“Orionis wankelt. Samen kunnen we het laatste zetje geven”
Nadat dwangarbeidweigeraar Joris van de Hulle bij de rechtbank een overwinning behaalde op Orionis Walcheren, is het in Zeeland bijna geen dag meer stil geweest rond dit bedrijf. De FNV en de SP Vlissingen grepen de uitspraak aan om de druk op Orionis verder op te voeren. Doorbraak kreeg van Van de Hulle de primeur om erover te schrijven, op 14 maart, en 11 dagen later was het aanleiding voor een hoofdartikel op de voorpagina van De Volkskrant. Meteen zochten ook internationale media contact met Doorbraak om hem te spreken te krijgen. Maar Van de Hulle beperkt zich liever tot reageren via Doorbraak. Hij wordt door de andere dwangarbeiders op onze site als “volksheld” bejubeld.
Dat de werksfeer bij Orionis niet best is, wisten we al door Jonathan van der Leur. Nu schrijft Omroep Zeeland als inleiding op een interview met anoniem gebleven Orionis- dwangarbeiders: “Bij sociale dienst Orionis Walcheren heerst willekeur, vriendjespolitiek en een angstcultuur.” Dat blijkt ook uit allerlei reacties van ontevreden en boze Orionis-dwangarbeiders op nieuwsberichten in Zeeuwse media. Zo schijnen een motorclub en een kerkclub van personeel invloed te hebben binnen het bedrijf. Het Orionis-bestuur herkent zich natuurlijk in het geheel niet in de kritiek.
Klantjes pesten
Doorbraak kreeg mails van nog meer mensen die er voor hun uitkering moeten werken. Bijvoorbeeld van iemand die al maanden twintig uur per week onbetaald bij Orionis moet schoonmaken omdat een betaald baantje van vijftien uur niet genoeg oplevert om het zonder uitkering te redden. Hij heeft geen tijd om te lunchen tussen het betaalde en onbetaalde werk door, en zei daar eens wat van. “Dan eet je je brood maar op de fiets!”, werd hem toen door de werkbegeleider van Orionis toegesnauwd. Marcel Louws schrijft op de Doorbraak-website: “Ik heb ook gewerkt bij dat duivelse Orionis in het groen! Ik had vooral te maken met die kwal van een klantmanager die het heerlijk vindt om klantjes te pesten. Ik hoop dat ze hem ontslaan en zonder uitkering op straat zetten, die lul van een Minheere die het heerlijk vindt om kortingen uit te delen en mensen tot waanzin te drijven! En laten we met z’n allen laten merken dat we het niet pikken!!!!”
De FNV kwam naar aanleiding van de uitspraak van de rechter in de media, en kon haar zwartboek “Werken in de bijstand” nog eens goed onder de aandacht brengen. Hoewel op Zeeuwse media-sites uiteraard de gebruikelijke instemming met dwangarbeid te lezen is, zijn er toch ook heel veel reacties die ongenoegen aangeven met de dwangarbeid. “Als er ergens voor 32 uur per week werk is, dan kun je daar toch een arbeidscontract voor geven? Met een salaris, vakantiegeld en alle voordelen die een werkende heeft! Werken voor een uitkering is werken onder het minimumloon, is dat wat we willen? Als die mogelijkheid er is, moeten we het dan gek vinden dat er mensen ontslagen worden, zodat het werk door iemand met een uitkering gedaan moet worden? Een werkgever is ook niet gek, die wil zo goedkoop mogelijk personeel!”
Geen hoger beroep
Op 28 maart liet Orionis weten dat ze niet in hoger beroep gaat tegen de overwinning van Van de Hulle. Het bedrijf “past haar beleid aan”: voortaan twintig uur per week werken, maximaal vier uur per dag. Met die twintig uur probeert Orionis toch de dwangarbeid op te rekken tot een nieuw maximum. Bovendien kunnen ze de dwangarbeiders zo toch iedere werkdag (vijf dagen van vier uur) laten opdraven en zo controle houden. Van de Hulle schreef op onze website: “Met de gestelde maximaal twintig uren per week zoekt Orionis Walcheren duidelijk naar een grens, volgens mij is twintig uur per week nog steeds niet in overeenstemming met de bedoeling van de wet, want het strookt nog steeds niet met de voorlichting van het ministerie die stelt: ‘Het zijn werkzaamheden voor enkele uren per dag of per week’. Je kan niet spreken van enkele uren bij een totaal van twintig uur, dit is de helft van een traditionele werkweek.”
De uitspraak waardoor Orionis nu een beetje moet inbinden, geeft dwangarbeiders moed en ook een middel in handen om de gratis arbeid terug te brengen van 32 naar de nu door Orionis genoemde twintig uur per week. Een van hen, Aad van der Stokker, doet gelijk op 28 maart op de site van de Provinciale Zeeuwse Courant een oproep aan “cliënten van Orionis om vanaf 2 april 2013 de twintig uur te gaan draaien”. Want wachten tot dat ingevoerd is, “kan nog wel maanden duren”, vreest Stokker op basis van zijn ervaring. In een interview zegt hij acht tot twaalf uur werken voor je uitkering wel voldoende te vinden. In de mails die Doorbraak ontvangt, is te zien dat ook anderen de zwakkere positie van Orionis aangrijpen om te proberen hun dagelijkse dwangarbeid wat te verlichten.
Bijeenkomst
De SP Vlissingen houdt op maandagavond 22 april een bijeenkomst waar cliënten van Orionis Walcheren kunnen vertellen over hun ervaringen met het bedrijf. Een goed initiatief waarmee geprobeerd wordt om spijkers met koppen te slaan en de dwangarbeiders te organiseren. Maar of dat gaat lukken op een avond waarvoor de SP naast haar Kamerlid Sadet Karabulut en de FNV ook CDA-wethouder en Orionis-bestuurder Marin de Zwarte uitnodigt? Zal het niet teveel een politiek onderonsje worden? De Zwarte zal bovendien vast niet alleen komen, en wie durft dan nog in het bijzijn van Orionis-personeel haar of zijn verhaal te doen? De SP heeft hier wel over nagedacht, maar toch besloten tot zo’n opzet van de avond. Je zou bijna denken dat de SP Vlissingen de verhalen, die de partij ook zegt te ontvangen, over intimidatie en kortingen bij kritiek niet serieus neemt. De partij gelooft toch niet ineens die andere wethouder en Orionis-bestuurder Chris Simons als die zegt dat “de beschuldigingen ongegrond” zijn? Ook hij ontkent glashard wat werklozen over hun dwangarbeid vertellen. “Ze kunnen zich uiten zonder dat hun uitkering geschrapt wordt. Dat zou een hele gekke wereld zijn en dat is niet de bedoeling”, zegt de (in deze) volkomen ongeloofwaardige wethouder van Middelburg.
Op onze website geeft Van de Hulle ook kritiek op de aanpak van de SP. “Natuurlijk is het goed dat ze nu misschien wel een standpunt innemen tegen dwangarbeid, maar ik verwacht dit niet direct omdat het niet meer echt een partij is van principiële standpunten. Ik kan niets met (de video die de avond aankondigt, JB): ‘Mijn naam is Sadet Karabulut. Nederland is een prachtig land. Ondanks de crisis zijn wij nog steeds een van de rijkste landen van Europa, zijn er honderdduizenden mensen die op zoek zijn naar werk of werkloos raken. Dat is het gevolg van verkeerde politiek. Ik sta voor sociale politiek, eerlijk delen, en ik zou heel graag willen dat we dat samen doen, doe daarom met ons mee’, zeker niet in een filmpje over dit onderwerp. Het heeft niets met dit onderwerp te maken! Okee, misschien is het filmpje op Zeelandnet snel in elkaar gezet om de aandacht te vragen voor de bijeenkomst in het Arsenaal theater, maar toch vind ik de SP (al is deze partij geen uitzondering) niet echt actief in het reageren tegen de dagelijkse gang van zaken waarin mensen in het gehele land afgeperst worden om, als ze niet akkoord gaan met de voorwaarden van hun arbeid tegen een uitkering te verstrekken (dwangarbeid), worden gekort op hun uitkering, of zelfs de uitkering gedurende een aantal maanden verliezen (zoals ik heb meegemaakt) totdat ze akkoord gaan! Ik ben het eens met je (Belle van Zon, JB) dat wij samen meer kunnen bereiken, maar ik wil je erop wijzen dat je beter actief kan zijn met een kleine groep mensen die i.s.m. bijvoorbeeld Doorbraak echt ergens voor staan, dan blij te zijn met tijdelijke aandacht en nep-sympathie van de SP, of welke partij dan ook”, aldus Van de Hulle.
Voorlopig lijkt de SP-avond in Het Arsenaal wel de enige plek waar de dwangarbeiders hun woede publiekelijk bekend kunnen maken en dus zullen de dwangarbeiders er het beste van moeten maken. Aad van der Stokker ziet het in ieder geval wel zitten: “Kom ook 22 april naar het Arsenaal. Orionis is nu aan het wankelen, kom op. Samen met de SP, GroenLinks en de FNV kunnen we het laatste zetje geven. Geld verdienen over onze rug. Never.” Steun daarom ook de actie van Jonathan van der Leur tegen Demontage Werkplaats Zeeland, een bedrijf dat bij Orionis in dwangarbeid werk laat uitvoeren.
Jeroen Breekveldt
LJN: BZ5171
Dwangarbeid of toch ontsnappen?
Gemeenten zitten in de maag met de uitspraak van de rechter en zijn naarstig op zoek naar voor hen juridisch veilige wijzingen.
Zoals het er voorstaat dienen er meer rechtszaken te komen, daar gemeenten, de regels schrijven richting dwangarbeid, het levert hen n.l. geld op om daarmee gemeentelijke kas tekorten aan te vullen.
Beter inkopen en het ontslaan van boventallige en overbodige ambtenaren levert natuurlijk meer op, echter snijden in eigen vlees doet pijn.
Bovendien laat de politiek al jaren de verantwoordelijkheid jegens gemeenten en uitkeringsgerechtigden liggen. De Politiek is zelfs van plan alle dwangarbeid en re-integratie verantwoordelijkheid 100% bij de gemeenten te leggen, dit betekent dat gemeente geheel vrij zijn in de uitvoering en de eerste beste inlevingsloze loketknuppel met een mavo 3 diploma, een uitkeringsgerechtigde financieel/psychisch kan maken en/of breken.
Punten ter beoordeling van dwangarbeid zijn:
-Kan de uitkeringsgerechtigde een tegenprestatie naar vermogen verrichten?
-Hoe is de aanbod en werk omschrijving geformuleerd?
-Welke tegenprestatie van de uitkeringsgerechtigde wordt verwacht?
-Vrijwilligerswerk is geen tegenprestatie.
-Mantelzorg is ook geen vorm van tegenprestatie.
-Tegenprestatie en de participatieplaats zijn twee verschillende dingen.
-Ook zien gemeente tegenprestaties van als re-integratie wat conform de WWB niet de bedoeling is. Let daar dus op in je contract
–Werkzaamheden op een participatieplaats dienen nuttig te zijn voor de ontwikkeling richting de arbeidsmarkt, duurt een langere periode van maximaal twee jaar, met soms een verlengingsmogelijkheid.
Let op!
Een tegenprestatie wordt je door het college opgedragen!
-Uit bovenstaande blijkt dat “omvang en de duur” van de werkzaamheden van belang zijn. Bovendien zal het om extra werkzaamheden moeten gaan.
-Ook zien gemeente tegenprestaties als re-integratie, wat conform de WWB niet de bedoeling is. Let daar dus op in je contract.
Check je “werkcontract”.
Betreft het vrijwilligerswerk?
Gaat het om beloonde arbeid?
Zijn het extra werkzaamheden?
Zijn de werkzaamheden gericht op de arbeidsmarkt?
Zijn de werkzaamheden bedoeld als re-integratie-instrument?
Als je deze vragen met NEE kunt beantwoorden zit je waarschijnlijk vast aan dwangarbeid (in het andere geval ga je richting re-integratie/participatieplaats) bij de gemeente en tijd om juridisch hulp te zoeken.
Gemeenten gaan proberen het huidige dwangarbeid anders door te zetten, door o.a. uitkeringsgerechtigden kleine contracten van 11 uur per week of minder aan te bieden, of geen contracten te verstrekken, maar korte opdrachten.
Let op de juridische omschrijving van, contract naar opdracht!
Dit zal lastig worden te tackelen, wegens gebrek aan nieuwe jurisprudentie.
Lang verhaal in het kort.
De gemeente er alles aan doen om werklozen, vaak tot aan het pensioen, te gebruiken om eigen tekorten laag te houden onder de mom van tegenprestatie aan de loyale maatschappij. Terwijl ambtenaren hiermee uit de ontslagwind worden gehouden over de rug van de uitkeringsgerechtigde.
Leuke variatie:
Ambtenaren ontslaan en gelijk gratis kamp in om doosjes te laten vouwen.
Wa-jongers kunnen dan veel goedkoper succesvol hun baantjes overnemen.
Gemeentes kunnen dan belastingen verlagen.
Het is een grote schande dat wethouder Marin de Zwarte de motie van wantrouwen dans ontsprongen is. Hij bespeelt met groot gemak de Vlissingse gemeenteraad en windt bijna iedereen om zijn vinger. Daarom lopen ook heel wat raadsleden als schouderophalende keffende carrière geile hondjes achter deze super-dominante man aan, voor het verkrijgen van een vet betaalde baan bij Orionis Walcheren B.v .
Heeft iemand wel eens gehoord van belangenverstrengeling? Zou dat op Martin de Zwarte kunnen slaan? Als wethouder van Vlissingen, en nog eens een functie in de Raad van Bestuur van het slavenbedrijf Orionis Walcheren b.v.
Ik ben zelf een gedwongen uitkeringsslaaf, en doe de hele dag hetzelfde werk dat bestaat uit schroefjes uit scheerapparaten draaien met veel vieze schaamharen en dat vele maanden lang. De demontage van apparaten met gevaarlijke stoffen is zeer slecht voor de gezondheid van de mens. Je kan pas goed oordelen als je het slavenwerk zelf een tijdje gedaan hebt. Daarom daag ik de Vlissingse gemeenteraad uit om dit 1 of 2 maandjes zelf te komen doen aan de Poortersweg 27 te Vlissingen. Ze krijgen dezelfde behandeling als alle uitkeringstrekkers en daklozen. Bij niet verschijnen op de dwangarbeid krijgt men een Orionis Walcheren kapo-team op het dak.
Tja, was Zeeland al niet een keer groot in slavenhandel? Die goeie oude VOC-tijd, dat er bepaalde groepen waren die je mocht verkopen. Meer dan werkvee was men niet waard. Bij deze doneer ik 2 euro voor een nieuw slavenmonument (2013!!!!)
Vlissingen Raadsvergadering Orionis 11 april
* Gepubliceerd op 11 april 2013
Tijdens de Raadsvergadering op 11 april maakte Aad van der Stokker gebruik van zijn spreekrecht van (5 minuten) en stelde hij aan de gemeenteraad van Vlissingen enkele vragen met betrekking tot de organisatie van Orionis Walcheren!
Ongeoorloofd zijn de gewerkte uren (32 uur) middels de uitspraak van de rechter die hier duidelijk over was, maximaal 22 uur per week etc, tijdens de raadsvergadering werd een motie van wantrouwen ingediend door Groenlinks en de SP.
Directe aanleiding voor de motie van wantrouwen waren antwoorden van De Zwarte op vragen van de SP over de problemen bij Orionis Walcheren. “Hij geeft nu schoorvoetend toe wat wij eerder al beweerden over wat er mis is”, aldus Sem Stroosnijder.
In de motie stelt de SP dat wethouder De Zwarte de raad onvolledig, onvoldoende en niet op tijd heeft geïnformeerd over een gerechtelijke uitspraak over Orionis. De SP doelt daarmee op de uitspraak van de rechtbank in Breda dat Orionis haar cliënten niet mag verplichten om 32 uur per week te werken als tegenprestatie voor een uitkering. Volgens de SP heeft de wethouder de gemeenteraad te laat op de hoogte gebracht van deze uitspraak.
De motie werd verworpen met grote meerderheid alleen SP en Groen Links stemde tegen!
http://www.youtube.com/watch?v=A0nB-FKXvHQ
Ik was 15 toen ik kantoor en winkel opleiding kreeg in Rotterdam! Maar door dat ik overspannen was geraakt door thuissituatie heb ik me opleiding niet af gemaakt! Op me 17 de verhuisde ik naar Middelburg en ben gaan werken op vijvervreugd( instelling voor mensen met verstandelijke beperking) Ik moest daar stage lopen in de keuken maar door een coach die schoonmaak werk deed werd ik behandeld als een klein kind! Later kwam ik te werk in 1984 op de sociale werkplaats! Maar toen ik getrouwd was en twee kinderen kreeg kwam ik thuis te zitten omdat me schoonouders niet willen dat ik ging werken! Die tijd was toen nog wel mooi geweest, ik zat bij de afdeling montage en had leuke collega,s! Maar mocht niet meer werken! In 1999 toen ging ik werken in de lete en kwam bij inpak afdeling etenswaren terecht! Heel de dagen deden we kleintjes de Ruyter! Intussen tijd kwam vaker voor dat er handtastelijkheid plaats vond op diverse afdeling! Maar toen ik naar de andere afdeling geplaatst werd, was het werk te zwaar door me artrose! Toen ik geopereerd werd in 2011 kwam ik terug bij me voormalige collega,s! Daar deden we heel eenvoudig werk zoals continu snoep inpakken! Verplicht schorten aan, mutsen op, sieraden af, handen wassen maar dat zijn normale routines wat je thuis ook doet! Alleen zonder mutsen op! Toch was het ook niet altijd gezellig op de afdeling! Je word monddood gemaakt! Een had op me oor geslagen en was na 2 dagen naar huis toen weer terug gekomen, andere wurgde me half wegens jaloezie! En toen kreeg ik een koker op me hoofd en kwam thuis te zitten met me hersensschudding en kaakfractuur! Ik ondervind nog last van me kaak! Ik werd zelfs gedreigd met als ik ga klagen dat ik ontslag krijg! Ik had veel slaaptekort en stress door dit werk! Ik kamp met borderline klachten waarvan ik eerder afgepeigerd op me werk komt dan dat ik fit ben! Ik leefde als een automatische pilote! Als de voorman een goeie bui had moest iedereen om hem lachen! Ik lach meeste keren als er wat te lachen val! Er worden buiten werktijd ook best leuke dingen gedaan zoals de bingo avond! Dan neem ik me geliefde mee! Soms als ik thuis bent, voel ik me lekker ontspannen met me twee katten! Maar als ik naar me werk komt dan moet ik me hart maar op slot zetten om geen angst te voelen voor ontslag als er iets mis gaat of ik krijg geschillen met een van me collega,s! Het gevoel dat ik elke keer met burn out zit is niet normaal! Ik ben 50 en te jong om thuis te zitten! Ergens anders werken gaat niet zo makkelijk! Toch wil ik graag werk doen wat echt bij me past! Zoals werk in de cadeauwinkel, telefoniste, of werken met planten bv. Maar waar ik me ook kan bewegen en niet te lang hoef te staan! Me andere heup word behandeld! Mijn voeten zijn ook niet al te best! En ik loop elke keer op eieren! Ik weet niet wat er volgend jaar gaat gebeuren maar zal blij zijn dat het anders word aangepakt, meer respect, meer naar ons word geluisterd en in plaats van overbodige regeltjes ook aanpassingen! Niet te zwaar tillen en gevaarlijke werksituatie die ik vaak ziet op me werkplek!
Ik werkte vanaf 1987 toen op lete walcheren! Eerst zat ik bij montage afdeling en toen bij metaal! Toen kwam eind jaren 90 in de groenvoorziening en ik liet me omscholen om plantenkennis en andere tuinopleiding te doen! Ik heb MBO opleiding gehad! Maar omdat ik van af kinds af aan een ongeluk heb gehad werd ik afgekeurd voor me ongelijke heupen en kwam ik bij lete terecht! Ik zit op de educatieve centrum in Goes en leert daar veel van! Ik had leuke medestudenten en ga er elke donderdag naar toe! Dan maak ik een port folio voor rapportcijfers te krijgen over alle onderwerpen wat met tuinieren te maken heeft! Ondanks me diploma werd ik nog op de zijspoor gezet! Ik had diploma gehaald in 2013 voor kettingzagen maar me baas wou niet hebben dat ik ging kettingzagen! Ik voelde me wel onheus bejegend! Ook met me diverse collega’s kan ik beperkt mee omgaan! Maar als er klachten waren werd het in de doofpot gestopt alsof ik zat te liegen! Ik voelde me vooral miskend met me capaciteiten die ik haalde op school en dat ik het niet mocht toepassen! Anderen werden het hand op de hoofd gehouden! 2 keren waarschuwingen en als ik iets gedaan zal hebben dan krijg ik dreiging met ontslag! We moesten via Orionis een rotondes doen! Dat ervaart we als een straftaak die net zo goed bestemd is voor mensen die in de torentijd zitten! Je verdiend verder er niet veel mee! Bij warm weer ben je verplicht de zelfde werkjas aan te trekken! Ik had vorig jaar slijmbeursontsteking en moest toch werken! Toen was ik in elkaar gezakt van de pijn! En toen kwam ik alsnog thuis te zitten! Ik kreeg antibiotica en maagpijnremmers die niet werden vergoed! Als hovenier voel je toch niet echt vrij! Helaas zijn er weleens mannen in de ploeg die zich misdragen naar andere voorbijgangers of hun toenaderen waar hun niet van gediend zijn! Op het laatst kwamen er toch klachten via Orionis binnen en de dader werd naar huis gestuurd! Maar in feiten vertrouw ik dit zaakje gewoon niet meer! Ik wou graag stapje verder gaan door me opleiding en dat op woensdag een uitreiking krijg! Maar ik hoop dat ik toch erkenning krijgt en dan blijf doorzetten om verder te komen! Maar werken in zo’n groep mensen die denken verder te zijn dan ik en meer voor elkaar krijgen, die moeten meer aan de tand gevoeld worden! Ik pik dit niet meer! Zodra ik dan klaagt lachen hun je uit in je gezicht als anderen niet harder werkt dan ik en lui liggen te doen! Als er niks gedaan is dan word ik ter verantwoording geroepen terwijl ik geen voorman ben in de ploeg! Rondjes rijden in de auto als er geen werk is, of het gaat regenen, moeten we in de keet blijven zitten! Geen koffie drinken meer! Het frustreert mij enorm met die situatie! Ook mijn verloofd moet het soms aanhoren! Waarom moet ik me zelf steeds bewijzen om overtuiging met me diploma voor plantenkennis? Ik ken de Latijnse namen van planten, bloemen en andere gewassen! Tot laat in de avond was ik steeds met me huiswerk bezig om goed cijfer te halen! Ik ben ook al bijna 50! Het is nooit te laat om je kenbaar te maken! Ik vind het gewoon laag bij de grond dat je baas elke keer ontkend! Vooral met betuttelen zelfs!
Hopelijk kan dit verhaal me opluchten! Ik werkt al 15 jaar op Orionis bij de inpak afdeling! Ik heb scholing rekenen! Maar ik kreeg geen diploma! De bedrijfsschool is net een kleuterklas! Ik ervaar dit omdat er gedacht word dat rekenen te moeilijk is! Ik heb opleiding kantoor! In 2011 werd ik geopereerd aan me heup! Ik wacht dit jaar nog een operatie! In feiten wil ik iets anders doen dan alleen veel zittend werk waarvan het geestdodend is en een sleur kan ontstaan! Ik wou graag werken in de wasserette! Maar daar word niet naar geluisterd! Alles waar ik naar vraag wat de mogelijkheden zijn word gewoon niet belangrijk gevonden! Ik moet me aanpassen aan de anderen! We zitten allemaal voor onze beperking! Maar de een kan meer dan de anderen! Er word ook te weinig toezicht gehouden op de afdeling! Zodra de leidinggevende weg zijn dan word het een chaos! Als er opgeruimd moet worden zitten er een paar te niksen! Vele gaan lopen ruziën en ergeren aan elkaar! De sfeer en communicatie is er in loop der jaren niet verbeterd! Bij klachten word je niet serieus genomen! De compensatie uren worden ook niet uitgedraaid en je weet niet hoeveel uren je hebt om vrije dagen op te nemen! Ik ben continu moe! Vooral de medicijnen die ik moet slikken helpen niet echt om tot rust te komen!
ik erken dat ik heb ook bij Orionis gewerkt, echt dat was geen pretje. ik moest langs de snel weg prikken terwijl ik geen pasje voor dat had, ik vond super eng, en als ik moest plassen moest ik maar in een dixi doen.en ik moest kilometers lopen.hun zeiden je moet je grenzen aan geven. als ik dat deed werdt er genegeerd.opzich wou ik best wel werken.maar het was niet te doen, niet alles was slecht.maar de eisen waren te hoog