De transparantie van Neelie Kroes
De holle frasen van een VVD-politica. Die in 2004 nog plechtig beloofde dat ze na haar termijn als eurocommissaris niet zou gaan bijklussen in de commerciële sector (“even not, eh, for example a Bed&Breakfast activity”), maar die nu – net na haar daadwerkelijke vertrek als commissaris – meteen gaat bijbeunen bij taxidienst Uber. Natuurlijk is die dubbele tong en de zelfverrijking bijzonder ergerlijk, maar als we eerlijk zijn dan moeten we toegeven dat we van een VVD-politica ook niet anders hadden verwacht. Maar wat me in dit geval bijzonder stoort is het beroep dat Kroes doet op haar eigen “transparantie”. Zo ver zijn we inmiddels: politici kunnen liegen, loze beloften doen, zonder blikken of blozen hun zakenrelaties matsen, en hun eigen zakken vullen – zo lang ze het er zelf maar eerlijk bij zeggen. Want als je maar transparant bent, dan is het nauwelijks nog corruptie te noemen, toch? Echt een typisch liberale “waarde”, transparantie. Eigenlijk is het gewoon een binnenstebuiten gekeerde vorm van corruptie. Want als je niets verbergt, dan kan je ook nergens op betrapt worden. En wanneer je d’r gewoon dwars doorheen kan kijken, dan zie je in wezen nóg niets.
Mathijs van de Sande over Neelie Kroes: “Zullen we stoppen, ja?” (Deredactie.be)
Glashelder vastgesteld:
{“Eigenlijk is het gewoon een binnenstebuiten gekeerde vorm van corruptie.”}
Inderdaad het verkeer binnen de geselecteerde ons-kent-ons elitaire clubje van de neoliberalen heeft alles van een wettelijk geregelde corruptie o.a. gekoppeld aan illegale winst van voorkennis, interne afspraken die de licht niet kunnen weerstaan, van bovenop ondemocratische regels opgelegd enzovoort.
Omdat het zo succesvol blijkt te zijn had Neelie Kroes enorme macht in de neoliberale structuur van de EU gekregen.
Jammer dat onderzoekjournalisten nu zand in deze machine willen gooien.