Parlementaire soap rondom Wilders en zijn film kent geen einde

Verrassend en zeker niet onwelkom was de felle kritiek die SP-leider Jan Marijnissen tijdens een bijeenkomst van zijn partij op 23 februari 2008 uitte op Geert Wilders. Voor het eerst in de jaren dat Marijnissen met Wilders in de Tweede Kamer zit kwalificeerde hij het optreden van de extreem-rechtse politicus als "discriminatie" en "levensgevaarlijk". De steun van GroenLinks en de PvdA bleef uit.

Sterker nog, GroenLinks-voorvrouw Femke Halsema beschuldigde Marijnissen van het maken van dezelfde fout als Wilders. De aanvoerder van de SP zou net als de PVV-leider de angst in de samenleving vergroten met zijn ruwe uitspraken. PvdA-parlementariër Jeroen Dijsselbloem deed de kritiek van Marijnissen af als "grote woorden en emoties" die het debat over integratie en de islam "niet veel verder" brachten.

Recentelijk mengde ook het CDA zich in het debat over Wilders. Fractievoorzitter Van Geel riep Wilders op om zijn film "Fitna" niet uit te zenden, in navolging van zijn partijgenoot en minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen. Het CDA gaf, evenals de clubs van de werkgevers, aan de gevolgen van de film voor de Nederlandse economie en de veiligheid van Nederlanders te vrezen. Ook het CDA kreeg een hoop kritiek over zich heen. Nu schaarde de SP – de partij die nog geen week daarvoor de woorden "Wilders" en "etnische zuiveringen" in één betoog durfde te noemen – zich achter de PvdA en GroenLinks, de kampioenen van "de vrije meningsuiting, zonder controle vooraf".

Welke conclusies kunnen we aan de discussie rondom Wilders van de afgelopen twee weken verbinden? Eén: parlementair-links (PvdA, SP en GroenLinks) zal er niet in slagen om een gesloten front te vormen tegen het racisme van rechtse populisten, zolang de aan het Fortuyn-trauma lijdende en angstige PvdA en GroenLinks hun hypercorrectieve koers niet laten vallen. Twee: parlementair-links is niet consistent met zijn kritiek. De aanval van de SP op Wilders komt wel erg laat, en kan zo maar weer afgezwakt worden. Drie: CDA, rechts Nederland en de werkgevers maken geen principieel bezwaar tegen het racisme van Wilders, maar zijn vooral bang dat de winsten van Nederlandse bedrijven zullen slinken door zijn optreden. Vier: en zo duurt de onmacht van de gevestigde politiek in de vorm van een soap voort. Met als hoofdrolspeler een blond geverfde, irritante racist.