Sorab Roustayar: “De Afghaanse vrouw is de nieuwe hoop voor Afghanistan” (video)

Zo’n 150 tot 200 mensen deden afgelopen zaterdag mee aan de manifestatie “Vrijheid voor Afghanistan! Verblijfsrecht voor Afghaanse vluchtelingen!” op het Willemsplein in Rotterdam. Ze luisterden onder andere naar Sorab Roustayar, die het feministisch verzet tegen de Taliban aanprees. Hier lees en bekijk je de integrale toespraak.

Salam dosyahe aziz wa heteram,

Ik hoop dat ik het droog hou vandaag.

Goedemiddag, beste vrienden en aanwezigen. En zoals jullie merken: ik sta te trillen, maar ik ben ook enorm, nog steeds geëmotioneerd. En dan vraag ik mij dus af of jullie nog steeds met mij zijn. Zijn jullie nog wakker?

Wij moeten vandaag luidkeels aanwezig zijn, zodat de Nederlandse politiek en de Afghanen in Afghanistan ons horen. En daarom zeg ik:

Afghanistan Azadi. Afghanistan Azadi.

Afghanistan Perozie. Afghanistan Perozie.

Dank jullie wel. Blijf met mij!

Deze speech is een ode aan de strijdbare Afghaanse vrouwen. De nieuwe leiders van Afghanistan, maar ook waarschijnlijk de wereld.

Mijn naam is Sorab Roustayar. Ik ben een geboren en getogen Afghaan, maar woon net als velen van jullie al meer dan twintig jaar in Nederland. Net als velen van jullie ben ik mijn land ontvlucht vanwege oorlog, imperialisme en kolonialisme.

Ik weet niet hoe ver ik in de geschiedenis van Afghanistan moet gaan om perioden van vrede te vinden. Want keer op keer wordt ons land aangevallen door verschillende westerse landen onder vermomde voorwendselen. En in de afgelopen vier decennia hebben wij mogen beschouwen wat het westerse rijk ons land heeft aangedaan en nog steeds aandoet. Echter wordt de puinzooi in Afghanistan keer op keer in onze schoenen geschoven, keer op keer worden wij als volk tegen elkaar opgezet. En keer op keer komt het westen als de winnaars en wij als de verliezers uit de bus.

We zijn slechts een strategisch spel geworden van verdeel en heers van het westen, terwijl ons land elke keer in stukken wordt gescheurd. Vandaag krijgen de Pashtuns de schuld, morgen zijn het de Tadzjieken, overmorgen zijn het de Qandaries en de keer daarop zijn het Pansheries. Ondertussen kan VS en Europa haar feestje door blijven voeren, omdat wij als volk geen eenheid kunnen vormen, en onderliggende shit van het verleden met ons dragen. We laten ons ook keer op keer tegen elkaar uitspelen, omdat sommigen van ons de onderliggende verdeel- en heers-systemen niet willen inzien. Laten wij ons dus vandaag verenigen, en een eenheid vormen met de Afghaanse vrouwen in Afghanistan.

Want, de Afghaanse vrouw is de nieuwe hoop voor Afghanistan. Afgelopen weken zijn er massale protesten geweest van duizenden vrouwen die door de straten van Afghanistan marcheerden. Zij vormen het feministisch verzet tegen de Taliban en tegen het huidige discours van verdeel en heers.

Jullie mogen best uitbundiger klappen, haha…

Zij strijden, de vrouwen strijden voor vrijheid en gelijkwaardigheid. Ze willen hun recht op zelfbeschikking terug, Ze willen kunnen studeren en kunnen werken. Ze willen kunnen staan en lopen waar zij willen, zonder onderdrukt te worden door patriarchie. Zij willen mee regeren en mee kunnen praten over het bestaan van Afghanistan voor alle Afghanen.

En deze eenheid kunnen wij bereiken, als we de oude structuren en gewoonten breken. De Afghaanse vrouwen en vele Afghanen in Afghanistan, maar ook de diaspora in Nederland, beginnen te begrijpen dat het niet uitmaakt uit welk deel van Afghanistan je komt, wie je vader of moeder is, uit welke familie je stamt of uit welke provincie je komt. Wij snappen dat we geen doden of oude helden moeten aanprijzen zoals Masood of Dawud, of welke held dan ook, als nieuwe leiders van Afghanistan. Voor de Afghaanse vrouwen of het Afghaanse volk is het niet meer relevant of je ministers hebt van je eigen stam of je eigen provincie. We hebben namelijk ministers gehad van verschillende provincies, van verschillende mensen, van Panshir tot Qandahar, van Pashtun tot Tasjiek. Het resultaat was corruptie en kapitalisme. De ministers hebben al het geld in hun eigen zak gestopt en de bevolking leeft nog steeds in ARMOEDE.

Het verzet dat we vandaag de dag zien, is een feministisch verzet in Afghanistan. Daarom is het hoog tijd dat we gaan LUISTEREN naar de Afghaanse vrouwen, wat zij te zeggen hebben. Ze willen niet onder de patriarchale systemen leven. De Afghaanse vrouw wil geen sharia, noch wil de Afghaanse bevolking dat. Afgelopen twintig jaar hebben de Afghaans vrouwen de kettingen van de Taliban, sharia en onderdrukkingssystemen juist gebroken. Ze willen niet meer verstopt zitten onder burqa’s. Noch willen zij dat anderen over hun lot bepalen.

De Afghaanse vrouw vormt op dit moment de grootste eenheid in Afghanistan en ik geloof ook dat zij de grootste coalitie kunnen halen in Afghanistan. Wij moeten ONZE feministische beweging steunen en continu onze solidariteit uitspreken. Wij moeten hun stem bekrachtigen en herhalen, zodat de hele wereld hen hoort. Zij moeten inzien dat ze er niet alleen voor staan, maar dat wij continu PAL achter deze feministische golf staan.

Afghanistan Azadi. Afghanistan Azadi.

Afghanistan Perozie. Afghanistan Perozie.

En het wordt verdorie tijd dat wij samen, maar ook vandaag, hier in Nederland en ook in Afghanistan, een eenheid gaan vormen. Dat we ons niet tegen elkaar laten uitspelen, wat het westen ook zegt, beste Afghanen: we zijn één volk, en we hebben één land, en daar moeten we met z’n allen voor vechten.

Dank jullie wel.

Sorab Roustayar

---

Meer speeches van deze manifestatie:
1. Akef Ibrahimi: ”Onze strijd is nauw verbonden met het dekolonialisme over heel de wereld”
2. Hoda Ibrahimi: “Velen zijn zich niet bewust dat asiel zoeken een mensenrecht is!”
3. Sorab Roustayar: “De Afghaanse vrouw is de nieuwe hoop voor Afghanistan”
4. Marina Samadi: “Afghanistan, ik blijf vechten voor jouw nieuwe seizoen”
5. Arghawan Efat: ”Nederland is medeverantwoordelijk voor de humanitaire ramp in Afghanistan”
6. Milad Qanee: ”Jullie moed zal geschiedenis schrijven”
7. Sandro Kortekaas op Free Afghanistan-manifestatie: “Afghaanse LHBTI-ers leven nu in een gitzwarte nachtmerrie”
8. Massoud Hossaini: ”If you forget Afghanistan, you have to expect another 9/11”