Zonder papieren: Het vrije droomland
Die woensdagmiddag was het mijn beurt om de dienst te draaien op het kantoor van de organisatie die mensen zonder verblijfsrecht ondersteunt. Er werd aangebeld en ik deed open. Twee mannen kwamen binnen. De ogen van een van hen stonden vol verdriet. Ik merkte zijn ingehouden boosheid op toen hij me begroette. Ze namen plaats. De andere man legde uit
Verder lezen Reageren?
Recente reacties