Nederlands migratiebeleid brengt tientallen vluchtelingen om
De uiteraard onvolledige lijst bevat een trieste reeks sterfgevallen vanaf 1992 tot nu. Het gaat om allerlei vormen van zelfmoorden, doden door gebrek aan medische zorg, door politierepressie en door brand, verdrinkingen en verstikkingen, en moorden na deportatie. Sommige sterfgevallen kwamen in de publiciteit en leidden tot druk op de verantwoordelijke ministers en staatssecretarissen. Andere doden bleven anoniem en werden nauwelijks bekend. De dodenlijst is volgens de samenstellers helaas maar het topje van de ijsberg en tilt het deksel van de beerput van het beleid slechts een klein beetje op. Ze roepen op om andere sterfgevallen per mail door te geven, zodat ook die bekender worden en de gruwelijkheid van het beleid zichtbaarder wordt.
Helaas laten de Europese overheden zich door dit soort lijsten met aantallen doden niet afschrikken om hun beleid steeds weer verder te verscherpen. Integendeel, ze nemen de doden niet alleen op de koop toe, maar misbruiken ze als afschrikpropaganda tegen andere potentiële migranten en vluchtelingen.