Praatjesmaker: De Nederlandse cultuur

Hooligans. Nou moet ik zeggen dat ik sympathie heb voor voetbalsupportersgroepen die links zijn. Dan denk ik ook aan clubs in Italië, Spanje, Duitsland, en met name aan de supportersgroep Çarşı van Beşiktaş uit Istanbul. Vooral als ze vanaf de tribune massaal met een linkse boodschap komen, is het prachtig. In Nederland komt dat veel minder of zelfs helemaal nooit voor. Omdat ik ben geboren en opgegroeid in Deventer, blijf ik altijd voor Go Ahead Eagles, vooral uit nostalgische redenen dus. Maar ik vind het mooi als Ajax-hooligans zeggen: “Wij tolereren geen racisme in onze stad” en een pro-Wilders demonstratie van fascisten uit Engeland proberen tegen te houden.

Maar waar ik naar toe wil met de hooligans is hun gedrag tijdens, bijvoorbeeld, de huldiging van het kampioenschap van Ajax op het Museumplein in Amsterdam. Jeetje. Al die mannen die pissen in de tuinen van buurtbewoners. Al die rellen en vechtpartijen. Al die dronken mannen waar geen grammetje fatsoen meer in zit. Al die vernielingen overal, vooral bij het Rijksmuseum. Dat ze zomaar op die steigers kunnen. Tientallen gewonden. En honderden hebben daaraan meegedaan.

En het was niet de eerste keer dat hooligans vernielingen aanbrengen. Al decennialang worden er wekelijks bakken met geld ingezet voor beveiliging, alleen omdat hooligans elk moment agressief kunnen worden, elk moment een vechtpartij kunnen beginnen, elk moment iets kunnen gaan vernielen.

We kunnen inmiddels wel concluderen dat het gedrag van de hooligans een deel van de zogenaamde Nederlandse cultuur is geworden. Pissen in de tuinen van mensen, klimmen op de steigers van een museum, eerst zuipen, dan vechten… het is allemaal een deel van een cultuur waar ook molens en klompen bij schijnen te horen. Ik hoop niet dat migranten en vluchtelingen er een voorbeeld aan gaan nemen en zich aan die cultuur gaan aanpassen.

Emek Egeli