Naar bijstandsgerechtigden wordt door het verkiezingscircus niet geluisterd
In aanloop naar de Tweede Kamer-verkiezingen zingt in sommige kringen van baanlozen de hoop rond dat er een einde zou kunnen komen aan het repressieve bijstandsregime. Maar wie het rechtse politieke klimaat tot zich door laat dringen en de partijprogramma’s doorleest, weet dat we het van de parlementaire politiek niet moeten hebben.
Want welke partijen beloven dan de disciplinering door dwangarbeid af te schaffen? En welke de verplichte tegenprestatie en vrijwilligerswerk? Of de verplichting tot solliciteren op onbestaande banen? Of de verplichte psychologische testen en gesprekjes waarin ons arbeidsethos en arbeidsvermogen wordt gepeild om zo onze arbeidswaarde en -inzet te kunnen bepalen? Of het rechteloos “werkervaring en werkritme opdoen” door onbetaalde arbeid voor gemeenten en bedrijven? En welke partijen willen de ruimte beperken voor nieuwe uitbuitconstructies waarin baanloze bijstandsgerechtigden rechteloos en voor een habbekrats naar kapitale behoefte worden ingezet en weggezet?
Welke partij wil een einde aan de voortdurende druk tot zelfdisciplinering door het immer dreigende sanctiebeleid: het opleggen van kortingen en boetes bij het niet voldoen aan verplichtingen? Is er een partij die de uitkeringen structureel wil verhogen om de bewust gecreëerde bijstandsarmoede te beëindigen? Welke partij stopt de privacy schendende praktijk waar baanlozen, hun partners, kinderen en ouders aan worden blootgesteld om het beroep op het recht tot bijstand keer op keer te bewijzen? Welke partij verkiest zelfbepaald samenleven boven economische individualisering door de kostendelersnorm?
KiesWerkKompas
Antwoord op deze voor ons essentiële vragen krijgen we in ieder geval niet via het KiesWerkKompas. Die kieswijzer is gemaakt door de “inclusieve arbeidsmarkt promotor” Start Foundation samen met Kieskompas. De organisaties willen “1,7 miljoen mensen in Nederland die niet of nauwelijks meedoen op de arbeidsmarkt” helpen bij “het beoordelen van de partijprogramma’s op het thema werk”. Aan de hand van twintig stellingen over onze sociaaleconomische positie en werk zouden wij kunnen bepalen welke partijen het beste aansluiten bij onze “persoonlijke opvattingen”. Wie het kieskompas invult, verricht overigens meteen onbetaalde arbeid voor de organisaties, want alle informatie die je geeft, wordt gebruikt bij verdere onderzoeken. En zo worden we nog weer eens in kaart gebracht.
Die “sociaaleconomische positie” wordt ons dagelijks ingepeperd door de uitvoerders en handhavers van de Participatiewet, en door politici en opiniemakers in de media. Wij staan volgens hen aan de “onderkant van de samenleving”. Want we zijn baanloos en doen een beroep op de sociale zekerheid. Om onze sociaaleconomische situatie te verbeteren moeten we van hen een baan vinden, uit die armoedige bijstand, en wel zo snel mogelijk. De enig toegestane route om onze bestaanszekerheid iets verbeteren loopt via betaald werk. En om die betaalde banen te vinden, worden we “bijgestaan” door een leger van goedbetaalde ambtenaren en een florerende baanlozenindustrie die ons op allerlei “innovatieve” en legale manieren disciplineert.
De twintig stellingen van het KiesWerkKompas en de programma’s van de politieke partijen geven een aardig beeld van de heersende ideologie rond werk en inkomen. Een ideologie die geen enkele uitweg biedt voor de mensen in precaire posities, en die puur inzet op het klein houden en controleren. Alle partijen, van een beetje links en het extreme midden tot aan extreem-rechts, delen die neo-liberale en racistische ideologie waarin het kapitalistische arbeidsethos leidend is. We worden gedwongen te leven in een hiërarchisch georganiseerde maatschappij waarin de meeste mensen die arbeidsmoraal volledig hebben geïnternaliseerd. Een maatschappij die wordt aangejaagd door de Participatiewet en andere wetgeving. Of dat nu de arbeidsmarkt- en loonpolitiek betreft of de ronduit fascistische migratiepolitiek.
De parlementaire beloften
Maar liefst achtentwintig partijen nemen deel aan de verkiezingen. Enkele partijen daarvan hebben geen of nauwelijks een programma: Niet Stemmers, StemNL, Geen Peil, de Vrije Democratische Partij, Mens en Spirit/Basisinkomen Partij/V-R (Vrede & Recht), JEZUS LEEFT, de Libertarische Partij en de PVV. Hier een overzichtje van de partijen die – in tegenstelling tot het KiesWerkKompas – wel iets zeggen over de tegenprestatie, privacyschendingen, de kostendelersnorm, de hoogte van een bijstandsuitkering en de verdringing van betaald werk door dwangarbeid.
Tegenprestatie: De SP, Piratenpartij, GroenLinks en Artikel 1 willen de verplichte tegenprestatie afschaffen, maar niet alle andere dwangarbeid.
Privacyschendingen: De Piratenpartij wil de “privacy schendende controles op uitkeringsgerechtigden stopzetten”.
Kostendelersnorm: Alleen de PvdD wil de algehele kostendelersnorm schrappen.
Mantelzorgboete: De PvdA wil de mantelzorgboete (kostendelersnorm voor AOW-ers) niet invoeren, de SP wil hem afschaffen, 50Plus wil hem niet en ook GroenLinks vindt dat die boete er niet moet komen, want: “#We waarderen mantelzorg en vrijwilligerswerk als gelijkwaardige vormen van participatie”. Ook de SGP wil dat mantelzorg als maatschappelijke tegenprestatie wordt erkend.
Hoogte van een bijstandsuitkering: De SP wil het minimumloon met tien procent verhogen en de koppeling tussen lonen en uitkeringen behouden waardoor ook de bijstand hoger wordt. 50Plus wil het wettelijke minimumloon elk jaar indexeren en dus ook de daaraan gekoppelde uitkeringen.
Verdringing: De PvdA zegt te “strijden tegen verdringing, uitbuiting en concurrentie op arbeidsvoorwaarden”. De SP-initiatiefwet om verdringing van betaalde arbeid door werken zonder loon te stoppen is al door de Tweede Kamer heen gejast. 50Plus vindt dat de inzet van vrijwilligers niet mag leiden tot verdringing. De Burger Beweging stelt dat het werken zonder arbeidscontract voor de bijstand moet worden afgeschaft om verdringing van reguliere banen te voorkomen.
En dat was het dan alweer wat betreft de ‘hoopgevende’ beloften van partijen om bijstandsgerechtigden te verlokken tot een stem. Alle partijen, inclusief die uit het rijtje, vernaggelen baanlozen en andere gemarginaliseerde groepen door voorstellen tot nog meer concurrentie op de arbeidsmarkt. Bijvoorbeeld via experimenten met de bijstand. Of via de invoering van een al dan niet onvoorwaardelijk basisinkomen. Of via het aanscherpen van de handhaving, het opvoeren van controle en straf en het ‘fine tunen’ van de Participatiewet. Daarnaast willen ze allemaal blijvend het recht op bijstand en basisinkomen onthouden aan “niet-willers”, migranten en vluchtelingen (zelfs aan tijdelijke statushouders).
Stemsuggestie
Gezien de schrale hoop in het overzichtje is het feitelijk geen vraag of een stemsuggestie enig nut heeft. Parlementariërs blijven stokdoof voor kritieken van mensen aan de onderkant van de samenleving. Er zijn geen electorale winsten te behalen via bijstandsgerechtigden. We zijn nog met te weinig, al nemen we in aantal toe. Onze directe belangen overlappen deels met die van potentiële bondgenoten: de rap groeiende groep flexwerkers (ontslagrecht, belasting op arbeid worden ten faveure van werkgevers aangepast) en ww-ers wier ‘garantie’ op iets meer bestaanszekerheid ook onder spervuur ligt. Ook flexwoners hebben van doen met toenemende onzekerheid. Wellicht zijn we samen bij de volgende verkiezingen wel ‘interessant’ genoeg om rekening mee te houden.
Ondertussen organiseren we ons van onderop en strijden we verder tegen dwangarbeid en voor de volledige afschaffing van de Participatiewet. Want willen we uiteindelijk een samenleving waarin we vrij zijn van kapitalisme, patriarchaat, racisme, en een wereld die vrij is van alle onderdrukking en uitbuiting, dan is de buitenparlementaire weg dé weg.
Puk Pent
De bijstand alleen al zijn ruim een half miljoen mensen tendens stijgende. Pakken we de bijstand en de WW samen praten we al over een miljoen mensen. Pak dan ook nog eens de WAO en de Wajong er bij + de AOW en je praat al over ruim 4 miljoen stemgerechtigde mensen. Dus hoezo een kleine groep?????? Mobiliseer en organiseer deze groep mensen en je hebt een ultra machtige stem.
En daar is de politiek, zeker de rechtse kant, erg bang voor en dit is ook de rede waarom de politiek, zeker aan de rechtse kant, zwijgt over de problemen van uitkeringsgerechtigden en er ook niet naar luistert of wil luisteren.
We hebben via internetwerkt.nl, 6 maanden geleden, een open vragenbrief naar iedere politieke partij gestuurd met de vraag om die te beantwoorden. Ondanks tig toezeggingen van politieke kopstukken en woordvoerders die mij persoonlijk gebeld hebben om deze vragen te beantwoorden, geen reactie meer of er word verwezen naar de partij standpunten. De vragen brief is hier te vinden: http://www.internetwerkt.nl/forum/topic/14190-vragen-brief-politieke-partijen-over-standpunten-bijstand/
15 vragen over de bijstand en niemand die een antwoord durft te geven??? Zijn de vragen dan zo pijnlijk?? Het is dagelijkse praktijk voor veel uitkeringsgerechtigden.
Als je op twitter of facebook zit vraag ik aan jullie om deze vragen brief onder de politici maar ook de burgers te verspreiden met de vraag om deze alsnog te beantwoorden. Met nog 1 weken te gaan tot de verkiezingen moet je dit soort onderwerpen en vragen onder de aandacht brengen van de politici en burgers. De vragen zullen waarschijnlijk niet beantwoord worden door de politici, misschien brengt het wel een discussie op gang of brengt het mensen op andere gedachtes wat betreft hun politieke keuze.
Het gaat tenslotte iedereen aan want iedereen kan werkloos worden en in de bijstand belanden.
Paul heeft gelijk. Als we alle neuzen één kant op krijgen heb je bijna 2 miljoen werkzoekenden, 22% van de beroepsbevolking. Sterker nog als 10% van de mensen 90% van de vermogens in handen heeft, hoe komt het dan dat die andere 90% van de mensen akkoord gaat met een zeer minimaal aandeel in de rijkdom van dit land? Zo minimaal dat een groot deel van de mensen in schulden of vlak er boven zit?
Oliedom toch? Wat we nodig hebben is een beweging buiten het parlement, die de mensen duidelijk maat wat er aan de hand is en dat ze niet hoeven te vrezen als ze gezamenlijk optreden.
Dat sociale zekerheid, en de belangen van uitkeringsgerechtigden en een goed sociaal stelsel niet leven onder de politieke partijen en bij de meerderheid van de bevolking (helaas) was mij ook al opgevallen. Ik vind het erg schrijnend om te zien, en ik begrijp niet dat mensen niet beseffen hoe belangrijk een goed sociaal stelsel is.
Ik zelf ontvang helaas al jarenlang een Bijstandsuitkering, mede omdat ik niet meer in aanmerking kom voor Wajong. Maar ik kamp met diverse arbeidsbeperkingen waardoor het voor mij moeilijk is om aan een betaalde baan te komen, sterker nog; normaal meekomen in de maatschappij ervaar ik al als zeer moeilijk.
Ik word er eerlijk gezegd erg verdrietig van dat zoveel mensen uitkeringsgerechtigden massaal wegzetten als lui, werkschuw, tuig dat te beroerd is om te werken en daarom maar gedisciplineerd zou moeten worden.
De schrik sloeg me om het hart toen ik afgelopen week van de plannen van de VVD vernam. De VVD zegt dat ‘iedereen het weer moet gaan voelen dat het weer beter gaat met Nederland’ maar ondertussen willen zij:
– Het vakantiegeld voor Bijstandsgerechtigden afschaffen.
– Uitkeringen niet meer indexeren.
– WW en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen verder versoberen.
– Huur- en zorgtoeslag verlagen.
– Eigen risico in de zorg verhogen naar 450 euro per jaar.
– Verhuurdersheffing verhogen met 2,7 miljard euro tot 4,7 miljard euro in totaal. Dit zal ongetwijfeld leiden tot forse huurstijgingen.
Ik word hier eerlijk gezegd een beetje depressief van, in zo’n hardvochtige samenleving wil ik niet leven. Zo’n partij staat dan ook nog eens het hoogste in de peilingen. Wanneer wordt Nederland weer een beetje menselijker, begripvoller, empathischer en genuanceerder?
@Anton Schhuurmans:
Onze samenleving is zo hardvochtig geworden sinds de opkomst van Pim Fortuyn, Rita Verdonk en Geert Wilders. En de financiële crisis van 2008-2009 en de Eurocrisis van 2010-2012 deden daar een paar flinke scheppen er bovenop. Met als gevolg dat de angst en onzekerheid zijn toegenomen en bevolkingsgroepen tot zondebok worden gemaakt.
Het is maar de vraag of de VVD deze maatregelen wel door kan voeren, omdat andere partijen dat niet in hun verkiezingsprogramma’s en CPB-doorrekeningen hebben staan.
Het woord doelgroepregister is niet gevallen in aanloop van de verkiezingen, ook niet door de linkse partijen.
Leerlingen van de ROC dreigen ook hierin te komen; voor de rest van je leven niet meer dan het minimumloon verdienen.
Job Cohen( Cedris ) is voorstander om meer mensen toe te laten bij de sociale werkvoorzieningen; ja ja Job maar dan wel bij de werkvoorziening oude stijl; waar mensen nog een vak konden leren en men er financieel op vooruit kon gaan.
Nu blijft iedereen hangen in loongroep B( minimumloon ) omdat functieprofielen zijn uitgehold.
De VNG ; ( beursgenoteerde ) bedrijven en het stichtingspersoneel( eigen CAO ) van de sw-bedrijven profiteren volop van goedkope arbeidskrachten.
Wie O Wie heeft het antwoord op de vraag welke politieke partij te stemmen als je met bijstand en al ten onder dreigt te gaan.
Zoek me suf,vind helaas nergens een duidelijk antwoord.
alvast bedankt voor de suggesties.
In dit artikeltje zie je een lijstje van partijen die de bijstand flink omhoog willen per 1 januari 2022 (ze willen het minimumloon omhoog naar €14 en daaraan gekoppeld ook de uitkeringen. Bij1 en Nida komen als beste uit de bus. Het nadeel van stemmen op Nida is dat je ook stemt voor het bemoeilijken van de toegang tot abortus bijvoorbeeld.