Repressieve politie weet energiek queer protest tegen trans haters niet te verhinderen (beeldverslag)

Gisteren vonden er in Utrecht twee protestacties plaats tegen een bijeenkomst van de trans haters van Voorzij en hun extreem-rechtse vrienden. Meer dan honderd mensen met spandoeken, vlaggen en borden namen deel aan de acties, waarmee ze veruit in de meerderheid waren ten opzichte van de terfs (trans-exclusionary radical feminists) die zich verscholen in een tent in het park Paardenveld. Ondanks de aanhoudende regen en ondanks de forse tegenwerking van de politie slaagden strijdbare queers en hun solidaire bondgenoten erin om een krachtig en inspirerend tegengeluid te laten horen.

Het protest begon om 12:30 uur op het Jaarbeursplein, meteen naast station Utrecht Centraal. Daar had het Platform Stop Racisme (PSR) de manifestatie “Iedereen op straat tegen trans haat” georganiseerd, waar een kleurrijke en diverse groep mensen uit vooral de lhbtia+ gemeenschap aan meedeed. De Internationale Socialisten hadden actieborden meegenomen die aan duidelijkheid niets te wensen overlieten, met teksten als “Queer power, black power, women power, all power to the working class”. Er waren speeches van queer mensen, en daarbij werd ook het verband gelegd met de strijd voor dekolonisering en voor een vrij Palestina.

Laat ons door!”

Na een klein uur was het tijd om te vertrekken naar de plek waar vervolgens een lawaaidemonstratie tegen de terfs zou worden gehouden, georganiseerd door een collectief van queer mensen. Om niet te veel de aandacht te trekken van de politie, werden alle spandoeken, vlaggen en borden opgeborgen en ging een stille stoet lopen in de richting van het park Paardenveld, waar de terfs hun tent hadden staan. Helaas werden we al vrij snel tegengehouden door een aantal agenten en wat politiebusjes. De woordvoerder van onze groep ging met de politie in gesprek, waarbij sommige agenten de indruk wekten dat ze ons niet wilden tegenhouden, en in feite niet goed leken te weten wat ze moesten doen. Na zo’n tien minuten mochten we toch doorlopen. Maar even later kregen we toch te horen dat de politie, die inmiddels flink wat meer agenten en busjes had ingezet, eiste dat we niet verder zouden lopen richting het park. Na enig intern beraad besloten we om toch verder te gaan. Maar aan het eind van de straat, toen we vlakbij het park waren, bleek dat de politie ons met veel machtsvertoon wilde gaan tegenhouden. Dat leidde tot politiegeweld, waarbij de agenten de wapenstok inzetten en om zich heen begonnen te slaan. Ook de politie te paard. Massaal schreeuwden we tegen de agenten: “Laat ons door, laat ons door!” en “Ik wil niks, ik kan niks, geef me een uniform!”

De politie probeerde zo te verhinderen dat wij in de buurt van de terfs zouden kunnen komen, hoewel diezelfde politie bij het vorige protest tegen de terfs in het park zelf twee vakken had gemaakt voor het event van de terfs en voor ons protest ertegen, op vijftig meter afstand van elkaar. En nu werden we tegengehouden. Daarop gingen we spontaan over tot een wegblokkade. Zo’n honderd mensen gingen de straat bezetten, er werd ook een partytent opgezet met muziek en er vielen leuzen te horen als “Trans lives matter!”. Dat zinde de politie uiteraard niet, waarna een hele horde agenten onze groep ging insluiten en omsingelen. Het zag er dreigend uit en even leek het erop dat de politie ons allemaal zou gaan arresteren. Maar wonder boven wonder konden we vrij snel daarna onze tocht richting het park hervatten. Omdat het niet mogelijk was om in het park te komen, kwamen we terecht bij een gracht die aan de rand van het park ligt. In de verte zagen we de tent van de terfs opgesteld, op honderden meters afstand. We posteerden ons vlakbij het water en kregen nieuwe energie, nu we eindelijk de kans hadden om met leuzen, muziek en lawaai van potten en pannen de terfs te laten weten dat wij er ook waren.

Inmiddels waren we vanwege de regen kletsnat geworden, maar dat mocht de actiepret en de strijdbaarheid niet drukken. De energie spatte er vanaf en onophoudelijk werden er leuzen geroepen, zoals “Liefde boven haat!”, “Trans recht mensenrecht”, “Het is stil aan de overkant”, “Terfers gaan naar huis!”, “Jullie kinderen worden net als wij!”, “Een, twee, drie, vier, we willen geen fascisten hier, vijf, zes, zeven, acht, gooi die nazi’s in de gracht”, “What do we want? Trans rights! When do we want it? Now!” Nog steeds waren we omringd door veel agenten en in totaal misschien wel twaalf politiebusjes. Nadat een aantal demonstranten al was vertrokken, omdat ze volkomen verkleumd waren door de weersomstandigheden, moest de politie toch nog zijn gram halen, zoals wel vaker. Een van ons werd opgepakt, waarschijnlijk uit frustratie omdat de politie ons recht op demonstreren uiteindelijk toch niet voldoende had weten te schenden en had moeten toestaan dat wij met enorm kabaal de terfs hadden weten dwars te zitten. Opnieuw werd de terfhaat overstemd door de kleurrijke en energieke queer-beweging.

In een vandaag gepubliceerde verklaring klaagt het Platform Stop Racisme het politiegeweld tegen de queer-demonstranten aan. Het platform overweegt mogelijke vervolgstappen te nemen om dit geweld aan te kaarten binnen de politiek of bij mensenrechtenorganisaties. “Zoals we de afgelopen jaren ook zagen in de strijd tegen de racistische karikatuur Zwarte Piet, kunnen we voor onze veiligheid niet vertrouwen op de politie”, aldus de verklaring. Met het oog op nazorg worden de demonstranten uitgenodigd om contact op te nemen met het platform.

Harry Westerink

(Op 21 november is de passage over het politiegeweld iets aangepast.)

Wandeling
Tegengehouden
Toch door
Weer tegengehouden
Straatblokkade
Wat nu?
Toch bij de terfs beland, aan de overkant van het water