Levensgevaarlijke loketten

In een gezamenlijk rapport van de Nationale Ombudsman en de Kinderombudsman wordt de vloer aangeveegd met het schandalige optreden van de IND en de vreemdelingenpolitie tegen een Turkse moeder en haar tienjarige dochter. De publicatie van het rapport viel toevallig samen met de bekendmaking van het plan van de ministers Leers en Opstelten en van hoofdcommissaris Kuijs om in 2012 tien procent meer illegalen te vangen. Wees dus gewaarschuwd, mensen zonder verblijfsrecht, want de jachtquota zijn opgeschroefd.

De moeder en dochter dienden in 2010 in het IND-kantoor in Hoofddorp een aanvraag in voor een verblijfsvergunning. Ze kregen ter plekke te horen dat hun aanvraag was afgewezen. Meteen daarop overhandigde hun advocaat een door hem ondertekend bezwaarschrift. Maar dat mocht niet baten. Moeder en dochter werden meegenomen naar een afgesloten kamer. De advocaat bleef achter in de gang naar die kamer, ook opgesloten. Hij werd bevrijd door een toevallig passerende IND-ambtenaar. Twee agenten van de vreemdelingenpolitie bleken klaar te staan om moeder en dochter mee te nemen naar het politiebureau, met de bedoeling om hen uit te zetten. Twee uur later werden ze vrijgelaten.

Voor de dochter was de gebeurtenis zeer traumatiserend. Het meisje is geboren en getogen in Nederland en werd voor haar volkomen onverwacht gegijzeld door dienaren van de Nederlandse staat. Terwijl ze vast zat, hoorde ze agenten praten over een snelle deportatie naar Turkije. Als gevolg van het politieoptreden is ze bang geworden dat haar moeder bij haar zal worden weggehaald. Later heeft de moeder een klacht ingediend, die nu door de Nationale Ombudsman en de Kinderombudsman gegrond is verklaard.

Al langere tijd past de IND een smerig “lik op stuk”-beleid toe in het geval van verblijfsaanvragen die volgens de IND-ambtenaren kansloos zouden zijn. De aanvragen worden dan standaard meteen afgewezen, waarna de aanvragers nog in het kantoor van de IND worden opgepakt en daarna opgesloten. Zo wil de overheid voorkomen dat eerder afgewezen mensen zonder verblijfsrecht opnieuw een aanvraag indienen, wat de overheid brandmerkt als “misbruik” dat bestreden moet worden.

Nu het kabinet Bruin I de jachtquota hoger heeft gesteld, valt te verwachten dat nog meer mensen zonder verblijfsrecht te maken zullen krijgen met dit soort repressie. In het midden van de jaren 90 probeerde de politie nog wel eens te ontkennen dat men streefcijfers hanteerde bij het vangen van illegalen. Maar in 2006 liet de overheid open en bloot weten dat de politiekorpsen prestatiecontracten hadden afgesloten, met extra premies als de mensenjagers een hogere vangst zouden boeken. En in 2012 maken ministers verlekkerd bekend dat de vangstquota voor dit jaar zijn verhoogd tot 4.800 illegalen. Want verpauperde, hongerige, dakloze, uitgesloten en opgejaagde mensen vangen en dumpen in landen vol armoede en geweld, dat is pas een prestatie om trots op te zijn.

Harry Westerink