Uitzendbureaus zouden niet moeten bestaan

Hier het bewijs waarom uitzendbureaus onzin zijn. Ze zouden niet moeten bestaan. Waarom?

“Werklozen die via uitkeringsinstantie UWV gaan werken via een uitzendbureau hoeven niet automatisch te rekenen op vast werk. Sterker nog, volgens vakbond FNV is uitzendwerk eerder een garantie om weer werkloos te worden. Dat concludeert de bond op basis van een analyse van cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), het Centraal Planbureau (CPB) en uitkeringsinstantie UWV”, aldus Nieuws.nl.

“Volgens vicevoorzitter van FNV Kitty Jong zou het UWV mensen juist moeten helpen om een passende baan te vinden met zicht op een vast contract. ‘En niet weer zo snel mogelijk aan een uitzendbaantje of flexcontract. Het risico op nieuwe werkloosheid is dan levensgroot.’ FNV vindt dan ook dat de uitkeringsinstantie zou moeten stoppen met grootschalig inhuren van uitzendbureaus. ‘Flex is niet de oplossing, flex is het probleem’, betoogt Jong. ’67 procent van de uitzendkrachten komt daarna weer in de WW.’”

Mensen moeten een vast contract krijgen bij het bedrijf waar ze werken. Uitzendbureaus zijn een extra schakel puur om mensen meer uit te buiten en meer te verdienen over de rug van de werkende klasse. Het is geen toeval dat uitzendbazen in de quote500 staan.

Door de flexibilisering van de arbeidsmarkt (lees: meer winst voor bedrijven door arbeiders in een onzekere positie te duwen) hebben werkers de afgelopen dertien jaar 56 miljard euro misgelopen. De overheid heeft 39 miljard euro misgelopen voor de sociale zekerheid.

95 miljard euro is dus naar de bedrijven en uitzendbureaus gegaan in plaats van naar de mensen. Uitzendbureaus doen alsof ze mensen aan een baan willen helpen, maar denken alleen maar aan hun eigen winsten.

Daarom hebben ze er alle belang bij om mensen uitzendkracht (lees: onzeker) te houden. Want daar verdienen ze aan. Er zijn ongeveer 400.000 uitzendkrachten in Nederland.

Tachtig procent van de uitzendkrachten verkeert in de meest onzekere uitzendfase A. In deze fase kan het uitzendbureau ieder moment het arbeidscontract opzeggen. Fase A biedt dus geen werk- en inkomenszekerheid.

Er is ook geen perspectief op verbetering. Het is aangetoond dat bovenmatig veel arbeidsrelaties worden beëindigd als de maximumtermijn van fase A is bereikt. Het werk blijft echter en hiervoor wordt een andere uitzendkracht ingezet die weer in fase A zit. Zo beperken bedrijven en uitzendbureaus hun plichten richting hun medewerkers tot een minimum.

Hoe meer uitzendkrachten er zijn, des te meer uitzendbureaus verdienen. Daarom zit de uitzendbranche overal. Ze werken samen met gemeenten en het UWV. Zogenaamd om mensen aan een baan te helpen, maar in de praktijk houden ze mensen gevangen in de onzekerheid.

Op het moment dat mensen meer rechten moeten krijgen, worden ze ontslagen en moeten ze naar het UWV voor een WW-uitkering. Je gaat van fase A (uitzendcontract waar je geen rechten hebt) naar fase B (een beetje rechten) naar het UWV om na een x aantal maanden weer bij fase A te beginnen.

Het UWV werkt gewoon mee om mensen in deze flexgevangenis te houden. Binnen het bedrijf wordt de ontslagen uitzendkracht vervangen door een andere uitzendkracht. Het UWV checkt niet waarom de uitzendkracht is ontslagen.

Hier nog een aantal feiten en cijfers uit het rapport “Tussen uitzendwerk en werkloosheid, de vicieuze cirkel”.

(Maar waren uitzendbureaus niet bedacht voor tijdelijk personeel om pieken op te vangen, wordt er dan gevraagd? Dat klopt. Het oorspronkelijke idee was uitzend bij ziek en piek. Maar het is inmiddels een verdienmodel geworden. Uitzend wordt bij structureel werk ingezet. Tachtig procent van de pakketsoortcentra van PostNL bestaat uit uitzendkrachten. Bij de distributiewerkers van Ahold is dat vijftig procent.)

Cihan Ugural

(Dit artikel verscheen eerder als draadje op X.)