“Vandaag Almere en Den Haag, morgen heel Nederland”?
Wat al maanden is voorspeld, is afgelopen woensdag werkelijkheid geworden. Met zowel het CDA als de PvdA werd afgerekend voor jaren van afbraakbeleid en bloedige militaire interventies. De PvdA heeft het kabinet laten vallen en heeft daardoor iets minder verloren dan verwacht. Na jaren van neo-liberaal wanbeleid een keer een belofte nakomen, levert natuurlijk geen overwinning op.
De lokale afstraffing van de twee grootste voormalige regeringspartijen is zeker geen reden voor optimisme. De winnaars zijn namelijk de PVV, de VVD en TON. Vooral de PVV heeft een verschrikkelijke overwinning geboekt. In de enige twee gemeenten waar ze meededen, Den Haag en Almere, zijn Wilders' kornuiten vanuit het niets respectievelijk de tweede partij en de grootste partij geworden. TON heeft ondanks een wat minder vlekkeloze opbouw en leidster ook toegeslagen. Meer dan 50 zetels in de 41 gemeenten waar de partij van Verdonk mee deed. In Den Helder is TON zelfs de tweede partij geworden.
De PVV, de VVD en TON hebben gewonnen met een programma van nationalisme, racisme en zero tolerance. Wilders leidt de aanval en de VVD en TON volgen. Nederland zou vol zijn, in handen van linkse multiculti bureaucraten, en bedreigd worden door de islam en werkloze profiteurs die keihard aangepakt moeten worden. Terwijl in buitenlandse media berichten verschijnen met koppen als “Extreem-rechts aan kop in Almere” en “Islamhater Wilders gaat tekeer”, wordt de opkomst van dit gedachtegoed in Nederland vooral gezien als een van de deugden van ‘onze’ democratie.
Er is amper een serieuze oppositie tegen de PVV, en toch weet Wilders met veel succes zijn geliefde positie als underdog in stand te houden. “De hele linkse octopus kwam tegen ons in actie. De staatsomroep vertoonde elke dag wel een anti-PVV programma, linkse demonstranten kwamen naar Almere, posters werden vernield en natuurlijk was er de bekende verzameling intimidaties, verwensingen en scheldwoorden.”
Er waren echter niet alleen uiterst rechtse winaars in de verkiezingen. Ook GroenLinks en D66 hebben gewonnen. Pechtolds democraten zijn opgekrabbeld uit het voorportaal van de politieke dood. De beide ‘progressief-liberale’ partijen hebben inhoudelijk echter weinig in te brengen tegen de rechtse stormloop van Wilders en consorten. De scherpe kantjes van het neo-liberalisme afvijlen, iets meer democratie en minder expliciet racisme, zijn natuurlijk geen oplossing voor het nationalistische geweld, de gevolgen van de crisis, en sociale afbraak. Integendeel, progressieve liberalen vormen net zo goed onderdeel van het probleem.
De enige partij die nog probeert een soort vuist te maken tegen het neo-liberale beleid is de SP, de partij die groot is geworden via het mobiliseren van de mensen die het hardst getroffen worden door de voortdurende bezuinigingen en de herstructurering van de economie en maatschappij. Maar juist in de strijd tegen de PVV heeft de SP steken laten vallen. De partij heeft hardnekkig vastgehouden aan een nationalistisch programma als het gaat om onderwerpen als inburgering, en de PVV op dat thema nauwelijks aangevallen. Daardoor is de SP aardig ondergesneeuwd. Waarom zouden mensen kiezen voor nationalisme light als ze bij de rechtse PVV de ‘real deal’ kunnen krijgen? De SP heeft na een tijd van grote groei een gevoelig verlies geleden. Zo erg zelfs dat lijsttrekster Agnes Kant zich op de dag na de verkiezingen heeft teruggetrokken. Reden te meer om de SP van onderaf een schop onder de kont te geven. Ga de strijd aan op sociaal-economisch vlak, maar laat ook duidelijk zien dat je de partij bent van iedereen. Tegen uitbuiting, nationalisme en uitsluiting. Wilders heeft in zijn overwinningstoespraak gedreigd met “Vandaag Almere en Den Haag, morgen heel Nederland!”. Nou, het Nederlandse nationalisme mag hij houden, maar de wereld is van ons!
Sandor Schmits