Pardon?! Een “rottig besluit”!

Kinderpardon?! Als het aan Harbers en zijn terroristenpartij VVD ligt, komt het er niet. Wat er nu voor doorgaat, is –  voor alle duidelijkheid overigens – geen kinderpardon. Zelfs het uitspreken van het woord ziet Harbers al als een vloek. Hij sprak vandaag, 22 januari, liever van een “restregeling”. Het taalgebruik vanuit politiek Den Haag komt zoals altijd uit een bevroren ivoren toren. Mijn handen jeuken bij het aanhoren van zoveel onmenselijkheid. Hier is er nog zo eentje: Klaas Dijkhoff die, geconfronteerd met de dodelijke werkelijkheid door de negenjarige Nemr uit Irak, reageerde met: “Ja? Dus?” Ik zou ze het liefst allemaal in elkaar slaan, die politici die volharden in deportaties, liefst met kinderen, naar landen als bijvoorbeeld Soedan en Afghanistan. Nul medelijden, om maar even de Fort Europa zo goed gezinde haatcolumniste Ebru Umar te copy-pasten, toen zij reageerde op de verdrinking van vluchtelingengezinnen. Ja, ik zou ze het liefst allemaal persoonlijk in elkaar slaan. Hier is er nog zo eentje van Mark Harbers, over de zes opvarenden van Sea Watch, die Neederland kort geleden o-zo-niet-barmhartig opnam: een “rottig besluit”, meende hij, en hij voegde daaraan toe dat “ze een volgende keer waarschijnlijk nog veel langer zullen ronddobberen, want dan doet Nederland níet mee”. Wie herinnert zich nog de “dobbern*g*rs” van die andere haatcolumniste, Annabel Nanninga, tegenwoordig gemeenteraadslid voor Forum voor Dictatuur in Amsterdam? Komt bekend voor, hè, dat dobberen? Dit is wat al dat tuig allemaal gemeen heeft, propagandeert en uitvoert, dit is wat dat betekent: “laat de vluchtelingen creperen, zodat wij hen ten voorbeeld kunnen stellen voor een ieder die ons Fort Europa nog wil binnendringen”.

Joke Kaviaar in Pardon?! Een ‘rottig besluit’! (Jokekaviaar.nl)