Rondje langs de velden: hoe waren de 1 mei-vieringen?
Gisteren waren er in diverse Nederlandse steden 1 mei-vieringen. Eerder plaatsten we al een verslag van het zeer geslaagde actiefeestje van Doorbraak in Leiden. Er waren ook Doorbrakers bij activiteiten in Den Haag, Amsterdam en Deventer.
Amsterdam: Alarmcode rood bestaanszekerheid
Met een groep van 15 mensen, waaronder een Doorbraker, werd op het Beursplein in Amsterdam opgeroepen om een nieuwe golf van verzet tegen de aanvallen op onze bestaanszekerheid te organiseren. Op Facebook hebben honderden mensen de oproep ondersteund om met Alarmcode rood en lawaai het begin van het einde van de sociale afbraak in te luiden.
Utrecht: debat over de toekomst van de vakbond
Er was ook een Doorbraak-activist aanwezig in het kritische kunstcentrum Casco, waar werd gedebatteerd over de toekomst van de vakbond in Nederland. Stelt de FNV zich op als dienstverlenende zaakwaarnemer van leden, of juist als strijdbare organisatie van arbeiders? De meeste aanwezigen werkten in de kunst en cultuur, sectoren die door de keiharde bezuinigingen een nog onzekerder bestaan hebben. Ze wilden graag weten of en hoe zij zichzelf kunnen organiseren. De voorlopige conclusie was dat het er niet makkelijk op wordt door de heersende carrièredrang en competitie. Maar er waren genoeg aanknopingspunten om samen plannen te gaan maken om in de kunst- en cultuursector te gaan organiseren. De eerste bijeenkomst is al gepland. Het debat vond overigens plaats in het kader van de expositie “I can’t work like this” over de kruisbestuivingen tussen de vakbeweging en kunstenaars.
In het Werkteater organiseerden de lokale afdelingen van FNV Bondgenoten en Abvakabo FNV samen met linkse politieke partijen en organisaties een 1 mei-bijeenkomst. Doorbraak was aanwezig met een standje. Ook hier stond de koers van de vakbeweging centraal. Vanuit het onderwijs, de zorg, het openbaar vervoer en de schoonmaak werden lessen getrokken uit de strijd van het afgelopen jaar. Algemeen werd gedeeld dat je pas succes kan boeken als je georganiseerd bent, strijdbaar bent, doorzet, verbinding zoekt met andere maatschappelijke organisaties, en een goed stappenplan hebt dat uitgaat van het opbouwen van de eigen kracht.
Even later ging het publiek het debat aan met Abvakabo-bestuurder Ruud Kuin en Bondgenoten-bestuurder Henk van der Kolk. Op vragen uit de zaal antwoordden beiden dat de vakbeweging te ver van de werkvloer af staat, en te lang opgetreden heeft als zaakwaarnemer. Om een antwoord te hebben op de aanvallen vanuit de regering en de werkgevers moet de FNV “van bond naar beweging”. De zaal reageerde enthousiast op hun opmerkingen dat we de komende maanden samen sterk actie moeten voeren tegen de afbraakpolitiek, wie die ook voert. Na afloop werden in de wandelgangen de eerste contacten voor de komende acties al gelegd.
Anders dan vorig jaar en het jaar daarvoor, organiseerde Doorbraak dit jaar niet mee aan de anti-kapitalistische 1 mei-demonstratie, die net als voorgaande jaren weer veelvuldig door de politie werd belaagd. Twee jaar geleden schreven we al dat er echt iets moet veranderen in de manier waarop radicaal-links dit soort demonstraties organiseert, om niet elk jaar tegen dezelfde botte repressie op te lopen, en om nu eens werkelijke organisatorische vooruitgang te boeken. Mogelijk publiceren we ergens komende dagen nog een verslagje van een Doorbraak-activist die aan de demonstratie deelnam.
Een handjevol Doorbraak-activisten was na de Leidse actie doorgereisd naar Den Haag om mee te doen aan het Rondje Binnenhof. Doorbraak had de organisatie daar enige hand- en spandiensten geleverd. “De actie was heel open opgezet. Verzamelen op het Plein, en dan twee keer een rondje lopen om het Binnenhof, het regeringscentrum. Een ieder die last had van bezuinigingen, een ieder met een grief vanuit de 99 procent tegen de 1 procent en hun systeem was welkom. De actie was niet nadrukkelijk ingekleurd, het was wat we er samen van maakten. Het programma was eenvoudig: enkele sprekers, een gitarist-zanger, twee dj’s. Verder onderweg de ruimte voor mensen vanuit de actie zelf om het woord te voeren of muziek te maken”, schreef onze freelance buitenland-redacteur Peter Storm op zijn altijd zeer informatieve weblog. “Ik heb, toen we samenkwamen op het Plein voordat het rondje begon te lopen, tussen de zestig en zeventig mensen geteld. Dat groeide nog wel iets daarna, en de omvang van de groep ging wat op en neer. Maar boven de honderd lag het naar mijn indruk niet. Dat is best klein. Dat 1 mei in Nederland een werkdag is, zal ermee te maken hebben. Dat half Nederland na Koninginnedag nog half laveloos is, eveneens.”
Aan de andere kant van het land, in Deventer, hadden zich ’s middags bij het Wilhelminafontein op de Brink ongeveer 15 activisten verzameld, waaronder ook een aantal WSW-ers en mee-organiserende Doorbrakers. Er werd vooral gesproken over wat de aanwezigen zelf van de crisis merkten. De WSW-ers waren ervan overtuigd dat de nieuwe Wet Werken Naar Vermogen (WWNV) niet zal gaan zorgen voor meer arbeid, maar voor meer mensen in de bijstand. Na een uurtje ging het dan ook richting het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI), waar een aantal activisten zich collectief wilde gaan inschrijven als werkzoekenden. Niet zozeer voor zichzelf, maar voor alle werklozen in de stad. Er was toevallig ook een kleine banenmarkt, en de activisten probeerden een roos aan te bieden aan een willekeurige aanwezige werkzoekende. Maar dat werd door de directeur uit het centrum niet op prijs gesteld, en de activisten werden verwijderd. Het was voor het eerst in lange tijd dat de Dag van de Arbeid weer eens in Deventer werd gevierd. Er zijn direct afspraken gemaakt om het volgend jaar grondiger en groter aan te pakken.
Eric Krebbers