Staken is ons recht, houden zo!

Als arbeiders hebben we rechten. We mogen ons verenigen. Als we het oneens zijn met de baas, mogen we collectieve acties voeren. Als de baas niet luistert, mogen we staken. In deze tijden waarin de rechtse neo-liberale elite al onze rechten afpakt waar we ooit voor hebben gestreden, doen ze nogmaals een stap erbij. Ze willen ons het recht afpakken om te staken.

Uit uitgelekte stukken van de Europese Commissie blijkt dat ze het stakingsrecht willen inperken. Om precies te zijn willen ze niet dat een staking het vrije verkeer in Europa belemmert. De FNV maakt op haar site duidelijk dat dit plan “in eerste instantie” gevolgen zal hebben voor acties of stakingen van arbeiders wanneer er sprake is van grensoverschrijdend werk. “Bijvoorbeeld als Poolse aspergestekers in Limburg, of Portugese bouwvakkers in de Eemshaven, werken onder zulke slechte arbeidsvoorwaarden dat ze er geen normaal huurhuis van kunnen betalen in Nederland.”

De bond heeft gelijk als ze zegt: “in eerste instantie”. Want dit plan is een deuropening om de stem van de arbeiders nog meer te onderdrukken, te beginnen met de zwakste groepen. De Poolse arbeider die maandelijks niet meer rond kan komen omdat hij ver onder het minimum wordt betaald, heeft door dit plan geen recht meer om te staken voor een loonsverhoging. Daardoor wordt de positie van de arbeider verzwakt en die van de baas versterkt.

De FNV is een handtekeningenactie begonnen om het plan tegen te houden. Ook heeft FNV-voorzitter Agnes Jongerius aan premier Mark Rutte gevraagd om deze inperking van het stakingsrecht tegen te houden. Jongerius vindt dat dit fundamentele recht bewaakt moet worden. Er is in de geschiedenis veel bereikt door te staken. Abvakabo-voorzitter Corrie van Brenk noemt als voorbeelden de achturige werkdag en het recht op vakantie.

De vraag is wat we moeten doen als de handtekeningenactie niet helpt en dit plan toch doorgaat. Gaan we het accepteren dat we niet mogen staken? Nee. Juist dan moeten we staken, ondanks de uitspraak van de rechter. En juist dan moeten we solidariteitsstakingen organiseren om te laten zien dat we het niet pikken.

De eeuwige strijd duurt voort. Aan de ene kant staan wij: de arbeiders, de werklozen, de huurders, wij die moeite moeten doen om het einde van de maand te halen. Aan de andere kant staan zij: de bazen, de elite, de villabezitters, zij die met tonnen en miljoenen spelen. En uit deze strijd ontstaan wetten en regels. Hoe sterker wij zijn, des te meer deze wetten en regels ons zullen beschermen en in ons voordeel zullen werken. Het recht om te staken hebben we ooit verworven omdat we sterk waren. Dit verworven recht moeten we ons niet laten afpakken.

Emek Egeli