Turkse fascisten gaan feestvieren in Arnhem

Op de Turkstalige website van de Grijze Wolven staat een oproep te lezen voor een driedaags festival in Arnhem. De activiteiten beginnen met een kermis op vrijdag 3 juni, en ze worden op zondag afgesloten met een optocht naar het Turkse cultuurcentrum Hoca Ahmed Yesevi. Nederlandse Arnhemmers worden nadrukkelijk uitgenodigd om te komen proeven van “de Turkse cultuur”. Dat de Grijze Wolven-moederpartij MHP in Turkije momenteel geteisterd wordt door een reeks seksschandalen, mag de feeststemming blijkbaar niet bederven.

Het organiseren van culturele evenementen wordt door Turkse nationalisten vaak gebruikt als dekmantel voor illegale activiteiten. Ook worden zulke evenementen ingezet om de banden met de achterban aan te halen, en om in contact te komen met jongeren en zo nieuwe leden te werven. Terwijl naar buiten toe, richting Nederlanders, een totaal a-politiek beeld wordt neergezet, wordt er in het Turks extreem-rechtse propaganda gemaakt via muziek en zang, en verhalen voor kinderen.

De optocht wordt waarschijnlijk voorgegaan door een Mehter Takimi, een militaire kapel. Mehter-muziek is een vast onderdeel van Grijze Wolven-feesten. De kapellen werden in de Ottomaanse tijd ingezet om soldaten te motiveren voordat ze ten strijde trokken. De Grijze Wolven houden erg van de Mehter Takimi omdat ze verwijzen naar ‘de bloeiperiode’ van het Ottomaanse Rijk, toen Noord-Afrika, een flink deel van Europa en het hele Arabische schiereiland veroverd werden door de Turkse legers.

Zelden trekt dit soort nationalistische evenementen in Nederland kritische aandacht. En wanneer dat wel het geval is, dan wordt het Mehter-gebeuren afgedaan als cultureel aspect van de Ottomaanse geschiedenis. Soms worden zelfs lokale bekendheden of politici uitgenodigd om eraan deel te nemen. Dat die er dan daadwerkelijk in meegaan, heeft vaak te maken met onwetendheid, maar sommigen denken ook dat het de integratie bevordert. En de Grijze Wolven laten hen graag in die waan. Ze doen alsof ze de integratie willen bevorderen, maar propageren ondertussen heel sterk het Turkse nationalisme. Een voorbeeld van een bekende Nederlander die daarin is getuind, is de komiek Herman Finkers. Die droeg ooit een gedicht op aan zijn Turkse vriend Omer Kadan uit Almelo, een blinde troubadour die ook grappige liedjes schrijft over Nederland, in het Nederlands. Maar Kadan is wel een actieve Grijze Wolf en een graag geziene gast op extreem-rechtse bijeenkomsten.

Bloedige geschiedenis

In de jaren 60 en 70 vonden in Turkije tal van aanslagen plaats op linkse intellectuelen, studenten, vakbondsactivisten en journalisten. De geheime dienst had eenheden van de Grijze Wolven opgeleid om de groeiende communistische massabewegingen tegen te houden. De Grijze Wolven werden gebruikt om een chaos te creëren die uiteindelijk een militaire coup moest rechtvaardigen. Er werd beweerd dat het land in een staat van burgeroorlog verkeerde. Maar dat was pure propaganda. Er woedde namelijk helemaal geen burgeroorlog, maar er waren fascistische aanvallen waartegen men zich moest verdedigen.

Massaslachting

Eind jaren 70 werd vooral de bevolkingsgroep van de Alevieten als doelwit gekozen, en de Grijze Wolven werden ingezet om de klus te klaren. De aanvallen verliepen volgens een vast patroon. Eerst werden hun huizen en winkels beklad met drie halve manen. Daarna werd er een gerucht verspreid dat er een bomaanslag zou hebben plaatsgevonden op een moskee. Vervolgens trokken de “veiligheidstroepen” zich terug om de Grijze Wolven vrij spel te geven. Als die klaar waren met het moorden, dan namen de troepen het weer over. Op die manier werden honderden mannen, vrouwen en kinderen afgeslacht, en duizenden Alevieten moesten hun huis en haard hals over kop verlaten. Zo werden hele gebieden gezuiverd van Alevieten.

Ook na de militaire coup van 1980 lieten de Grijze Wolven nog regelmatig van zich horen. Ze waren vaak betrokken bij criminele activiteiten, maar ook bij politieke aanslagen, zoals die op de Armeense journalist Hrant Dink.

Europa

De Grijze Wolven konden zich in Nederland altijd vrijwel onopgemerkt organiseren. Zo zijn er hier tientallen Grijze Wolven-organisaties die zich Turks Cultureel Centrum noemen, of die actief zijn in een moskee. De groei van extreem-rechts is deels veroorzaakt door de zwakte van links, maar deels ook door de steun van de Turkse staat. De Turkse staatsbelangen zijn sinds de coup altijd nauw vervlochten geweest met die van de Grijze Wolven. Maar de belangrijkste reden waarom de Grijze Wolven zich hier zo makkelijk hebben kunnen organiseren, is het gebrek aan weerstand van de Nederlandse samenleving, van de gevestigde politiek en de anti-fascistische beweging. Historisch gezien heeft Nederland natuurlijk weinig te maken gehad met het Turkse fascisme, waardoor de alertheid grotendeels ontbreekt die men bij witte neonazi’s wel heeft. Maar de Turkse fascisten zijn zeker niet minder gevaarlijk. De Grijze Wolven beschikken over een grote aanhang, over veel meer middelen dan de Nederlandse fascisten, en ze zijn goed georganiseerd. En dat is regelmatig te merken. Zo plegen Grijze Wolven regelmatig aanslagen op Koerden en linkse activisten. Die gebeurtenissen trekken dan heel even de aandacht, maar al snel raakt de kwestie dan weer op de achtergrond.

De Grijze Wolven proberen ook veelvuldig te infiltreren in de lokale politiek om zo hun invloed op de samenleving te kunnen verbreden. Ze hebben vaak goede contacten met parlementariërs van Turkse afkomst. Maar dat het niet om fatsoenlijke burgers gaat die in harmonie willen leven met de rest van de samenleving, dat wordt snel duidelijk wanneer we de website van de Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts bekijken, waarop te zien is welke aanslagen de Grijze Wolven door de jaren heen alleen al in Nederland hebben gepleegd. Het is hard nodig dat de anti-fascistische aandacht zich niet meer alleen richt op het Nederlandse extreem-rechts, maar op alle vormen van fascisme, ongeacht hun kleur of afkomst.

Bülent Yilmaz