Uit de oude doos: Paul Scheffer en het verlangen naar witte babies
“Het land van aankomst”, het nieuwe boek van Paul Scheffer, bevat een gevaarlijke puree van bevolkingspolitiek en nationalisme, overgoten met een sociaal-democratisch sausje van prietpraat over “verheffing”. Nu de migratie min of meer beteugeld lijkt, moeten er van hem meer “autochtone” babies geboren worden om de bevolking en “de Nederlandse cultuur” op peil te houden. Minister Ella Vogelaar reageerde bijzonder enthousiast en haar collega André Rouvoet pleitte in navolging van Scheffer eveneens voor extra babies. Openlijke bevolkingspolitiek raakt weer meer in de mode. (…) Het grootste deel het boek laat zich lezen als een samenvatting van de reactionaire opvattingen rond migratie en integratie die grofgebekte rechtse politici en opiniemakers sinds 2000 de wereld in geslingerd hebben. Maar dan in een bedaard sociaal-democratisch jasje gestoken en acceptabel gemaakt voor de laatste beleidsmakers die nog twijfelen over harde ingrepen tegen “allochtonen”. Zo doet hij in navolging van die opiniemakers alsof het volkomen normaal is om na te rekenen of migranten nuttig zijn voor “onze economie”. Hij schrijft zelfs waarderend over “een nuchtere beschouwing over de kosten en baten van de recente immigratie” door het extreem-rechtse Vlaams Belang. Migratie moet van de sociaal-democraat aansluiten op “legitieme belangen van het bedrijfsleven”. De “behoeften van het land van aankomst zijn doorslaggevend”, vindt hij, en landen mogen daarom naar buitenstaanders toe best “uitsluitend en ondemocratisch” zijn. Die uitsluiting zou zelfs “moreel te rechtvaardigen” zijn, want landen zouden absoluut “geen humanitaire verplichting” hebben om migranten toe te laten. “We” moeten van Scheffer op een “effectieve manier ingrijpen” om “ons te beschermen tegen migratiebewegingen” die “onze” maatschappij “ontwrichten”. En als “we” al migranten toelaten, dan het liefst alleen Aziaten, zo schrijft hij. Want die zouden zich het best aanpassen aan de behoeften van de arbeidsmarkt.
Eric Krebbers in Paul Scheffer en het verlangen naar witte babies (Gebladerte Archief)