Natte, maar zeer geslaagde manifestatie tegen de bezuinigingen
Geplaatst op door
Spreker op het podiumVanmiddag hebben tussen de 300 en 500 mensen meegedaan aan de manifestatie van Rekening Retour in Den Haag. Een redelijke opkomst gezien het ontzettend slechte weer. Een deel van de demonstranten liep gezamenlijk de paar honderd meter van het Centraal Station naar de Koekamp, de plek waar VVD-burgemeester Jozias van Aartsen de actie op het laatste moment heen had verbannen. Rekening Retour, waarin ook Doorbraak participeert, had de actie al begin augustus aangekondigd.
De toespraken waren zonder uitzondering zeer strijdbaar en nadrukkelijk van onderop. Veel van de demonstranten waren door en door nat, maar deden toch enthousiast mee. Iedereen leek zich ervan bewust dat dit een soort gezamenlijke aftrap moest worden voor een lange periode van strijd tegen de bezuinigingen en uitsluitingsmaatregelen van het kabinet Bruin 1. Komende weken en maanden staan er al een flink aantal protesten gepland.
Deelnemers aan de manifestatieEr was, zoals tegenwoordig gebruikelijk, ook weer een absurd groot aantal ME-ers aanwezig. Demonstranten werden al in het station opgewacht. Actieborden moesten van de dreigende agenten ontdaan worden van de dunne stokjes waarmee ze omhoog gehouden worden, anders zouden ze geheel vernietigd worden. Na afloop ontzegde de ME de demonstranten ook nog eens de toegang tot het centrum van de stad. Een linie agenten hield iedereen tegen die bijvoorbeeld nog even wilde gaan napraten in een café. De demonstranten werd gezegd dat ze richting het station moesten omlopen. Sommigen van degenen die dat dan maar deden, werden verderop alsnog om hun ID-bewijs gevraagd. Twee mensen die dat weigerden te geven werden gearresteerd. Ze werden na tweeënhalf uur zonder boete weer vrijgelaten. Het lijkt erop dat de staat elke vorm van protest in een steeds vroeger stadium wil intimideren en de kop indrukken. Dat zagen we eerder dit jaar al bij de 1 mei-demonstraties in Nijmegen en Rotterdam, en recenter bij de twee kraakdemonstraties in Amsterdam en Nijmegen.
De stokjes onder deze actieborden zouden volgens de ME te gevaarlijk zijnDe manifestatie zal naar buiten toe helaas weinig indruk hebben gemaakt. Er waren nauwelijks voorbijgangers bij de open vlakte van de Koekamp, en de media toonden ook niet bijster veel interesse. Toch zou het ons niet verbazen als juist deze manifestatie over een paar jaar te boek komt te staan als het moment dat de protesten van de jaren 10 goed op gang kwamen.
Hier lees je een verslagje van Rekening Retour zelf, en hier en hier nog wat meer. Veel foto’s ook bij het verslag op het weblog van Eva en Julian.
Eric Krebbers
Ali en Ingrid vertelden dat ze de rekening niet gingen betalenEn Fatima en Henk sloten zich daarbij aan
4 reacties op “Natte, maar zeer geslaagde manifestatie tegen de bezuinigingen”
Tijdens en vooral na de manifestatie in Den Haag heb ik ervaren hoezeer we inmiddels leven in een dictatoriale politiestaat. De buitensporige aanwezigheid van politie was hoogst intimiderend. Twee collega’s van Argusoog en ik besloten wegens de kou een kroeg op te zoeken om ons te warmen. We liepen een winkelstraat in en doken de dichtstbijzijnde kroeg in. We nestelden ons bij het raam en ik zag tot mijn grote verbazing dat in het straatje er naast een ME-bus stond en ik oog in oog zat met de bijrijder van de bus, die mijn joviale zwaai niet kon waarderen.
Toen we de kroeg uitliepen bleken we direct bij het Plein naast het Binnenhof te zijn waar de manifestatie oorspronkelijk zou plaatsvinden. Vanwege de nog steeds neerstortende regen stonden we even onder de luifel van de kroeg te schuilen. We zagen dat het daar krioelde van de agenten en dat er een helikopter laag boven het Plein cirkelde. Er kwamen ineens twee agentes op ons af, waarvan de één meldde dat we daar niet mochten demonstereren. Ik had een bord met tekst bij me. Nadat we duidelijk maakten dat niet te willen, dropen ze af. We liepen een stukje langs het PLein. Daar het echter ineens weer begon te storten, gingen we schuilen onder een terrasluifel op het Plein. Daar vertrouwde ik mijn waarnemingen toe aan mijn voicerecorder voor gebruik in mijn programma op Argusoog Radio. Terwijl ik daar mee bezig was stopte er een agent op een mountainbike en kwam naar mij toe. Op een hoogst intimiderende toon liet hij mij weten dat ik daar niet mocht zijn. Ik liet weten dat we alleen stonden te schuilen. Ik kreeg toen te horen dat als ik twee stappen op het Plein zou zetten, ik een probleem zou hebben. Even later herhaalde hij dat nogmaals. Dit gesprek heb ik volledig opgenomen en zal het tijdens een extra uitzending op Argusoog Radio op a.s. maandag tussen 20.00 en 21.00 laten horen. Tevens zullen er dan een aantal gasten hun bevindingen delen, waaronder Micha Kat. Luister dus maandag 25 oktober om 20.00 uur naar Argusoog Radio. (www.argusoogradio.org)
Ooggetuigeverslag in de vorm van een column (wekelijkse column In Weekblad Spijkenisse).
Twee vriendinnen waren bij me en hebben me uit de klauwen van de ME gered door mij tijdig mee te sleuren. Het is werkelijk bar en boos.
(Weekblad Spijkenisse 26 oktober 2010)
BURGEMEESTER IN OORLOGSTIJD
Zaterdag 23 oktober 2010. Ik ga demonstreren in Den Haag tegen de bezuinigingen van het kabinet Bruin 1, ook wel bekend als Wilders 1 en voor de grap weleens Rutte 1 genoemd. Hoewel de opkomst niet groot leek, was deze voorzet tot verzet bemoedigend. Goed dus. Maar iets was fout.
Allereerst verplaatste burgemeester Jozias Johannes van Aartsen (ook VVD), de demonstratie, tegen de zin van de organisatoren, op het laatste moment naar een veldje naast het Malieveld, buiten het centrum en zonder publiek. Hoezo partijdig. Dan de overkill aan politie en opgefokte ME, vooral na de demonstratie toen je een demonstrant met een lantaarntje moest zoeken. De straten zagen zwart van het blauw. Overvalwagens, politie te voet, te paard, op de motor, per fiets, per auto, ME’ers in veldslagorde, laaghangende helikopters, agenten te paard die een man die zijn fiets van slot wilde halen insloten en intimideerden – dit alles gaf mij een dubbel gevoel: ‘waar heb ik dit toch eerder gezien’ en ‘waarvan is dit in vredesnaam het begin’. Het was héél intimiderend en een oudere man sprak dan ook zijn afschuw uit over het machtsvertoon en maakte zich via een sluipweg (hij woont in de buurt en kent elke steen) angstig uit de voeten. Zo ver heeft Bruin 1 het dus al laten komen. En ze waren toen nog geen tien dagen aan de macht. Het kabinet van de rijken heeft ons de oorlog verklaard.
Witheet werd ik toen ik uit de mond van politiemensen hoorde dat ‘wie aan de demonstratie had meegedaan’ er niet door mocht. En dus een omweg moest maken om op zijn bestemming te komen, zelfs al stond je fiets maar tien meter van de plaats delict. De politie = van Aartsen pleegde immers een delict: ‘demonstratietypes’ staande houden. Die droegen nog geen gele ster of een weer door IBM geleverde streepjescode op hun arm, dus hoe kon de politie weten dat je een ‘demonstratietype’ was!? Intimidatie en discriminatie dus. Van Aartsen schond een grondrecht. Hij collaboreert. Burgemeesters in oorlogstijd kiezen meestal de foute kant. Het had geen zin met de politie te discussiëren, bevel = bevel. Dat werd mij zonder nuance duidelijk gemaakt. Toch denk ik dat een agent, als hij echt wil, zelf kan denken…
Ik zie het toch ietsje minder positief, vrees ik, al vond ik de sfeer bemoedigend. Wat observaties op http://peterstormschrijft.wordpress.com/2010/10/23/manifestatie-tegen-bezuinigingen-te-klein-maar-leerzaam/
Dat het een begin van meer kan zijn, dát is echter inderdaad een belangrijk punt om te maken. Of het dat ook echt wordt, is echter niet gegarandeerd – maar ja, daar zijn we dan zelf bij:-)
Schoonmaakster Toespraak.Rekening Retour 2
http://ourmediaindymedia.blogspot.com/2010/10/honderden-demonstranten-geven.html
Student Toespraak.Rekening Retour 3
http://ourmediaindymedia.blogspot.com/2010/10/student-toespraakrekening-retour-3.html
Protest against the government on Het Plein
http://ourmediaindymedia.blogspot.com/2010/10/protest-against-government-on-het-plein.html
AT LEAST 2 MORE PARTS ARE COMING…
Spirit Of Squatters Collective
Tijdens en vooral na de manifestatie in Den Haag heb ik ervaren hoezeer we inmiddels leven in een dictatoriale politiestaat. De buitensporige aanwezigheid van politie was hoogst intimiderend. Twee collega’s van Argusoog en ik besloten wegens de kou een kroeg op te zoeken om ons te warmen. We liepen een winkelstraat in en doken de dichtstbijzijnde kroeg in. We nestelden ons bij het raam en ik zag tot mijn grote verbazing dat in het straatje er naast een ME-bus stond en ik oog in oog zat met de bijrijder van de bus, die mijn joviale zwaai niet kon waarderen.
Toen we de kroeg uitliepen bleken we direct bij het Plein naast het Binnenhof te zijn waar de manifestatie oorspronkelijk zou plaatsvinden. Vanwege de nog steeds neerstortende regen stonden we even onder de luifel van de kroeg te schuilen. We zagen dat het daar krioelde van de agenten en dat er een helikopter laag boven het Plein cirkelde. Er kwamen ineens twee agentes op ons af, waarvan de één meldde dat we daar niet mochten demonstereren. Ik had een bord met tekst bij me. Nadat we duidelijk maakten dat niet te willen, dropen ze af. We liepen een stukje langs het PLein. Daar het echter ineens weer begon te storten, gingen we schuilen onder een terrasluifel op het Plein. Daar vertrouwde ik mijn waarnemingen toe aan mijn voicerecorder voor gebruik in mijn programma op Argusoog Radio. Terwijl ik daar mee bezig was stopte er een agent op een mountainbike en kwam naar mij toe. Op een hoogst intimiderende toon liet hij mij weten dat ik daar niet mocht zijn. Ik liet weten dat we alleen stonden te schuilen. Ik kreeg toen te horen dat als ik twee stappen op het Plein zou zetten, ik een probleem zou hebben. Even later herhaalde hij dat nogmaals. Dit gesprek heb ik volledig opgenomen en zal het tijdens een extra uitzending op Argusoog Radio op a.s. maandag tussen 20.00 en 21.00 laten horen. Tevens zullen er dan een aantal gasten hun bevindingen delen, waaronder Micha Kat. Luister dus maandag 25 oktober om 20.00 uur naar Argusoog Radio. (www.argusoogradio.org)
Ooggetuigeverslag in de vorm van een column (wekelijkse column In Weekblad Spijkenisse).
Twee vriendinnen waren bij me en hebben me uit de klauwen van de ME gered door mij tijdig mee te sleuren. Het is werkelijk bar en boos.
(Weekblad Spijkenisse 26 oktober 2010)
BURGEMEESTER IN OORLOGSTIJD
Zaterdag 23 oktober 2010. Ik ga demonstreren in Den Haag tegen de bezuinigingen van het kabinet Bruin 1, ook wel bekend als Wilders 1 en voor de grap weleens Rutte 1 genoemd. Hoewel de opkomst niet groot leek, was deze voorzet tot verzet bemoedigend. Goed dus. Maar iets was fout.
Allereerst verplaatste burgemeester Jozias Johannes van Aartsen (ook VVD), de demonstratie, tegen de zin van de organisatoren, op het laatste moment naar een veldje naast het Malieveld, buiten het centrum en zonder publiek. Hoezo partijdig. Dan de overkill aan politie en opgefokte ME, vooral na de demonstratie toen je een demonstrant met een lantaarntje moest zoeken. De straten zagen zwart van het blauw. Overvalwagens, politie te voet, te paard, op de motor, per fiets, per auto, ME’ers in veldslagorde, laaghangende helikopters, agenten te paard die een man die zijn fiets van slot wilde halen insloten en intimideerden – dit alles gaf mij een dubbel gevoel: ‘waar heb ik dit toch eerder gezien’ en ‘waarvan is dit in vredesnaam het begin’. Het was héél intimiderend en een oudere man sprak dan ook zijn afschuw uit over het machtsvertoon en maakte zich via een sluipweg (hij woont in de buurt en kent elke steen) angstig uit de voeten. Zo ver heeft Bruin 1 het dus al laten komen. En ze waren toen nog geen tien dagen aan de macht. Het kabinet van de rijken heeft ons de oorlog verklaard.
Witheet werd ik toen ik uit de mond van politiemensen hoorde dat ‘wie aan de demonstratie had meegedaan’ er niet door mocht. En dus een omweg moest maken om op zijn bestemming te komen, zelfs al stond je fiets maar tien meter van de plaats delict. De politie = van Aartsen pleegde immers een delict: ‘demonstratietypes’ staande houden. Die droegen nog geen gele ster of een weer door IBM geleverde streepjescode op hun arm, dus hoe kon de politie weten dat je een ‘demonstratietype’ was!? Intimidatie en discriminatie dus. Van Aartsen schond een grondrecht. Hij collaboreert. Burgemeesters in oorlogstijd kiezen meestal de foute kant. Het had geen zin met de politie te discussiëren, bevel = bevel. Dat werd mij zonder nuance duidelijk gemaakt. Toch denk ik dat een agent, als hij echt wil, zelf kan denken…
Jan Bontje