Teken de petitie tegen uitzetting en voor verblijfsrecht voor de elfjarige Mikael en zijn moeder Gohar!

(Foto door Julie Loyson)

Mikael is een Amsterdammer die elf jaar geleden in Nederland is geboren. Hij zit op school in groep acht en is voor volgend jaar toegelaten tot een gymnasium. Hij en zijn moeder Gohar hebben de Armeense nationaliteit, maar nog steeds geen verblijfsvergunning. Ze wonen nog steeds in een asielzoekerscentrum, hun vijfde adres tot nu toe. Meer dan vijf jaar geleden deed Mikael een verblijfsaanvraag op grond van de afsluitende regeling van het kinderpardon voor “gewortelde” kinderen die al vijf jaar of langer in Nederland verbleven. Maar de IND is hem tot nu toe blijven afwijzen en nu neemt de kans toe dat hij en zijn moeder worden uitgezet naar Armenië, een land waar hij nog nooit is geweest. Een gezin dat wekelijks uitstapjes maakt met Mikael, is voor hem in de bres gesprongen en heeft een petitie gelanceerd. Steun Mikael en Gohar en teken deze petitie.

Uit de oproeptekst bij de petitie: “In 2021 oordeelde de rechter dat de IND de aanvraag van Mikael en zijn moeder niet had mogen afwijzen, omdat er ten onrechte niet op dezelfde manier was beoordeeld als in vergelijkbare zaken van een paar jaar geleden. Maar de IND blijft zich tot op heden verzetten tegen een verblijfsvergunning voor Mikael, net als tegen een verblijfsvergunning voor een klein aantal lotgenoten. In plaats daarvan is de IND tegen de uitspraak in hoger beroep gegaan bij de Raad van State, waar de zaak nu al meer dan tweeënhalf jaar (!) ligt. Deze ene procedure en zijn onzekerheid hierover duren nu al meer dan vijf jaar. Voor Mikael voelt dit als een eeuwigheid.”

De petitie dringt erop aan om Mikael “en alle andere kinderen in een soortgelijke situatie” verblijfsrecht te geven, zodat zij na jarenlange strijd en onzekerheid “eindelijk rust krijgen. Afgelopen jaren is Mikael zich steeds meer Nederlander en Amsterdammer gaan voelen, net als zijn vrienden en klasgenoten. Hij kan zich (net als zijn lotgenoten) geen ander leven voorstellen en wil er niet aan denken dat hij ineens kan worden weggestuurd naar een land dat hij helemaal niet kent. Want hij hoort in Nederland en wil gewoon na de zomer in de brugklas beginnen. Zonder die voortdurende onzekerheid en stress.”

Strijd van onderop

De afsluitende regeling van het kinderpardon was onderdeel van migratiebeleid dat het kabinet van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie in 2019 opstelde. In dat akkoord werd afgesproken dat de kinderpardonregeling zou worden afgeschaft. Ook kwam er een einde aan de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris om in schrijnende zaken een vergunning te verlenen. Kinderen die uiterlijk op 29 januari 2019 tenminste vijf jaar als kind in Nederland hadden verbleven, zoals Mikael, kregen enkele weken de gelegenheid om een aanvraag te doen op grond van de afsluitingsregeling. Op 25 februari 2019 werd die regeling gesloten. Sinds die tijd, dus al meer dan vijf jaar, bestaat er geen regeling meer voor kinderen zonder verblijfsrecht die vijf jaar of langer in Nederland verblijven.

Altijd al is de strijd van onderop voor pardonregelingen moeizaam en langdurig geweest. En altijd moest er brede en stevige maatschappelijke druk worden opgebouwd, voordat beleidsmakers met forse tegenzin akkoord gingen met een pardonregeling die ze liefst zo karig en minimaal mogelijk opstelden en zo streng en onverbiddelijk mogelijk lieten uitvoeren door de IND. Dat hebben helaas ook Mikael en zijn moeder moeten ondervinden. Daarom is het de hoogste tijd dat zij een verblijfsvergunning toegekend krijgen. Want Mikael en Gohar blijven hier!

Teken hier de petitie voor verblijfsrecht voor Mikael en Gohar.

Harry Westerink