Teken de petitie voor het toegankelijk maken van het openbaar vervoer voor gehandicapte mensen!
Onder het motto “Maak ontoegankelijk vervoer weer openbaar vervoer!” is Jacquie Davis, lid van Geen Dor Hout en van Feminists Against Ableism, met een petitie begonnen voor het toegankelijk maken van het openbaar vervoer voor gehandicapte mensen. “Het OV wordt echter steeds minder toegankelijk, en reizen voor gehandicapte mensen is nog altijd een opgave”, aldus de petitietekst. “Liften vallen steeds uit. Reisassistentie laat veel gaten vallen. Ontoegankelijke locaties worden als toegankelijk gemarkeerd om aan het doel te voldoen, maar grote gaten tussen trein en perron creëren gevaarlijke situaties.”
De tekst vervolgt met: “Dit kan niet zo langer. We willen een compleet en daadwerkelijk toegankelijk OV voor het eind van 2030 en daarom eisen we het volgende:
1. Openbaar vervoer moet in 2030 van begin tot eind toegankelijk zijn voor gehandicapte mensen.
2. Het plan over hoe het OV volledig toegankelijk wordt in 2030 moet goedkeuring krijgen van een werkgroep voor en door gehandicapte mensen zelf en moet in praktijk toetsbaar zijn. Als het plan in hun visie in praktijk nog steeds ontoegankelijk is, is het doel niet gehaald.
3. Totdat openbaar vervoer volledig toegankelijk en klantvriendelijk is richting gehandicapte mensen, moeten gehandicapte mensen korting krijgen.
Waarom is dit belangrijk?
Voor gehandicapte mensen is zonder problemen van A naar B reizen niet gegarandeerd. Ze ervaren veel problemen wanneer ze ergens naar toe willen reizen, of stranden zelfs. Om de reis te regelen moet een gehandicapte persoon veel extra werk doen in vergelijking met andere medereizigers, om vervolgens tussen koffers en fietsen te worden gezet alsof ze geen reizigers zijn, maar bagage.
Gehandicapte mensen moeten ook gewoon hun dingen kunnen doen. Naar hun werk kunnen. Naar het ziekenhuis. Of gewoon eens op stap kunnen naar een event. Openbaar vervoer is ontoegankelijk vervoer echter, en ook dingen als valys (gespecialiseerd vervoer voor gehandicapte mensen) gaan gepaard met veel problemen en ontoegankelijkheid. Gehandicapte mensen worden zo steeds verder geïsoleerd.”
Je kunt de petitie hier tekenen.
Harry Westerink
In een langere tekst die ook bij de petitie hoort, zijn de eisen nog verder uitgewerkt:
Ontoegankelijk vervoer moet openbaar vervoer worden
Openbaar vervoer moet toegankelijker. Het plan was dat eind van dit jaar minstens 90 procent van de reizigers van en naar zelfstandig toegankelijke stations zou moeten kunnen reizen en eind 2030 zouden alle stations zelfstandig toegankelijk moeten zijn.
Het OV wordt echter steeds minder toegankelijk, en reizen voor gehandicapte mensen is nog altijd een opgave. Liften vallen steeds uit. Reisassistentie laat veel gaten vallen. Ontoegankelijke locaties worden als toegankelijk gemarkeerd om aan het doel te voldoen, maar grote gaten tussen trein en perron creëren gevaarlijke situaties. Dit kan niet zo langer.
Daarom zijn we deze petitie gestart. We willen een compleet en daadwerkelijk toegankelijk OV voor het eind van 2030, en dit is wat er concreet nodig is om openbaar vervoer toegankelijk te maken. Deze lijst is gemaakt gezamenlijk met de gemeenschap van #OhNeeOV, de plek waar mensen hun ervaringen met ontoegankelijk vervoer verzamelen.
1. Het plan over hoe het OV volledig toegankelijk wordt in 2030 moet goedkeuring krijgen door gehandicapte mensen zelf en moet toetsbaar zijn. Als het plan in hun visie nog steeds ontoegankelijk is, is het doel niet gehaald. Er komt een werkgroep toegankelijkheid binnen de openbaar vervoersbedrijven die voor en door gehandicapte mensen gemaakt is. Ze toetsen op en informeren over toegankelijkheid en denken ook mee over de toegankelijkheid van de designs van het openbaar vervoer en de stations.
2. Openbaar vervoer is niet meer te betalen voor veel mensen, waaronder gehandicapte mensen. De mensen aan de top van OV-bedrijven worden rijker, terwijl werknemers te weinig betaald krijgen. Niet alleen moet het openbaar vervoer minder gaan kosten, ook moeten werknemers beter betaald krijgen zodat ze minder gestrest hun werk hoeven te doen. Dit komt ook gehandicapte reizigers en werknemers ten goede, bijvoorbeeld doordat contact met de klantenservice waarschijnlijk beter verloopt als de werknemers minder gestrest zijn.
3. Alle stations die het label toegankelijk hebben maar dat niet 100 procent zijn, moeten hun label verliezen. Toegankelijkheid gaat niet alleen over of je op het station kan komen, maar ook over of je op het perron kan navigeren en veilig in je trein kan komen (denk aan het gat of hoogteverschil bij het instappen).
4. Klachtenvoorzieningen moeten beter werken, gehandicapte mensen moeten direct een klacht kunnen indienen. Nu wordt het vaak door personeel tegengehouden, omdat we blij moeten zijn met wat we hebben. Ook het geld terug kunnen vragen als we vertraging of uitval ervaren door de ontoegankelijkheid van het openbaar vervoer is vaak onnodig moeilijk en vaak krijgt men het geld niet terug.
5. De app moet worden gefixt. Last minute veranderingen als er ineens toch een ontoegankelijke trein wordt ingezet, terwijl er een toegankelijke op de planning stond, moeten beter afgehandeld en gecommuniceerd worden. Het is nu niet duidelijk genoeg waar je zelf in kan stappen en niet. Er moet een betere mogelijkheid tot communicatie worden geregeld in de app, zodat gehandicapte personen direct met de reisassistenten kunnen spreken. Wanneer er uitval is, zitten gehandicapte personen nu opeens zonder assistentie, als ze ergens anders moeten uitstappen. Een apart telefoonnummer voor reisassistentie is ook nodig.
6. Er moet een betere informatievoorziening komen rondom kapotte liften. Deze informatie zit nu vaak verstopt in de app en wordt niet goed doorgegeven. Dit moet duidelijker aangegeven worden. Wanneer een lift langer dan 24 uur kapot is, moet er een goede oplossing voor komen en er een plan liggen voor gehandicapte reizigers. Nu moet je als reiziger bellen en zijn de enige oplossingen reizen die vele uren langer duren omdat er te plekke iets wordt verzonnen. Er moet een voorraad worden aangelegd met materiaal zodat liften sneller gemaakt kunnen worden en niet afhankelijk zijn van bestellingen van onderdelen.
7. Roltrappen horen op stations te blijven. Ze bieden extra toegankelijkheid voor mensen die niet per se nog de lift hoeven te gebruiken, maar voor wie de trap te zwaar is. Ook zijn er vaak te weinig liften om een roltrap te kunnen vervangen, en zijn de liften te vaak kapot. De geleidelijn voor mensen met een visuele handicap moet worden verbeterd. Bij een kapotte lift leidt het enkel tot die kapotte lift. De NS moet de duidelijkheid van deze lijnen testen met behulp van visueel gehandicapte mensen.
8. Alle perrons moeten toegankelijk gemaakt worden. Dit betekent ook de hoogte van de perrons gelijk op laten gaan met de ingang van de trein. Er moet een duidelijke indicatie komen van waar de rolstoelingangen stoppen, zodat iemand in een rolstoel direct naar binnen kan in plaats van dat iemand heel erg moet zoeken. Ook moeten er meer hellingbanen komen bij stations naast liften. Deze hellingen zijn niet voor iedereen toegankelijk, maar naast de liften verbreedt het wel de toegankelijkheid voor vele reizigers. Alle stations, zeker drukke stations, hebben personeel nodig. In geval van treinuitval of een noodsituatie kunnen zowel gehandicapte als niet-gehandicapte mensen onverwacht hulp nodig hebben die zij nu niet krijgen.
9. Er moeten meer plekken voor gehandicapte mensen in de trein komen en meer ruimte voor grotere modellen rolstoelen. Zowel zitplekken als plekken voor rolstoelgebruikers. Een optie is meer klapstoelen op die plekken. Daarnaast moet er de keuze zijn tussen stiltecoupé of gewone coupé. Die hebben gehandicapte mensen nu niet. Daarnaast moet er in de sprinter ruimte gecreëerd worden zodat iemand in een scootmobiel kan manoeuvreren, dit kan nu niet. De veiligheid van gehandicapte mensen moet ook beter beschermd worden. Je hebt weinig controle waar je kan zitten met een rolstoel, en soms word je achtergelaten in onveilige situaties. Ondanks het bestaande app-nummer komt de conducteur vaak niet helpen.
10. De plekken voor gehandicapte mensen en fietsen moeten worden gescheiden, zodat men beter kan zitten, en ook om fietsen meenemen in de spits makkelijker te maken. Ook fietsen kunnen toegankelijkheid bieden.
11. Zelfstandig kunnen reizen zonder reisassistentie moet worden bevorderd. Wanneer NS treinen vervangt, mag dit enkel voor modellen die zelfstandig te gebruiken zijn en niet met ontoegankelijke modellen. Een OV-begeleiderskaart moet ook zelfstandig te gebruiken zijn. Niet iedereen heeft een begeleider, en velen reizen zelfstandig. Deze kaart geeft ook plek in de eerste klas, mocht er geen ruimte zijn voor gehandicapte mensen in de tweede klas. Staan is geen optie.
12. Er moet een knop bij de zitplekken komen die omroept welk wagonnummer het is voor visueel gehandicapte mensen (belangrijk voor contact met reisassistentie). Er moet een stiltecoupé komen in sprinters, want die zijn vaak heel druk, luid en overprikkelend. Daarnaast moet er beter gehandhaafd worden dat stiltecoupés echt stil zijn. Voor sommige aandoeningen is het nodig dat mensen hun benen direct omhoog kunnen doen om niet flauw te vallen. In de bouw van nieuwe modellen moet ruimte worden gecreëerd, zodat mensen hun benen omhoog kunnen doen, zonder op de stoelen te hoeven leunen. Bijvoorbeeld door middel van het plaatsen van voetsteunen direct onder de stoelen. Alle nieuwe banken moeten veel ondersteunender zijn voor het lichaam en zijn nu pijnlijk voor zelfs niet-gehandicapte mensen bij lang zitten.
13. Het omroepsysteem moet in al het openbare vervoer beter. Het staat zacht en is vaak niet goed verstaanbaar. Vaak roept het ook niet duidelijk om aan welke kant het perron is. Ook moet er omgeroepen en aangegeven worden wanneer treinen worden afgekoppeld en dit gebeurt nu vaak niet. De reisinformatieschermen zijn enkel ingericht op mensen die kunnen zien. Dit moet allemaal worden aangepast. Omgeroepen informatie moet een visuele ondersteuning krijgen, en andersom.
14. Toiletten in treinen en op de stations zijn niet te vinden en niet te gebruiken (door het toetsenscherm) voor visueel gehandicapte mensen. Ze zijn vaak ontoegankelijk en niet schoon. Ze moeten toegankelijk en schoon worden. Ook moeten voortaan alle treinen voorzien worden van toegankelijke toiletten.
15. De rolstoelplek in de bus moet beter geregeld worden. Het effect van de riem en het bewegen van de rolstoel kunnen nu zorgen voor gezondheidsklachten. Alle bussen moeten verbeterde oprijplaten hebben. Buschauffeurs laten soms mensen staan, omdat ze de platen als te zwaar beschouwen. De platen moeten werken voor zowel gehandicapte mensen als chauffeurs. Ook moeten de bussen stoppen bij de instapplaats van de geleidelijn. Alle bussen moeten een klapstoel hebben bij de rolstoelplaats, zodat er plek is voor een rolstoel en iemand die een rollator gebruikt en graag zicht op hun rollator houdt. Ook moet er ruimte zijn voor grotere, elektrische modellen rolstoel.
16. Bussen mogen gehandicapte mensen niet meer laten staan, klachten hierover moeten serieus genomen worden.
17. Al het openbare vervoer heeft een gelijkvloerse instap nodig. Zelfstandig in en uit kunnen stappen is het doel. Deze houden mensen nu tegen om openbaar vervoer te gebruiken. Alle openbaar vervoerswachtplekken hebben bankjes nodig, zodat mensen met aandoeningen kunnen zitten wanneer ze wachten.
18. Al het openbare vervoer gaat in gesprek met mensen met immuunproblemen voor betere luchtfiltering.
19. Er moet ook gekeken worden naar het openbare vervoer rondom ziekenhuizen en of dit beter kan, want veel ziekenhuizen zijn niet goed bereikbaar. Betere verbindingen zijn ook een vorm van toegankelijkheid. Buiten de Randstad moet er werk verricht worden aan de verbindingen.
20. Werknemers krijgen een cursus die zorgt dat ze gehandicapte mensen beter kunnen helpen. Een belangrijk element is leren communiceren met bijvoorbeeld hardhorende mensen, en wat basisgebarentaal voor contact met dove mensen.
21. Vervangend vervoer bij uitval moet toegankelijk zijn.
22. Totdat openbaar vervoer volledig toegankelijk en klantvriendelijk is richting gehandicapte mensen moeten gehandicapte mensen korting krijgen. Ze hebben veel te regelen, omdat ze letterlijk het werk overnemen wat het OV zelf hoort te doen, en velen maken geen gebruik van de stoelen in de eerste of tweede klas, en krijgen slechtere voorzieningen (worden tussen koffers en fietsen neergezet alsof ze bagage zijn).