Niet “allochtonen” zijn het probleem, maar de “autochtone” hangouderen op het Binnenhof
In het al jaren voortgaande oeverloze gezeur over de integratie van “allochtonen” valt vooral op over wie wordt gezwegen, namelijk over “autochtonen”. Zij worden niet geproblematiseerd, maar horen er juist helemaal bij. Ze vormen de norm waarmee “allochtonen” de maat wordt genomen. In de beeldvorming zetten opinie- en beleidsmakers hen neer als de “normale” mens, het prototype waar migranten en vluchtelingen zoveel mogelijk aan zouden moeten voldoen.
Maar het spreekt voor zich dat ze daar simpelweg nooit in kunnen slagen, want die ideaaltypische burger is een constructie, een hersenspinsel dat machthebbers gebruiken om door middel van verdeel- en heerspolitiek zondebokken te scheppen die ze verantwoordelijk kunnen maken voor allerlei maatschappelijke problemen. Wie uit zou gaan van vergelijkingen tussen heel andere bevolkingsgroepen, bijvoorbeeld tussen mannen en vrouwen, komt tot onderzoeksresultaten die in de richting wijzen van andere probleemgroepen, zoals die van oudere witte heteroseksuele mannen.
Een vergelijking tussen aan de ene kant overlastgevende “allochtone” hangjongeren, en aan de andere kant haat, angst en armoede zaaiende “autochtone” hangouderen op het Binnenhof en in de directiekamers van het bedrijfsleven, zou leren dat de witteboordencriminaliteit van de tweede groep kwalitatief en kwantitatief veel hoger scoort dan de kleine criminaliteit van de eerste groep.
Huwelijk
Het SCP-rapport zet “gunstige” en “ongunstige” ontwikkelingen op het gebied van integratie op een rijtje. “Gunstig” vinden de onderzoekers het dat “het aandeel Turkse en Marokkaanse Nederlanders dat een huwelijks sluit met een partner uit het herkomstland is gedaald van ruim 50 procent in 2001 naar 20 procent in 2010”. Het is schrikbarend hoe normaal het is geworden om het toe te juichen als minder niet-westerse migranten trouwen met iemand van buiten de EU. Alsof dat soort liefde van een minderwaardig soort zou zijn.
Ook is het schandalig hoezeer de overtuiging leeft dat het de eigen schuld van “allochtonen” zou zijn dat ze procentueel afhankelijker zijn van een bijstandsuitkering zijn dan “autochtonen”. Verder zouden ze het aan zichzelf hebben te danken dat ze vaker door de politie worden aangehouden op verdenking van criminaliteit. “Autochtonen maken geen fouten, maar vormen de maatstaf, en dus is het allemaal de schuld van de allochtonen”, dat lijkt het motto te zijn van veel onderzoekers en beleidsmakers. Maar door juist “autochtonen” ter discussie te stellen kan bijvoorbeeld worden vastgesteld dat het heersende racisme binnen de politie er de oorzaak van is waarom “allochtonen” naar verhouding veel vaker worden verdacht van strafbare feiten.
Dubbel straffen
Tijdens de presentatie van het SCP-rapport greep minister Gerd Leers van Immigratie, Integratie en Asiel de gelegenheid aan om weer eens flink uit te halen naar “criminele vreemdelingen”. Onlangs heeft het kabinet Bruin I bepaalt dat “vreemdelingen” die korter dan drie jaar in Nederland zijn, al na één dag gevangenisstraf hun verblijfsrecht kunnen verliezen. Zo worden “allochtonen” met een verblijfsvergunning die zijn veroordeeld voor een strafbaar feit, niet alleen dubbel gestraft ten opzichte van criminele “autochtonen”, maar ook nog eens steeds sneller dubbel gestraft.
“De bedoeling daarvan is om mensen duidelijk te maken dat wie zich gedraagt en meedoet, welkom is. Zo niet, dan ben je ook niet welkom”, aldus Leers, die de macht heeft om te bepalen wie zich op welke manier dient te “gedragen”. Zelf kan hij zich ongestraft misdragen door migranten en vluchtelingen aan de lopende band te criminaliseren en te stigmatiseren.
Harry Westerink