Meer dan 33.000 vluchtelingen zijn sinds 1993 gestorven door Europese migratiebeheersing

Sinds begin jaren negentig timmert de Europese Unie de buitengrenzen in steeds sneller tempo dicht voor vluchtelingen en migranten. Daarbij wordt gebruik gemaakt van paramilitaire organisaties, prikkeldraad, hekken, infraroodcamera’s, marineschepen, helikopters en andere middelen waarmee Europese beleidsmakers “ongewenste” vluchtelingen zoveel mogelijk proberen tegen te houden. Die militarisering dwingt vluchtelingen om steeds gevaarlijker routes te nemen, met duizenden doden tot gevolg, zoals een geactualiseerde dodenlijst van de anti-racistische netwerkorganisatie United laat zien.

De militarisering van de Europese buitengrenzen weerhoudt veel vluchtelingen er niet van om toch te proberen Europa binnen te komen. Ze hebben immers geen keus als ze willen ontsnappen aan armoede, geweld en andere onveiligheid in hun landen van herkomst. Bij hun pogingen om Europa te bereiken zijn ze veelal gedwongen om grof geld te betalen aan criminele netwerken die hen de grenzen over helpen. Zekerheden hebben de vluchtelingen en migranten niet. Als ze worden opgepakt, rest hen vaak een enkeltje naar hun land van herkomst of een lange opsluiting in een gevangenis. Velen treffen het nog slechter en vinden onderweg naar Europa de dood.

Gammele bootjes

Sinds 1993 houdt United een trieste lijst bij van doden die vallen door de Europese politiek van migratiebeheersing. In 2017 staat de teller inmiddels op in totaal 33.305 geregistreerde doden. Het werkelijke aantal overleden vluchtelingen en migranten ligt nog veel hoger. Veel doden vinden immers hun weg niet naar de statistieken, maar liggen anoniem op de bodem van de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. Voor zover bekend, stierven alleen al dit jaar in het gebied van de Middellandse Zee 1.650 vluchtelingen. United heeft ook een interactieve kaart samengesteld die “de fatale politiek van Fort Europa” ijzingwekkend in beeld brengt.

Vanwege de deal die de EU is overeengekomen met Turkije is de vluchtroute van Turkije naar Griekenland grotendeels afgesloten. De route van Libië naar Italië is vrijwel de enige overgebleven manier voor vluchtelingen om Europa nog te kunnen bereiken. Het is bovendien de langste en gevaarlijkste route, omdat de vluchtelingen in gammele bootjes en onder erbarmelijke omstandigheden de oversteek naar Europa moeten maken. Daar komt bij dat ook de Balkan-route is geblokkeerd, waardoor duizenden vluchtelingen zijn komen vast te zitten in Servië. De investeringen van de EU in grensbewaking stijgen elk jaar fors, zo tonen onderzoeken van Stop Wapenhandel en Transnational Institute aan. Wapen- en securitybedrijven profiteren daar gretig van.

Verdrinkingen in de Middellandse Zee trekken in de berichtgeving de meeste aandacht. Maar vluchtelingen en migranten sterven ook op andere manieren tijdens hun pogingen om in Europa veiligheid en bescherming te krijgen. Ze stikken, vriezen dood, worden geëlektrocuteerd door treinen en doodgeschoten door grensbewakers. Ze sterven door het onmenselijke regime in uitzetgevangenissen en door gebrek aan eten, onderdak en medische zorg. Ze plegen uit wanhoop en uitzichtloosheid zelfmoord en worden vermoord nadat ze zijn gedeporteerd naar hun land van herkomst. Onder het motto “Geen doden meer! Tijd voor verandering!” roept United iedereen op om in actie te komen tegen de verschrikkelijke Europese politiek van migratiebeheersing, die elke dag nieuwe doden veroorzaakt.

Harry Westerink