Neerlanderig linksig zelfbeklag

Het heerst, op Facebook en daarbuiten: de ziekte van het Neerlanderige linksige zelfbeklag. Het idee dat “wij” de solidariteit verleerd of vergeten zijn. Het idee dat staking iets is voor boze arbeiders in Frankrijk. Het idee dat anti-TTIP-demonstraties overal groot en sterk kunnen worden behalve in Nederland. Het idee dat “we” niet weten wat actievoeren is. Het idee dat “wij” ons alles af laten pakken, alles maar over ons kant laten gaan, met als ondertoon dat “we” eigenlijk gewoon verdienen wat we van de regeringen en van rechts krijgen. Anders zouden “we” ons toch wel beter verweren, in groteren aantallen de straat op gaan in protest, het land platleggen met verzetsacties, blokkades en het neerleggen van het werk? Het is een wijdverbreid idee. En het wordt eindeloos versterkt door iedereen die dit soort uitroepen kritiekloos slaakt, in plaats van ze onderuit te halen en met eigen activiteiten het tegendeel probeert te laten zien. Wie alsmaar roept dat “we” zo passief zijn, draagt zelf aan de stemming van passiviteit bij, zonder werkelijk te beginnen met het doorbreken ervan. En het gaat om aanzienlijke aantallen mensen die dat roepen. Bij elke demonstratie die kleiner is dan gehoopt, zien ze hun gelijk bevestigd, en kunnen ze bijna triomfantelijk uitroepen: “Zie je wel? In Nederland kunnen we zoiets niet. In Frankrijk echter…” Alsof in Frankrijk sociale activisten ook niet tegen de storm in roeien

Peter Storm in Neerlanderig linksig zelfbeklag (Autonomen Den Haag)