Twee jaar opsluiting voor de Soedanese dictator Al-Bashir: een klap in het gezicht van zijn slachtoffers

Onlangs is de voormalige Soedanese dictator Omar al-Bashir veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf, nadat hij schuldig was bevonden aan corruptie, het ontvangen van illegale geschenken en het bezit van buitenlandse valuta. Activisten zoals ik zijn niet verbaasd over deze veel te milde beslissing van de rechtbank, die Al-Bashir in de periode van zijn dictatuur heeft gesteund.

De leiders van de Soedanese revolutie hebben ingestemd met een zogenaamde machtsdelingovereenkomst met hetzelfde Al-Bashir-regime dat ons dertig jaar lang heeft onderdrukt en vermoord. Vijf mannen die deel uitmaakten van het veiligheidscomité van het Al-Bashir regime nemen nu deel aan de overgangsregering die alle Soedanezen zou moeten vertegenwoordigen, dus ook de miljoenen slachtoffers van dat regime. Ik denk dat dit niet zal werken. Dit is geen solide weg naar vrijheid en democratie. In plaats daarvan wordt de Soedanese bevolking zo blootgesteld aan het gevaar van een contrarevolutie. Soedan is nog steeds in handen van criminelen en dieven. Toen wij als revolutionairen over de toekomst van Soedan debatteerden, hadden we de vrije en democratische keuze van de bevolking in gedachten. En we wilden strijden voor een land van controle en evenwicht tussen de uitvoerende, de wetgevende en de rechterlijke macht.

This article in English.

Straffeloosheid

De uitspraak van de rechtbank overtuigt de Soedanese bevolking niet, omdat Al-Bashir niet wordt berecht zoals de bevolking – en met name de slachtoffers van de dictator – wil dat hij wordt berecht. Het hof veroordeelde Al-Bashir zoals het dacht dat het hem onder deze omstandigheden goed zou uitkomen. Als deze rechtbank Al-Bashir kan veroordelen, waarom hebben ze hem dan niet tegengehouden toen hij de genocide pleegde? Waarom konden de regeringen van alle Afrikaanse landen, en de Afrikaanse Unie, die kritiek heeft op het Internationaal Strafhof (ICC), het Al-Bashir regime niet tegenhouden? Waar waren ze tijdens de genocide in Soedan? Ze keken slechts toe toen onze huizen werden gebombardeerd met chemische wapens. En nu denken ze plotseling dat het voor hen een goed moment is om te praten over rechtvaardigheid en verantwoording.

De Soedanese bevolking wil dat Al-Bashir door het Internationaal Strafhof wordt gestraft. Het vonnis van de Soedanese rechtbank is uiterst vernederend voor de slachtoffers van de voormalige dictator en zijn regime. Het is een klap in hun gezicht. Miljoenen ontheemden leven nog steeds een ellendig leven in detentiecentra, die officieel vluchtelingenkampen worden genoemd. Een leven zonder onderwijs, gezondheidszorg en veiligheid. Een leven van hongersnood en dorst. Het vonnis kwetst en beledigt miljoenen mensen in de gemarginaliseerde gebieden in Soedan, zoals Darfur. In het verleden hebben de mensen in Darfur tegen de kolonisatoren gevochten en bijgedragen aan de onafhankelijkheid van Soedan. En nu moeten ze het hoofd bieden aan de straffeloosheid van Al-Bashir met betrekking tot de genocides waarvoor hij verantwoordelijk is.

De grondwet van Soedan bepaalt dat vervolging van iemand ouder dan zeventig jaar niet is toegestaan. Daarom veroordeelde de rechtbank Al-Bashir tot twee jaar gevangenisstraf, een minimumstraf waarna hij zal worden vrijgelaten en in een bejaardentehuis zal worden geplaatst. Dat is een schande, en het is ook een schande dat hij niet vervolgd wordt voor genocide, maar alleen voor economische corruptie.

ICC

Ik ben een overlevende van de genocide in Darfur. Ik heb gezien hoe vrouwen van zeventig tot tachtig jaar, en jonge meisjes, verkracht werden, wat agressiever is dan de moorden! Ik heb gezien dat de daders mensen van zestig jaar en ouder hebben verzameld die zich niet konden bewegen, en baby’s die niet eens konden lopen. Ze werden gevangen gezet, verbrand en vermoord.

Al-Bashir moet uitgeleverd worden aan het ICC en een veel zwaardere straf krijgen. Maar het debat over de verantwoording van Al-Bashir lijkt te eindigen met een bejaardentehuis. Zonder gerechtigheid kan Soedan niet verder. Nu is er een generatieconflict tussen de mensen ouder dan vijftig jaar, die willen dat de islamitische regering doorgaat, en de jonge generatie, die vrijheid en democratie wil. Ik behoor tot de jonge generatie en we zullen vechten voor de overwinning. We willen af van het systeem van racisme, discriminatie en marginalisering. Onze revolutie zal doorgaan. De oude ruggengraat van het Al-Bashir-regime probeert ons te verdelen en te overheersen. Sommigen die protesteren houden de vlaggen van politieke partijen vast, maar wij dragen de vlag van de eenheid. We zullen blijven vechten om de dromen van de Soedanese bevolking te verwezenlijken.

Abdulrazik Khamis