Strijdbare demonstratie in Deventer tegen AKP, ter ere van terreurslachtoffers Ankara
Vandaag hebben ruim 300 mensen in Deventer geprotesteerd tegen de Turkse AKP-regering vanwege de laffe aanslag in Ankara vorige week zaterdag op een demonstratie van de HDP en andere linkse organisaties. Ook werden met het leggen van rode anjers de ruim honderd dodelijke slachtoffers van deze aanslag herdacht. De strijdbare demonstranten riepen leuzen als “Erdogan moordenaar” en “Nee tegen dictatuur, nee tegen kalifaat”.
Net als tijdens een soortgelijke protestmars in Arnhem afgelopen donderdag, namen ook vandaag weer activisten van Doorbraak deel aan de demonstratie die was georganiseerd door hoofdzakelijk alevitische verenigingen. Zij verspreidden daarbij een pamflet met onderstaande tekst.
Mehmet Kirmaci
Nee tegen het geweld van de IS en de Turkse AKP-regering
In de Turkse hoofdstad Ankara bliezen twee IS-zelfmoordterroristen zichzelf vorige week zaterdag op. Midden in een menigte die was verzameld voor een demonstratie tegen oorlog, en voor vrede en democratie. Zo’n 100 mensen lieten daarbij op een gruwelijke wijze het leven.
Met deze zoveelste terroristische daad van de IS probeert de Turkse premier Erdogan de groeiende vredesbeweging de kop in te drukken. Het dodelijke geweld van de Turkse staat tegen de Koerdische en linkse oppositie begon al voor de verkiezingen van 7 juni. Met name kantoren van de oppositiepartij HDP waren het doelwit. Net voor de verkiezingen vielen bij een bomaanslag in Diyarbakir ook al tientallen doden en gewonden. Twee weken later werden 33 linkse jongeren opgeblazen in Suruç. Van geen van de aanslagen zijn daders opgepakt.
De verkiezingen zelf waren een nederlaag voor de regeringspartij AKP. Kort erna werden overal Koerdische winkels in brand gestoken en geplunderd, en werden Koerden op straat gelyncht en vernederd. Nadat veel kantoren, waaronder ook het hoofdkantoor, van de HDP in brand waren gestoken, kwam Erdogan met beschuldigingen richting de partij, in plaats van het geweld af te keuren.
De staat en de regering onderhouden goede banden met de moslimfundamentalistische IS en vergelijkbare groeperingen. Na de IS-aanslagen in Diyarbakir en Suruç pakte de politie enkele IS-ers op om hen vervolgens snel weer vrij te laten. Daarna richtte de staatsterreur zich volledig op de Koerden en de linkse oppositie.
Erdogan heeft veel misdaden op zijn geweten, onder meer tegen Koerden, de activisten van de Gezi-opstand, en de mijnwerkers van Soma. Hij probeert een burgeroorlog uit te lokken om zichzelf te kunnen presenteren als redder van het vaderland. Zo hoopt hij de aankomende verkiezingen te winnen en definitief alle macht naar zich toe te kunnen trekken. Maar alles wijst erop dat hem dat niet gaat lukken.
Erdogan steunt en beschermt de IS, en levert hen wapens. Hij wil via de IS de Syrische dictator Assad ten val brengen. Erdogans droom is om sultan te worden van een neo-Ottomaans Rijk in het Midden-Oosten. Maar dat is faliekant mislukt. Hij realiseert zich dat hij, eenmaal van de troon gestoten, berecht zal worden voor zijn misdaden. We zien nu de laatste stuiptrekkingen van zijn corrupte regime.
Zoals zo vaak in de laatste dagen van een dictator, proberen Erdogan en zijn corrupte familie en vrienden met alle mogelijke geweld en bloedvergieten hun macht en bezittingen te redden. Maar de roep om vrede, vrijheid en democratie is sterker dan ooit. De bommen van de IS zullen hem en zijn corrupte regering niet redden. Zijn einde is nabij.
Gevallen kameraden in Ankara, Cizre, Suruç en Diyarbakir: we zullen jullie niet vergeten. We zullen jullie vlaggen oprapen van de grond. De strijd voor die andere wereld waar jullie van droomden, onze strijd voor vrede en vrijheid, gaat door!
Lang leve de strijd voor vrijheid en socialisme
Lang leve de solidariteit
