Sandra Salome: “Racisten met de beschikking over geweldsmiddelen kun je niet in de straten laten rondlopen” (video)

Op het Marconiplein in Rotterdam, voor het politiebureau, demonstreerden gisteren ruim 500 mensen voor het ontslag van racistische en seksistische agenten. De ophef in de media over hun walgelijke berichtjes, en over de omgang daarmee door de korpsleiding en burgemeester Aboutaleb, groeit nog met de dag. Het is onacceptabel dat Rotterdammers nog met dit soort agenten te maken kunnen krijgen. Het motto van het protest, georganiseerd door BIJ1 Rotterdam en Doorbraak, was dan ook #GeenFoeiMaarDoei, geen berisping, maar ontslag! Met de demonstratie wilden we een extra duw geven aan de korpsleiding om nu echt maatregelen te nemen. Er waren zeven sterke sprekers en er werden flink wat leuzen geroepen. Lees en bekijk hier de speech van Sandra Salome, voorzitter van BIJ1 Rotterdam en Doorbraak-activist. En als je het nog niet gedaan hebt: teken ook onze petitie, net als inmiddels bijna 8.700 anderen!

Ik zei het vorige week zondag bij de anti-racisme demonstratie en ik ga het gewoon weer zeggen: ik wil hier helemaal niet staan.

Ik wil hier niet staan, omdat het vanzelfsprekend zou moeten zijn dat extreem racistische uitlatingen je ongeschikt maken om bij de politie te werken.

Ik wil hier niet staan, omdat het vanzelfsprekend zou moeten zijn dat het beschermen van zwarte burgers en burgers van kleur belangrijker is dan het beschermen van de baan van mensen die het nodig vinden om met de meest smerige racistische bagger te smijten in een appgroep.

Ik wil hier niet staan, omdat het vanzelfsprekend zou moeten zijn dat een burgemeester daadkrachtig optreedt tegen racisten, in plaats van te kiezen voor zachte heelmeesters en smerig stinkende wonden.

Ik wil hier niet staan, omdat het vanzelfsprekend zou moeten zijn dat mensen niet geprofileerd worden op grond van hun huidskleur of vermeende etnische achtergrond.

Ik wil hier niet staan, omdat het niet zo zou moeten zijn dat je stem wel gehoord wordt als je naam Frank, Corrie of Fred is, maar niet als je Amir, Fatima of Sanjay heet.

• Beelden van het #GeenFoeiMaarDoei-protest tegen racistische agenten
• Fatima Faid over de racistische politie-appjes: “Zelfs na de dood worden onze kinderen gedehumaniseerd”
• Dean Bowen over de racistische agenten: “Een paar rotte appels in de mand maakt de rest te schand”
• Elvin Rigters: “We moeten het hele systeem ontmantelen”
• Sandra Salome: “Racisten met de beschikking over geweldsmiddelen kun je niet in de straten laten rondlopen”
• Saïda Ouarirou over de politie in haar wijk: “Er is geen wij. Het is zij en wij.”
• Daryll Ricardo Landbrug: “Elk instituut waarin racisme genormaliseerd en verspreid wordt moet helemaal binnenstebuiten getrokken worden”
• Cedric Krolis: “Met je rotte appel-verhaal, gooi die hele fucking mand weg als het niet werkt dan!”

Ik wil hier niet staan, omdat nu al zo lang duidelijk is dat er binnen het Rotterdamse politiekorps een racismeprobleem is waar zo weinig aan gedaan wordt dat zelfs agenten binnen het korps op het intranet van de politie schande spreken van de fluwelen handschoentjes.

En daarom sta ik hier toch weer. Want genoeg is genoeg.

De politie heeft tot taak in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregels te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.

Deze tekst, dit is artikel drie van de Politiewet en het is de taakomschrijving van de politie. Mooie woorden wel, het handhaven van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven. De politie heeft dus tot taak burgers te beschermen, maar welke burgers beschermen zij eigenlijk en misschien nog een betere vraag: wie beschermt burgers tegen de politie?

Rotterdam is een van de steden met de meeste racistische incidenten binnen het politiekorps. Veel te vaak is de politie Rotterdam landelijk onderwerp van gesprek. Er gaat bijna geen week voorbij zonder dat er beelden van een veel te hardhandig politieoptreden in Rotterdam rondgaan op het internet. Te vaak gebruikt de Rotterdamse politie onnodig en buitenproportioneel geweld en meestal is dit geweld gericht tegen niet-witte mensen.

Begin juli kwam naar buiten dat Rotterdamse agenten racistische en gewelddadige berichten hadden verstuurd in een onderlinge groepsapp. Onderzoeken werden gestart, de politiek was geschokt en de burgemeester gaf aan dat er voor deze mensen geen plaats zou moeten zijn in het korps.

We zijn nu acht maanden en heel veel incidenten verder. De betrokken agenten kregen uiteindelijk een berisping en dat is de lichtste straf die er is. Dat is gewoon een schande!

Het racismeprobleem binnen de Nederlands politie, dat gaan we echt niet zomaar oplossen. Daar is tijd voor nodig, en moed.

Moed van mensen die nu nog bij de politie werken om zich uit te spreken en de dingen die misgaan openbaar te maken, maar ook moed van de mensen die niet meer actief zijn binnen de politie. Klokkenluiders binnen de politie worden als verraders gezien en worden weggestuurd, of weggepest, juist omdat ze dingen willen veranderen en zich weigeren neer te leggen bij de dooddoener dat dit soort gedrag nou eenmaal hoort binnen de politiecultuur.

Zoals de Marokkaans-Nederlandse politieman die al twintig jaar werkzaam was in de wijk en die rapporteerde over racistische appberichten van zijn collega’s. Hij is weggepest en hij is niet beschermd door de politieleiding. Dus ik wil hem vanaf deze plek bedanken voor zijn moed die ervoor zorgde dat iedereen nu weet van het bestaan van die walgelijke appjes, zodat meer dan ooit duidelijk is dat het echt goed mis is binnen korps Rotterdam. Of de moed van een andere agent, die ik persoonlijk ken, die intern gevochten heeft voor verandering, maar uiteindelijk dat gevecht toch heeft verloren.

Het is tijd om de stilte te verbreken, over het racisme en het geweld van de politie naar de burgers die ze zouden moeten beschermen, maar zeker ook over het racisme en geweld binnen de korpsen.

Naast moed is er ook leiderschap nodig, en het lef om de politieorganisatie schoon te vegen. Een politiechef die wist van racistische appjes en die dat onder het blauwe tapijt wilde vegen, hoe kan deze man nog leiding geven aan een politiekorps dat er voor álle Rotterdammers zou moeten zijn?

Het kan en mag niet zo zijn dat racisme bij de politie wordt gedoogd en dat agenten die zich racistisch uiten en gedragen hier keer op keer mee wegkomen. Dit gedrag moet gevolgen hebben! Want alleen dan wordt een duidelijk signaal gegeven dat de politie echt werkt aan wat ze al jaren roepen: “Het bestrijden van racisme binnen de korpsen”.

Hoeveel “incidenten” zijn er nog nodig om de omvang van dit probleem bij de burgemeester en politieleiding duidelijk te maken? Hoeveel moet er nog gebeuren voor men de urgentie ziet van echt ingrijpen binnen het korps?

We moeten zwarte Rotterdammers en Rotterdammers van kleur beschermen tegen racistische agenten. Want racisten met de beschikking over geweldsmiddelen, die kun je niet in de straten van Rotterdam laten rondlopen. Deze agenten zorgen niet voor veiligheid op straat, maar vergroten juist het gevoel van onveiligheid van de mensen waar ze zich in Whatsappgroepen zo walgelijk racistisch over hebben uitgelaten.

Ik hoop echt van harte dat ik op een dag hier niet meer hoef te staan, omdat het kwartje eindelijk gevallen is. Tot die dag blijf ik smijten met die kwartjes, in de hoop dat ze landen.

Ik hoop echt dat er een dag komt dat ik mij niet meer op een podium hoef uit te spreken, omdat het dan normaal is om mensen aan te spreken op racistische, seksistische, discriminerende opmerkingen in plaats dat het normaal is deze opmerkingen te maken.

Ik kijk uit naar de dag dat verantwoordelijkheid nemen, en verantwoording eisen van mensen met een machtspositie, normaal geworden is en het wegpesten van mensen die zich uitspreken tegen racisme en discriminatie iets uit een ver verleden lijkt. Ik hoop dat er een dag komt dat demonstraties zoals deze niet meer nodig zijn, omdat ik dan niet meer een van de weinigen ben die zich uitspreekt, maar een van de velen. Omdat we zijn opgehouden met weglopen voor lastige gesprekken en zijn opgehouden met steeds maar weer kiezen voor “zachte” oplossingen die bij nader inzien helemaal niet zo zacht zijn.

Want hoop is niet genoeg. Het is echt tijd voor een radicale cultuurverandering binnen de Nederlandse politie en tot die er is, blijf ik mij uitspreken en hoop ik dat jullie dat ook blijven doen.

Er mag geen plaats zijn voor racisme, nergens en zeker niet binnen de politiekorpsen!

Sandra Salome