Treinschoonmakers roepen staking uit voor onbepaalde tijd
Vandaag was er op het Jaarbeursplein in Utrecht een grote stakingsbijeenkomst van de Vakbond van Schoonmakers. Aanwezig waren naast enkele honderden stakers, organizers en hun sympathisanten ook topfiguren uit de vakbeweging en uit de politiek, zoals Agnes Jongerius (FNV), Agnes Kant (SP) en Jan Laurier (GroenLinks). De voormalige PvdA-staatssecretaris Jette Kleinsma deed ook een duit in het zakje, maar sprak vooral over haar eigen partij en vroeg de stakers om aan hun vrienden door te geven dat ze op de PvdA moeten gaan stemmen, straks in juni. Alsof ze van die neo-liberale partij veel te verwachten zouden hebben. De aanwezigheid van de kopstukken had alles te maken met het warmlopen voor de verkiezingen. Maar dat niet alleen. Meer nog is het een teken dat de schoonmakers met hun acties een gevoelige snaar lijken te raken. Ze worden zo langzamerhand een factor van belang, met acties waar je gezien moet worden als linkse of progressieve politicus. Naast diverse Doorbrakers waren er verder ook leden van de IS, de SP en DIDF aanwezig.
In hun oproep schreven de schoonmakers: "In de afgelopen weken is de Vakbond van Schoonmakers veel in het nieuws geweest. Er waren stakingen op verschillende plaatsen in het land. Trein- en stationschoonmakers namen het voortouw en legden al verschillende malen het werk stil. Op Amsterdam CS leek het wel de avond na koninginnedag, één grote troep. Ze namen hun collega's in kantoren, universiteiten en ziekenhuizen op sleeptouw, demonstreerden op de Dam, stonden zij aan zij met studenten in hun protesten en trokken door het land. De lobby's van verschillende grote opdrachtgevers werden bezocht, bezet en opgeleukt door actievoerende leden van de Vakbond van Schoonmakers, van ABN Amro tot Robeco en van de ING tot WTC. Ondertussen werden bij iedere actie meer schoonmaakdoekjes met solidariteitsbetuigingen verzameld van mensen uit het land, ze werden aan elkaar genaaid, met als resultaat dat de doek nu al bijna 10 bij 10 meter groot is! In de afgelopen tijd is er veel ondernomen, vaak met uw steun, maar we zijn er nog niet. De Vakbond van Schoonmakers bereidt zich voor op de knock out-fase van de strijd tegen werkgever en opdrachtgever."
Nog maar een jaar geleden was op Schiphol de eerste staking van schoonmakers. Het zegt wel wat over de kracht dat er inmiddels op meerdere plekken tegelijk gestaakt kan worden. Opvallend is ook dat bij de vakbond aangesloten domestic workers meedoen aan de staking. Dat is voor het eerst. De stakers willen een leefbaar loon, respect en waardering voor hun werk. Ze willen de kans om te integreren en dus Nederlands te leren in werktijd. En een reiskostenvergoeding en een fatsoenlijke behandeling van zieke collega's.
De Utrechtse bijeenkomst was weer uiterst inspirerend, aan elkaar gepraat door de zeer gedreven Taante. Er werd gezongen en gedanst en er werden leuzen gescandeerd, vooral over respect. Het is iedere keer weer hartverwarmend om te zien hoe de actievoerders, afkomstig uit de hele wereld, toch zo gezamenlijk optreden. Op een gegeven moment ontstond er bijvoorbeeld in het publiek spontaan een kring waar twee drummers en een fluitist Koerdische muziek speelden, waar Afrikaanse, Caraïbische en Nederlandse staaksters samen op dansten. Elders stonden weer Turkse en Oost-Europese schoonmakers te dansen op het stuwende ritme van een Antilliaanse drumband.
Aan het einde van de bijeenkomst maakte FNV-onderhandelaar Mari Martens plots bekend dat de treinschoonmakers een staking voor onbepaalde tijd hadden uitgeroepen, en dat ze op 9 maart massaal naar Schiphol zouden gaan. Daarover later meer. Daarna vroeg Martens of misschien enkele mensen met hem mee wilden lopen naar het kantoor van de NS. Dat was niet aan dovemansoren gericht. Honderden stakers en sympathisanten stroomden Utrecht CS binnen met medeneming van hun inmiddels enorme quilt van aan elkaar genaaide poetsdoeken met handtekeningen van sympathisanten. Het was een bonte en zeer lawaaierige stoet die zeer veel opzien baarde. De schoonmakers die in het dagelijkse leven zonder meer voorbij gelopen worden, namen de gelegenheid te baat om zichzelf duidelijk op de kaart te zetten. Wie maakt ons wat, was de sfeer die ze uitstraalden. Een paar weken geleden was hen nog door de rechter de toegang tot Amsterdam CS ontzegd. Nu liepen ze toch breed lachend en triomfantelijk door een station. Wat is het lekker om met z'n honderden 'ondeugend' te zijn. Houd de Doorbraaksite in de gaten als je straks op 9 maart mee wilt doen aan de actie op Schiphol om je solidariteit te tonen.
Hieronder een aantal foto's van de actie.
Eric Krebbers