Soedanese vluchteling Saada: “We willen niet alleen overleven, maar ook leven”

Een van de toespraken tijdens de Soedanese protestactie van vanmiddag in Den Haag werd gehouden door de Soedanese vluchteling Saada. Hieronder de tekst ervan, in een wat langere versie dan de uitgesproken toespraak.

Ik ben Saada. Ik ben een vluchteling uit Soedan. Ik wil wat zeggen over Soedan en over Soedanese vluchtelingen in Nederland.

De Soedanese revolutie van 2019 was een opmerkelijk voorbeeld van geweldloos teamwerk. Ondanks de moeilijke omstandigheden wisten activisten zich te organiseren en macht op te bouwen, wat leidde tot het aftreden van Omar al-Bashir na dertig jaar militair bewind van de Moslimbroederschap. De overgang naar democratie in Soedan is in de jaren sinds de val van Bashir echter gestrand en wordt nu bedreigd door de contrarevolutionaire staatsgreep van het Soedanese leger afgelopen najaar, onder leiding van Abdel Fattah al-Burhan. Daarom komen jonge mannen en vrouwen in de Soedanese wijken en de hoofdstraten nog dagelijks in actie om hun recht op een betere toekomst uit te spreken. Ze zijn zich terdege bewust van de veerkracht van het militaire regime, maar ze zullen doorgaan tot dat regime valt.

We zijn ook hier in Nederland nog steeds aan het protesteren. Deze demonstraties zijn gericht tegen het Soedanese leger dat de overgang naar een democratisch gekozen regering heeft gesaboteerd en nu probeert om een einde te maken aan de Soedanese revolutie. We willen onze revolutie beschermen en we vrezen dat die revolutie zal worden verkocht. De Soedanese bevolking oefent met talloze protestacties flinke druk uit op het leger dat nog steeds aan de macht is. Het is duidelijk dat het leger de mensen niet beschermt. Het zijn de mensen die zichzelf moeten zien te beschermen. Via sociale media hebben ze van dag tot dag en van minuut tot minuut de mensenrechtenschendingen gedocumenteerd waar het militaire bewind zich schuldig aan maakt. Die documentatie hebben ze over de hele wereld verspreid.

Het leger behoort niet het leiderschap te hebben over Soedan en over de Soedanese bevolking. De Soedanezen willen een burgerlijke staat, dus geen militair bewind. De Soedanezen willen een democratie met gekozen volksvertegenwoordigers. Een democratie die beantwoordt aan de eisen en de hoop van de bevolking. Een democratie die de eer hoog houdt van alle martelaren en strijders van de revolutie, van alle mensen die met zoveel moed hebben gevochten voor hun vrijheid, die kostbare levens hebben opgeofferd. Zoveel mensen die werden geconfronteerd met militaire repressie en geweld, die werden gearresteerd en gemarteld. Kinderen werden wees, vrouwen werden weduwe en broers en zussen hebben hun broers en zussen verloren. Elke Soedanese burger heeft een geliefde en dierbare verloren, dus het einde van de grote decemberrevolutie kan niet worden afgesloten met een hoax en de vuile geschiedenis van het kapen van revoluties herhaalt zich. Ik wil een burgerlijke staat die mensenrechten en diversiteit respecteert, en ik zal blijven protesteren zodat de revolutie niet wordt gekaapt en het bloed van de martelaren niet wordt verspild. Het is duidelijk dat er geen weg terug is, we mogen niet terug naar een militair regime. We moeten vooruitgang boeken in de richting van vrijheid, mensenrechten en democratie.

Ik wil ook wat zeggen over Soedanese vluchtelingen in Nederland. Zij hebben te maken met groot onrecht. Hun asielaanvragen lopen enorme vertraging op door de manier waarop de IND die aanvragen behandelt. Die vertraging verergert de situatie van veel Soedanezen. Ze moeten lang wachten op een beslissing over hun aanvragen. En het is verschrikkelijk dat de IND veel Soedanezen afwijst en hen illegaal maakt. Dat leidt onder Soedanezen tot grote gezondheidsproblemen en tot enorme problemen op het gebied van huisvesting, voedsel en inkomen.

De Nederlandse autoriteiten gaan ervan uit dat Soedan een voldoende veilig land is. Dat is een klap in het gezicht van de Soedanese vluchtelingen hier. En het is tegelijk een grote overwinning voor de militaire dictatuur in Soedan. Dat de Nederlandse staat meent dat Soedan voldoende veilig is, betekent een grote steun in de rug voor het militaire bewind van al-Burhan. Nederland wordt geacht om vrijheid, democratie en mensenrechten te respecteren. Maar Nederland geeft veel Soedanese vluchtelingen geen verblijfsrecht, maakt hen illegaal en dwingt hen om naar Soedan terug te keren. Maar wij, Soedanese vluchtelingen, wij kunnen niet terugkeren naar een militaire dictatuur. Dat is levensgevaarlijk voor ons. We moeten hier blijven, als we willen overleven. En dat willen we. We moeten zien te overleven, hoe moeilijk dat ook is. We willen niet alleen overleven, maar ook leven. En daarvoor is het noodzakelijk dat we verblijfsrecht krijgen.

Tot slot een paar slogans die tijdens Soedanese demonstraties vaak worden gebruikt:

• “Vrijheid, vrede en rechtvaardigheid”
• “Revolutie is de keuze van de bevolking”
• “Vrede en gerechtigheid voor Soedanezen”
• “Vrede voor Soedan”
• “Al-Burhan naar ICC”
• “Al-Bashir naar ICC”
• “Alle criminelen naar ICC”

Saada