Ministeries stinken een uur in de wind

De Commissie Verantwoord Marktgedrag maakt in een advies over de houding van de overheid tegenover de schoonmakers bij de ministeries van Sociale Zaken en Buitenlandse Zaken gehakt van de werkdruk, de communicatie en het afwijzen van verantwoordelijkheid. Dat sterkt de stakende schoonmakers in de overtuiging dat ze het gelijk aan hun zijde hebben. De ministeries dreigen nu stakingsbrekers in te zetten die de rotzooi daar moeten gaan opruimen.

FNV Bondgenoten-bestuurder Ron Meyer noemt het advies “een enorme draai om de oren voor de ministeries. De Codecommissie is een ‘überpoldercommissie’, met nota bene opdrachtgevers, makelaars en schoonmaakbedrijven. Zeg maar de vrouw van de slager die het vlees keurt. Als deze commissie zegt dat een van de belangrijkste opdrachtgevers, de rijksoverheid, het niet goed deed, dan weet je wel genoeg. Dan is het echt een puinhoop.”

Een puinhoop is het inderdaad, ook letterlijk. De schoonmakers staken al wekenlang en dus is de troep op de ministeries steeds meer toegenomen. Men heeft zelfs al een heuse ongediertebestrijder ingezet. De ambtenaren worden sinds het begin van de staking aangespoord om hun eigen rommel op te ruimen. Maar het afval en de smerigheid blijft zich ophopen. Geen wonder dat Henk Kamp door de stakers is omgedoopt tot “minister van Vieze Luchtjes”. “Wij hebben alle geduld van de wereld”, zegt schoonmaakster Reshma namens de stakers. In 2010 bleek al dat stakende schoonmakers een lange adem hebben. Na de langste staking sinds 1933 boekten ze een mooie overwinning. In maart 2011 zeiden de schoonmakers dat Kamp “boter op zijn hoofd” heeft.

Bij het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft een arbeidshygiënist van Achmea Vitale inmiddels een onderzoek gedaan naar de mogelijke gevaren voor “de volksgezondheid”, dat wil zeggen: de gezondheid van de ambtenaren. Volgens een bericht van schoonmaakbedrijf Basita is vastgesteld dat ambtenaren vanwege hun ernstig vervuilde werkplek steeds meer gaan verzuimen. Het ministerie heeft Basita gevraagd om “werkwilligen in te zetten”, stakingsbrekers dus. Dat is echter op grond van de stakingsregels van diezelfde overheid niet geoorloofd, hetgeen aantoont hoe hoog de nood op de ministeries inmiddels is. Want dat het zaakje stinkt, dat mag duidelijk zijn.

Harry Westerink