Oorlog rond de gedwongen inburgering
In augustus besliste de Centrale Raad van Beroep dat Turken niet inburgeringsplichtig zijn, omdat die plicht in strijd is met het Associatieverdrag dat Turkije en de EU hebben afgesloten. Duizenden Turkse Nederlanders eisen inmiddels een schadevergoeding van de overheid, omdat ze ten onrechte kosten hebben moeten maken om te voldoen aan die onrechtmatig opgelegde plicht. De Stichting Inburgeringsleed (SI) gaat zich voor hen sterk maken en wil via een rechtszaak de gemaakte kosten terugvorderen. De belangenorganisatie streeft naar een schadevergoeding van gemiddeld 4.500 euro per persoon. In die eis zijn niet alleen de examenkosten meegenomen, maar ook de reiskosten en de telefoonkosten. Bovendien moet een deel van het bedrag de immateriële schade compenseren, omdat de partners van Turkse Nederlanders pas na het behalen van het inburgerexamen naar Nederland mochten reizen en dus pas later dan ze zelf wilden met hun man of vrouw mochten gaan samenleven.
Bilal Coskun, de advocaat van de stichting, hoopt dat een derde tot tweederde van de ongeveer 30 duizend slachtoffers zich aansluit bij SI. In dat geval zou de schade voor de staat kunnen oplopen tot tussen de 50 en 100 miljoen euro. “Hoe meer gedupeerden zich melden, hoe meer invloed SI kan uitoefenen jegens de overheid bij onderhandelingen”, aldus de stichting. “Uiteindelijk is het in ieders belang om zoveel mogelijk aanmeldingen bij SI te registreren, aangezien een collectieve procedure de goedkoopste manier van procederen is voor alle gedupeerden.” Turken die het slachtoffer zijn geworden van de inburgeringsplicht, doen er dus goed aan om contact op te nemen met SI en gezamenlijk een vuist te maken tegen de integratiedwang.
Ondertussen gebruikt de gemeente Den Haag de inburgeringsplicht als stok om migranten uit de bijstandsuitkering te slaan. Wie volgens de gemeente slecht Nederlands spreekt en onvoldoende is ingeburgerd, raakt zijn uitkering kwijt. De gemeente heeft een lijst van zo’n drieduizend bijstandsgerechtigden opgesteld bij wie taalachterstand een grote belemmering zou vormen “om te kunnen participeren op de arbeidsmarkt”. Die mensen worden door de gemeente onder druk gezet: of ze gaan een inburgeringscursus volgen, of ze krijgen geen geld meer om van te leven. Zo vormt de inburgeringsplicht een wapen voor de overheid waarmee de arbeidsproductiviteit van migranten kan worden opgeschroefd. Die plicht is voornamelijk bedoeld om hen te controleren en te disciplineren.
Overigens blijken er nauwelijks meer gratis taalcursussen te bestaan. Alleen inburgeringscursussen waarbij de deelnemers worden volgepompt met nationalistische propaganda, zijn nog kosteloos. Maar in 2012 moeten de inburgeringsplichtigen daar ook voor gaan betalen, maar liefst drieduizend euro.
Harry Westerink