Noisejob: Een druk op de kernknop
Ook het Iraanse bewind streeft ernaar om de geheimen van de nucleaire dood te doorgronden. Daarom schreeuwen de westerse leiders moord en brand. Ze dringen erop aan om Iran te straffen, pijn te doen en onder druk te zetten met een boycot. De nucleaire macht dient immers zoveel mogelijk in handen van het westen te blijven. Het lijkt er warempel op dat velen geloven dat een door westerse machthebbers uitgevoerde massavernietiging humaner en vredelievender is dan een door moslimfundamentalisten veroorzaakte nucleaire ramp. Dat fabeltje sluit prachtig aan bij de propaganda over de verrukkelijke westerse democratieën en hun heilige vrije markt. Alleen het westen weet wat goed is voor de wereld. Alleen de verstandige, weloverwogen en ruimhartige leiders van de rijke landen mogen bepalen wanneer de tijd rijp is om de aarde op te blazen.
Als zwart schaap hangt om Iran voortdurend de beschuldiging van moslimterrorisme dat op elk gewenst moment dood en verderf wil zaaien, als de nucleaire kennis en middelen van het land eenmaal groot genoeg zouden zijn om de westerse wereld met kernbommen te verwoesten. Een tot de tanden toe bewapend nucleair Iran is een doemscenario dat veel westerlingen koude rillingen en slapeloze nachten bezorgt. Dat Iraanse gevaar dient met man en macht te worden bestreden, vindt men. Maar in Irak en Afghanistan en zoveel andere landen vrezen velen juist het westerse gevaar en de oorlogen die het westen daar komt uitvechten. In die landen sterven velen door westers wapentuig.
Omdat kernwapens overal ter wereld kunnen leiden tot massavernietiging, moet de productie en het gebruik ervan ook in alle landen worden verboden. Niet alleen in Iran, maar ook in de VS en in de EU. Zo lang de nucleaire industrie voortraast, zo lang bestaat het risico dat machtswellustelingen waar ook ter wereld zich vergrijpen aan kernbommen. Als er een kernoorlog uitbreekt, dan gaan we met z’n allen de vliegreis naar de hemel of de hel maken. We hoeven dan niet meer na te gaan wie van ons allen de speelbal is, wie de spelers en wie de toeschouwers. Maar dat is uiteraard een nogal bedenkelijk en twijfelachtig voordeel.
Lili Irani