Steun ook de campagne van SEHAQ Queer Refugee Group voor de opgesloten vluchteling Louay Al-Zekra

Op 28 maart werd in Amsterdam de homoseksuele Louay Al-Zekra gearresteerd door de politie omdat hij geen verblijfsvergunning heeft. In Libanon, waar hij vandaan komt, is homoseksualiteit strafbaar en kan het bij veroordeling een gevangenisstraf opleveren. De Nederlandse staat dreigt hem nu naar Duitsland te sturen, in plaats van zijn nieuwe asielaanvraag in behandeling te nemen. In Duitsland is zijn aanvraag echter afgewezen, en hij zou naar Libanon gedeporteerd kunnen worden. Dat mag niet gebeuren! SEHAQ, Queer Refugee Group en enige andere groepen, waaronder Doorbraak, roepen organisaties op om een solidariteitsverklaring te ondertekenen voor Louay.

Nederland beroept zich nu in Louay’s zaak op het Dublin-akkoord, een Europees verdrag dat stelt dat vluchtelingen in het eerste Europese land waar ze binnenkomen, asiel moeten aanvragen. Vluchtelingen kunnen zo afgewezen worden zonder dat er inhoudelijk naar hun zaak gekeken wordt. Nederland schuift de verantwoordelijk voor de veiligheid en bescherming van vluchtelingen dan dus af op een ander land, zonder zelfs maar te controleren of er in de asielprocedure in dat land wel rekening gehouden is met een risico na deportatie op vervolging, mishandeling of erger. Het Dublin-akkoord zorgt er zo voor dat veel vluchtelingen geen procedure kunnen beginnen in het Europese land waar ze de meeste kans maken, of het Europese land waar ze familieleden of vrienden hebben wonen. Ook worden talloze vluchtelingen teruggestuurd naar meer zuidelijk gelegen Europese landen zoals Griekenland, waar immers veel vluchtelingen Europa binnenkomen. Maar in die landen is vaak een nauwelijks werkende asielprocedure. Er is weliswaar ook een internationale afspraak dat de meer noordelijk gelegen landen vluchtelingen overnemen om zo de instroom over heel Europa te verdelen, maar veel landen, waaronder ook Nederland, voldoen niet aan die afspraken.

In de zaak van Louay was hij echter eerder in Nederland dan in Duitsland. Hij heeft hier in 2015 een eerste asielprocedure doorlopen. Uit de verklaring: “Louay heeft de IND destijds niet verteld dat hij homoseksueel is, omdat hij niet bekend was met het recht op asiel op basis van zijn seksuele oriëntatie. Zijn aanvraag is afgewezen zeven maanden later. Hij is vervolgens naar Duitsland vertrokken om hier asiel aan te vragen, maar ook deze aanvraag is afgewezen na negen maanden wachten.” Sindsdien komt Nederland met het Dublin-akkoord op de proppen, mogelijk omdat Duitsland de asielprocedure van Louay inhoudelijk heeft behandeld en daarom nu verantwoordelijk voor hem zou zijn.

Uit de verklaring: “Louay is teruggekeerd naar Nederland om opnieuw asiel aan te vragen op basis van de vervolging waar hij, vanwege zijn seksuele oriëntatie, aan was onderworpen in Libanon. De Nederlandse autoriteiten hebben zijn aanvraag opnieuw afgewezen na drie maanden wachten, zonder afname van enig interview. Ze hebben hem gedeporteerd naar Duitsland op basis van het Dublin-verdrag. Bij zijn uitlevering aan Duitsland ‘heeft de Duitse politie mij op straat gedumpt en weigerde zij mij enige begeleiding of toegang tot een vluchtelingenkamp. Ik was op straat beland zonder onderdak of geld’, vertelt Louay.”

Louay kwam daarop weer terug naar Nederland. Als hij achttien maanden kan overbruggen vervalt de Dublin-voorwaarde en kan hij weer in Nederland een procedure beginnen. In de tussentijd moest hij zich verbergen en had hij geen recht op opvang of inkomen. Door solidaire vrienden in Amsterdam werd hij opgevangen. Helaas werd hij na bijna twaalf maanden al “ontdekt” door de overheid en gearresteerd.

Doorbraak steunt al jarenlang de strijd van mensen zonder verblijfsrecht voor verblijfsvergunningen en een beter leven. Mensen hebben het recht om te leven in veiligheid. Mensen moeten zelf kunnen kiezen waar ze willen leven. Nederland en andere Europese landen zijn al jarenlang bezig met het zo moeilijk mogelijk maken voor vluchtelingen om naar Europa te komen en met het dichttimmeren van de procedures. LHBTQ-vluchtelingen hebben een extra kwetsbare positie. In veel herkomstlanden is homoseksualiteit volgens de wet nog steeds verboden, en er is veel geweld tegen homoseksuele mensen en transpersonen. In Nederland is het echter ook niet veilig genoeg. Zo is het voor veel LHBTQ-vluchtelingen moeilijk om een verblijfsstatus te krijgen omdat de IND de vluchteling naar Nederlandse maatstaven “niet gay genoeg” vindt. Daarnaast is er in Nederland helaas ook nog steeds veel geweld tegen LHBTQ-mensen.

Louay zit op dit moment vast in het detentiecentrum op Rotterdam Airport, in onzekerheid over zijn toekomst en zijn veiligheid. Het staat buiten kijf dat dit een “verschrikkelijke invloed op zijn mentale gezondheid heeft”, zoals de verklaring dan ook beschrijft. De ondertekenende groepen en organisaties stellen:

• De arrestatie van Louay Al-Zekra is onterecht en onrechtvaardig en wij verzoeken onmiddellijk zijn vrijlating, want hij heeft een officieel en stabiel onderkomen op een adres in Amsterdam.

• De deportatie van Louay Al-Zekra naar zijn moederland Libanon vormt een serieus fysieke dreiging voor zijn leven en kan leiden tot een arrestatie door de Libanese politie.

• We vragen de Nederlandse autoriteiten voorbij te gaan aan de bepalingen van het Dublin-verdrag in de zaak van Louay, hem niet uit te zetten naar een ander land en hem onmiddellijk toestemming te geven opnieuw asiel in Nederland aan te vragen. Hij heeft een lange en moeilijke tijd van bijna drie jaar doorstaan, waarin hij er alles aan heeft gedaan om internationale bescherming te verkrijgen. Bovendien zou zijn deportatie hem moeilijkheden opleveren voor het zoeken van asiel, voornamelijk gegeven het feit dat dit gehele proces een verwoestend effect heeft op zijn mentale gezondheid.

• Het Dublin-verdrag is een onterechte overeenkomst voor asielzoekers en het Europees Parlement dient het af te schaffen of te wijzigen naar de standaarden van mensenrechten in plaats van af te gaan op economische en/of politieke doeleinden.

Doorbraak roept organisaties op om de verklaring te tekenen en zo Louay te steunen. Stuur een mail naar: info.sehaq@gmail.com.

Mariët van Bommel