Nederland, seksuele onderdrukking en fascisme, verleden en heden

Het Nederlandse culturele archief wijt de vervolging van homo’s tijdens de bezetting aan de Duitsers. De nazi’s waren natuurlijk virulent anti-homo. Maar er was ook veel vervolging van homo’s in Nederland in de periode 1903-40 vóór de oorlog, toen 21 jaar wettelijk werd gedefinieerd als de leeftijd waarop men kon instemmen met seksuele handelingen van personen van hetzelfde geslacht en dat werd gebruikt als voorwendsel voor uitgebreide politiebewaking en uitlokking. Recente door de staat gefinancierde Nederlandse studies naar de vervolging van homo’s tijdens de bezetting (bijvoorbeeld door Theo van der Meer) hebben aangetoond dat de vervolging van homo’s in feite een lage prioriteit was voor de bezetter (vergeleken met bijvoorbeeld het oppakken van Joden en het handhaven van de Nederlandse arbeidsdienstplicht), terwijl bijvoorbeeld het gebruik van castratie om homoseksualiteit te ‘behandelen’ pas na de oorlog sterk toenam. Er waren banden tussen homo’s en het verzet tegen de bezetting. Nico Engelsman bijvoorbeeld, die in de jaren ’30 en ’40 actief was in de anti-stalinistische Leninistische Jonge Garde, werd actief in het vroege COC. De banden met de dominante, monarchistische verzetsgroepen waren minder. Na de oorlog werd het COC gekenmerkt door het naast elkaar bestaan van een reeks politieke krachten, van links tot rechts liberaal (de VVD). Deze co-existentie, parallel aan het poldermodel en de uitzonderlijk sterke Nederlandse traditie van klassensamenwerking, leverde enkele successen op: een gestage aanwas van pro-lhbti hervormingen vanaf de jaren 1970 tot het begin van de 21e eeuw. Maar vandaag de dag heeft de traditioneel centrum-rechtse VVD zich aangesloten bij een regering die wordt gedomineerd door de PVV, met gevolgen voor lhbtiq+ gemeenschappen die nog niet helemaal duidelijk zijn. Het is duidelijk dat de VVD niet van plan is om een bondgenootschap aan te gaan met moslim- en immigrantengroepen tegen extreem-rechts. En extreem-rechtse homo’s in bijvoorbeeld de Rotterdamse groep Roze Leeuw hebben een reputatie van vijandigheid tegenover moslims – en tegenover transpersonen, zoals vorig jaar bleek uit de prominente rol van Roze Leeuw in een protest tegen een optreden (verhalenuur) van een dragqueen.

Jet Menist in Nederland, seksuele onderdrukking en fascisme, verleden en heden (Grenzeloos.org)