Nog even over de Moorkop-discussie

WAARSCHUWING: DIT ARTIKEL BEVAT EXPLICIETE AFBEELDINGEN VAN RACISTISCH GEWELD.

Als je wilt weten waarom ik vierkant achter het besluit sta van die bakker om de naam van de moorkop te veranderen, kijk dan naar onderstaande plaatjes. Ik heb geprobeerd om het vanuit een christelijk tiende tot vijftiende eeuws Europees, historisch perspectief te laten zien.

Als we kijken naar de “Quatro Mori” (de vier Moren) in de vlag van Sardinië, dan zien we vier zwarte afgesneden hoofden. Geblinddoekt en met oorringen. Een legende over de kruisknecht Aragon en vier hoofden van moslims. Er zijn verschillende variaties, maar ze komen allemaal op hetzelfde neer: de vlag moest afschrikken en laten zien dat je niet met christelijk Europa moest sollen. En de trofeeën waren vier zwarte hoofden, vier Moorkoppen.

In veel verschillende Europese landen zitten er Moorkoppen in hun provinciale, stedelijke, dorpse en familiaire vlaggen. Zelfs in Nederland. We hoeven eigenlijk niet eens na te denken over de oorsprong: de benaming alleen al geeft aan dat er iets mis is. Moor-Kop. Kop van een Moor. Met een toefje slagroom dat dient als tulband.

Cabeza de Moro. Dat is, zoals je op deze foto kunt zien, ook een Moorkop. Een Moorkop afgesneden tijdens de Rifoorlog. Kop en hoofd hebben in het Spaans dezelfde benaming. Dus cabeza de toro is de kop of het hoofd van een stier.

In het Nederlands hebben we twee aparte benamingen voor hoofd. Hoofd voor mensen en paarden, en kop voor dieren. En toch zijn we verrast dat de benaming “moorkop” niet zo heel positief bedoeld is.

En als je me nu wilt gaan moorsplainen, bedenk dan dat het afgesneden hoofd van die Riffijn zomaar mijn familie, dorpsgenoot of medestrijder had kunnen zijn.

Een Riffijn