. Maar dan wel als werkloze. Dat moet hij niet vergeten.

2. Begeleiders als deze man verplichten de werklozen in het dwangarbeidcentrum om Nederlands te praten, ook met hun collega’s en met hun landgenoten. Praten ze bijvoorbeeld Arabisch, dan kunnen ze worden gekort op hun uitkering. Wat is dat voor onzin om mensen hun inkomen af te pakken, alleen maar omdat ze een keer een andere taal praten? Het lijkt wel een strafkamp, dat dwangarbeidcentrum!


Hieronder nog wat foto’s en de flyer van ons feestje van vandaag.

Feestje.
Gommans, gooien maar die ballen...!
Om de beurt ballen gooien.
Het sponzenmannetje De Haan klaar voor de start.
Gevallen directeur...
Leuzen op de stoep.
Hopen dat het niet te snel wegregent.
Mooie afsluiter!

De uitgedeelde flyer…

De voorzijde van de uitgedeelde flyer.
De achterzijde van de uitgedeelde flyer. Die hebben we de afgelopen maanden ook af en toe gegeven aan dwangarbeiders met wie we spraken.

De flyer als pdf: voorkant en achterkant.