Staatssecretaris Klijnsma verdedigt dwangarbeid voor werklozen
Met de brief reageert Klijnsma op het in februari verschenen zwartboek “Werken in de bijstand” van de FNV en op een uitzending van Nieuwsuur op 12 februari. De FNV ziet “een aantal negatieve randverschijnselen rond werken met behoud van uitkering”, schrijft ze luchthartig. “Zo ziet de FNV het risico van verdringing, onvoldoende uitzicht op regulier werk en een negatieve bejegening. Ook stelt de FNV dat gemeenten de mogelijkheid van tegenprestatie zouden misbruiken en dat gemeenten bijstandsgerechtigden zouden gebruiken om kosten te drukken.” Doorbraak gaf eerder al aan dat de kritiek van de FNV op dwangarbeid wel wat scherper zou mogen zijn. Zo neemt de vakbond niet principieel stelling tegen alle vormen van verplicht onbetaald werken onder het minimumloon. De vakbond wijst op misstanden binnen het systeem van dwangarbeid voor werklozen, zonder het systeem zelf voldoende aan te klagen.
Maar de staatssecretaris weet zelfs de afgezwakte kritiek van de FNV nog zodanig af te vijlen dat er niet meer dan wat gruis overblijft. Klijnsma betitelt de misstanden op het gebied van dwangarbeid als “negatieve randverschijnselen”, hoewel die in feite juist de kern van het probleem vormen. Verder zwijgt ze in de brief over de grootschalige ontduiking van het minimumloon, waarmee ze de kritiek daarop van de kant van de FNV doodleuk in de doofpot stopt. En ze weigert onder ogen te zien dat verdringing van betaalde banen onverbrekelijk is verbonden met de dwangarbeid voor werklozen. Immers, al die dwangarbeid kan en zou moeten worden verricht in de vorm van betaald werk, met arbeidscontracten, tegen minstens het minimumloon, en op basis van een cao en andere arbeidsrechten. Iedere werkloze die dwangarbeid verricht, ontneemt zonder het zelf te willen een betaalde baan voor zichzelf of voor een andere arbeider. Door het systeem van dwangarbeid ondermijnt de overheid dus uit eigen beweging de toch al steeds schaarser wordende werkgelegenheid.
Knollen
Nu weet Klijnsma best wel waar de schoen wringt: “Werken met behoud van uitkering is mogelijk voor een beperkte periode. Gedacht kan worden aan een periode van zes maanden. Bij een langere periode bestaat het risico dat de rechter vaststelt dat er sprake is van een dienstbetrekking en dat tenminste het minimumloon moet worden betaald.” Het is stuitend dat de staatssecretaris rept over “een beperkte periode van zes maanden” in een tijd waarin verreweg de meeste arbeidscontracten, zeker aan de onderkant van de arbeidsmarkt, flexibel en tijdelijk zijn, en vaak niet langer duren dan die “beperkte periode” van een half jaar. De rechter moet niet pas na “een langere periode” vaststellen dat er sprake is van een “dienstbetrekking”. Dat moet al vanaf de eerste werkdag worden erkend. Want elke dag verplichte en onbetaalde arbeid voor werklozen is er één te veel.
In de brief gaat Klijnsma ook nog in op de rechtszaak die dwangarbeider Joris van de Hulle met succes aanspande tegen Orionis. Dat dwangarbeidbedrijf drong in het kader van “de tegenprestatie” van de Wet Werk en Bijstand vrijwel alle bijstandsgerechtigden een standaardovereenkomst op van 32 uur per week gedurende een jaar. De rechtbank van Breda vond dat te ver gaan. Misschien wel tandenknarsend ziet de staatssecretaris zich genoodzaakt om de beslissing van deze rechter te aanvaarden, althans voorlopig. In elk geval geeft ze de gemeenten nog steeds alle vrijheid om op het gebied van dwangarbeid zelf beleid te maken, naar eigen goeddunken. En mochten bijstandsgerechtigden het niet eens zijn met de door de gemeente opgelegde dwangarbeid, dan kunnen ze altijd nog een bezwaar- en beroepprocedure beginnen, zo laat Klijnsma langs haar neus weg weten. Dat de werklozen dan wel eerst een strafkorting op hun uitkering hebben gekregen, zonder inkomen zitten en dus worden uitgehongerd, dat verzwijgt ze voor het gemak maar even.
Het is duidelijk dat dwangarbeiders van deze sociaal-democraat niets te verwachten hebben. Maar daar waren velen vanzelfsprekend al van overtuigd. Wie nagaat hoezeer het protest tegen dwangarbeid begint op te laaien, zal merken dat strijdbare dwangarbeiders zich geen knollen voor citroenen wensen te laten verkopen. Daarvoor hebben ze al te veel huiveringwekkende ervaringen opgedaan met de uitkerings- en reïntegratiebureaucratie en in dwangarbeidcentra.
Harry Westerink
Mensen worden ontslagen zodat EU onderdanen uit het Oosten het werk kunnen evernemen.
Er zijn malafide uitzendbureau’s waar je, je als Nederlander niet kan inschrijven.
Doordat bedrijven een eigen CAO mogen hebben, zijn er bedrijven die betalen onder de landelijke CAO per sector.
Waardoor het voor de Nederlandse burger steeds moeilijker word om je baan te houden of een baan nieuwe baan te krijgen.
Als je volgens het UVW niet je best doet om een baan te vinden, kan je tot iedere baan of werkverschaffing worden verplicht met behoud van uitkering.
Niet zelden krijg je na een paar maanden te horen, er is niet voldoende werk voor een vast contract.
Wij Nederlanders verliezen onze baan, aan andere EU onderdanen.
En worden vervolgens verplicht tot dwanarbeid, volgens mij was dwangarbeid redelijk normaal ten tijde van de dictatuur gedurende WOII.
Sorry dat ik wat overspannen reageer, ik ken zelf een aantal mensen. Die tot dwangarbeid verplicht worden.
Klijnsma is een gevaarlijk ruecksichtlos bewindspersoon, die telkenmale blijk geeft van ultrarechtse denkbeelden, maar met linkse praat probeert recht te breien wat krom is.
Beste Euro-nee, misschien vergis ik me, maar ik proef uit je reactie dat je de neiging hebt om het probleem te leggen bij Polen en andere EU-burgers. Dat is een doodlopende weg, vrees ik. Het is niet de schuld van Polen, noch van andere migranten, noch van werklozen, noch van flexwerkers dat arbeiders met en zonder werk worden opgejaagd, onderdrukt en uitgebuit. Dat wordt namelijk allemaal veroorzaakt door de kapitaalbezitters, door de bazen en de overheid. Ik zou willen zeggen: trap niet in de val van de verdeel-en-heerspolitiek en de zondebokpolitiek die de neo-liberale beleids- en opiniemakers jou aanpraten, maar ga – samen met anderen die in de hoek zitten waar de klappen vallen – de strijd aan tegen degenen die jou echt het leven zuur maken, tegen premier Rutte, tegen zijn regering, zijn vriendjes, zijn klasse van rijkeren en rijksten. Want zij zijn het probleem, niet de Polen, niet de andere migranten, niet de werklozen, niet de flexwerkers.
Van de week ook een brief ontvangen van de ISD om nota bene bij mij thuis te bespreken om deel te nemen aan vrijwilligerswerk. Ik wil absoluut geen huisbezoek hebben, vind het veel te intimiderend.
Ik heb gelukkig deze ellende uit kunnen stellen (uitstel van executie) omdat ik binnenkort een GGZ-traject ga starten.
Ik vind het verschrikkelijk, je wordt zo aangetast in je eigenwaarde en zelfbeschikkingrecht.
Hier moet tegen gestreden worden, het is een groot onrecht wat werklozen aangedaan worden. Je wordt als inferieur beschouwd een tweederangsburger.
Walgelijk dat de overheid gaat bepalen wat goed voor je is, een uitkeringsgerechtigde neerzet als een profiteur van gemeenschapsgeld.
Staat ook geweldig goed al die vrijwilligersbaantjes op je CV en je wordt nou voor straf niet aangenomen door werkgevers, je wordt keihard afgestraft omdat je werkloos bent.
Het is in feite onmogelijk je gelijk te halen tegen ons stalinistische dwangarbeidsysteem. De klacht die ik tegen mijn jobcoach had ingediend, en die door de gemeentelijke Ombudscommissie deels gegrond verklaard was, is door het Hoogeveense college van B en W zonder argumentatie ongegrond verklaard. Het bezwaarschrift dat ik tegen die beslissing van B en W ingediend heb, wordt ongegrond verklaard, dat is in ieder geval het advies van de Bezwaarschriftencommissie aan B en W, omdat “om slepende procedures te voorkomen” het niet mogelijk is tegen die beslissing van B en W in beroep te gaan…..
Wij zijn allen slaven en leven in de DDR.
Wat een vriend van me vandaag meemaakte: hij had een sollicitatiegesprek gehad met een werkgever, het gesprek was goed verlopen en hij was zo goed als zeker van die baan. Maar het UWV heeft achter zijn rug om de werkgever gebeld en hem voorgesteld dat mijn vriend daar eerst 6 weken onbetaald gaat werken. Het UWV heeft ook gezegd dat hij maandag kan beginnen. Dit was helemaal niet afgesproken! Mijn vriend is woedend, hij wil helemaal niet eerst 6 weken onbetaald werken en vindt het ongelooflijk dat het UWV dit zonder overleg met hem allemaal doet.
Een bank beroven en emigreren, dat is eigenlijk het enige toekomstperspectief dat ik nog voor me zie.
@ Deva Daniël Luysterburg
Het is allemaal zo ondoorgrondelijk. Ik ben management assistente geweest, office manager en heb gewerkt voor vice president, algemeen directeur, financiële managers, business managers juridische zaken etc.. Mij werd kwalijk genomen dat ik steeds maar weer op dezelfde baantjes solliciteerde. Echter, ik heb maar een MBO+ diploma, maar wel regelmatig gewerkt op HBO werk- en denkniveaufuncties. Ik moest tevens onder mijn niveau te solliciteren, wat ik in het verleden verscheidene malen had gedaan. Uitzendbureaus werken daar sowieso niet aan mee, want het excuus is dat de werkgevers dat niet willen. Werkgevers denken dan wanneer je een betere baan vindt, dat je zo weer weg bent. Maar met 47 jr en maar 100.000 vacatures te verdelen, ben je helemaal niet zo maar weg. UWV en Sociale Dienst begrijpen helemaal niets van de arbeidsmarkt en de eisen die werkgevers stellen. Momenteel zie ik in mijn beroepscategorie, waar gewoon secretaresses worden gevraagd, die voornamelijk agendabeheer doen, reisjes boeken, kantoorartikelen bestellen al regelmatig HBO of WO wordt gevraagd. Dit gaat helemaal nergens meer over.
Mijn salaris eis had ik naar beneden bijgesteld van 2900 euro bruto naar 2400 euro bruto om te kunnen concurreren met de jongeren. Dit mag ook niet baten.
Verder gesolliciteerd bij McDonalds, V&D (winkel), Hema, M&S Mode winkel (daar werd ik afgewezen omdat ik geen detailhandelschooldiploma heb). Ik kreeg het advies bij CSU te reageren op vacatures. Op hun website staan verscheidene vacatures in de Schoonmaak, Kantine etc.. Toen ik daar heen belde vanwege een baan op 15 min. afstand bij mij vandaan, werd er gezegd: “ach mevrouw, wij hebben momenteel een wachtlijst”. Een wachtlijst omdat veel werklozen daarop reageren, of een wachtlijst omdat gemeenten met zo’n bedrijf een overeenkomst hebben afgesloten? Je komt er niet achter. Waarom staan er überhaupt vacatures vermeld op de website van CSU, terwijl deze allang zijn ingevuld en er een wachtlijst is????
Wat jouw vriend betreft: wie weet is dat ook weer zo’n constructie waarbij een ovk is gesloten met zo’n bedrijf? Wat dat betreft heeft Wientjes wel gelijk, mensen kunnen zo zelf niet meer onderhandelen. Dit is gekkenwerk. Ik ben benieuwd wat het sociaal akkoord gaat opleveren, zeker voor 45+.
Rechtbank Breda heeft bepaald dat werken voor een uitkering tegen de wet in gaat:
http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BZ5171
Een aanbod om 32 uur per week als algemeen medewerker te worden aangesteld kan niet als een tegenprestatie naar vermogen worden aangemerkt. Uit de overeenkomst moet duidelijk blijken om welke tegenprestatie het gaat. Gelet op de bedoeling van de wetgever is met een aanbod van werkzaamheden voor 32 uur per week de grens van een tegenprestatie overschreden. Bij het aanbod moet rekening worden gehouden met de individuele omstandigheden van een uitkeringsgerechtigde.
U hoeft geen dure advocaat in te huren voor deze procedure, het is bestuursrecht en u kunt zelf procederen!
Geachte heer Westerink, U schrijft: “En mochten bijstandsgerechtigden het niet eens zijn met de door de gemeente opgelegde dwangarbeid, dan kunnen ze altijd nog een bezwaar- en beroepprocedure beginnen, zo laat Klijnsma langs haar neus weg weten. Dat de werklozen dan wel eerst een strafkorting op hun uitkering hebben gekregen, zonder inkomen zitten en dus worden uitgehongerd, dat verzwijgt ze voor het gemak maar even.”
Dat is volgens mij onjuist, je kunt als burger welzeker gedurende de periode dat je werk voor je uitkering een bezwaar- en beroepsprocedure voeren. Om de procedure te versnellen kan men zelfs als men het bezwaar heeft ingediend, bij de bestuursrechtbank een spoedvoorziening eisen.
Hiervoor heeft men geen dure advocaat nodig, maar dit kunnen de uitkeringsgerechtigden zelf indienen bij de gemeente en bestuursrechtbank.
Zorg wel dat u een ontvangstbevestiging bij de gemeente krijgt. 9anders raakt het “zoek” bij de gemeente.
Voor de betreffende wet: http://maxius.nl/algemene-wet-bestuursrecht (spoedvoorziening is artikel 8:81)
Voor het gebruik van het artikel 8:81 kijk op http://jure.nl/bz2853 Als u meerdere of ander soort uitspraken zoekt, geeft u op de site van jure een nieuwe zoekopdracht.
Uitkeringsgerechtigden, kunnen zonder advocaat deze stukken (bezwaar) bij de gemeente en het beroep (bij de rechtbank) indienen.
Kijk bij http://www.rechtspraak.nl, welke rechtbank u moet hebben.
Tot nu toe was het hele scenario verstopt in onleesbare verordeningen, daar heeft Meppel verandering in gebracht, lees en huiver http://www.internetwerkt.nl/forum/topic/12660-re-integratieverordening-wet-werk-en-bijstand-2012-meppel/
Beste Charles, anders dan jij lijkt te stellen, ben ik wel degelijk ook van mening dat bijstandsgerechtigden bezwaar- en beroepprocedures kunnen voeren. Jij lijkt er daarbij echter vanuit te gaan dat die werklozen in dat geval nog aan het werk zijn, dat wil zeggen: dat ze de dwangarbeid nog aan het verrichten zijn. Maar het gaat er natuurlijk om wat er gebeurt als een bijstandsgerechtigde die dwangarbeid van meet af aan weigert. Naar alle waarschijnlijkheid, zoals in de praktijk ook al vaak is gebleken, wordt hij of zij dan meteen gekort op zijn of haar uitkering. Blijft de werkloze de dwangarbeid vervolgens toch weigeren, dan kan zelfs een korting van 100 procent volgen. Natuurlijk kan hij of zij dan een procedure aanspannen, maar dat kan best lang duren. Eerst moet bij de gemeente bezwaar worden gemaakt, met andere woorden: eerst moet aan degene die de dwangarbeid oplegt, gevraagd worden om die arbeid weer in te trekken. Dat zal niet snel gebeuren, verwacht ik. Ondertussen moet de bijstandsgerechtigde zien rond te komen zonder inkomen. Velen houden dat niet vol en zien zich gedwongen om toch maar aan de dwangarbeid te gaan. Daardoor komen dit soort procedures ook zo moeilijk van de grond.
Overigens vraag ik me af hoeveel kans zo’n procedure heeft, als de bijstandsgerechtigde aan de ene kant wel de opgelegde dwangarbeid uitvoert, maar daar aan de andere kant toch tegen protesteert met een procedure. Het lijkt me dat hij of zij dan bepaald niet sterk staat. Als die kans klein is, dan moet de bijstandsgerechtigde dus – om meer kans te maken – meteen de dwangarbeid weigeren, met als gevolg de door mij al aangegeven korting op of verlies van de uitkering.
Wat betreft je andere reactie: Doorbraak heeft eerder al ruim aandacht gegeven aan deze rechtszaak. Zie: Dwangarbeider in Vlissingen boekt overwinning op Orionis en “Orionis wankelt. Samen kunnen we het laatste zetje geven”
Hoe zijn de resultaten eigenlijk met het aanvragen van een voorlopige voorziening bij het procederen tegen tewerkstelling? Dit kan al aangevraagd worden bij het bezwaarschrift.
Tijdens de oorlog waren er twee types dwangarbeid.
Als slaaf vanuit of in de KZ’s en de z.g. vrijwillige /gedwongen terwerkgestelde in duitsland.
Sommigen in de laatste categorie werden beter betaald als in Nederland.
Ook na de oorlog werd je via koppelbazen en het ontbreken van werk in Nederland weer richting Duitsland gedreven. (Of naar elders) Om vervolgens van daaruit weer hier “gedetacheerd ” te worden. Het gebeurde niet eens altijd zwart.
Wat me opvalt is dat pakweg jaren zeventig niemand klaagde.
PVDA, Groenlinks en SP houden van het in stand houden van dwangarbeid.
Nu ben ik niet erg op rechts gesteld en nog minder op links. Laat staan van (ex-) communisten die nog dromen van het glorieuze rode leger…….. Daar net zo erg als bij de nazi’s.
Nu maar hopen dat we dadelijk vor exorbitante prijzen nog een Trabantje mogen rijden. Want de control freaks zijn de goede oude DDR al voorbij gereden……