Voetbal, koran-verbranding en solidariteit

Rotterdam staat deze week in de spotlight. Aan de ene kant een moslim voetballer die weigert steun te betuigen aan de LHBTQIA+ gemeenschap, aan de andere kant een haatgroep die een Koran-verbranding wilde houden midden in de stad.

Met gemak werd binnen no time een tegenstelling tussen moslims en queer mensen gecreëerd en centraal gesteld. Tijdens het Songfestival vorig jaar kwamen zulke haters nog bij elkaar tégen de LHBTQIA+ gemeenschap. Nu gebruiken ze diezelfde gemeenschap als stokpaardje tegen moslims. Alsof er geen moslims zijn die queer zijn, of moslims die queer mensen met hart en ziel accepteren. Elk boek kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden; de Koran, maar ook de Bijbel. Zo zie je christelijke gemeenschappen die homohuwelijken zegenen, en christelijke gemeenschappen die hun kinderen martelen door middel van conversietherapie.

De demonisering van bruine mensen overstijgt elke logica. Het is een diepe emotie. Hoe kunnen dat géén barbaarse mensen zijn? Hoe kunnen we onze kruistochten en koloniale oorlogen dan nog verantwoorden? Moeten we dan als Nederland accepteren dat het genormaliseerde racisme eigenlijk een probleem is? Dat het een probleem is dat de PVV een van de grootste partijen in ons land is? Of Leefbaar Rotterdam dé grootste partij in Rotterdam? Twee partijen die hun fundament hebben gebouwd op uitsluiting, racisme en witte superioriteit.

Haat tegen queer mensen is van ons allemaal, helaas. Ja, er zijn moslims die haten, en zo ook atheïsten, christenen, boeddhisten, etc. Zo ook witte voetbalfans die mensen fl**kers noemen op straat. Zo ook jongeren van kleur. En de grootste grap is dat dezelfde racisten die ons tegen elkaar uitspelen, zelf de machtigste en lafste queerhaters zijn. De strijd tegen queerhaat moeten we blijven voeren, waar die ook vandaan komt. En het is de verantwoordelijkheid van een ieder om zich openlijk te verzetten tegen queerhaat.

Net zoals we moslimhaat moeten bestrijden, waar die ook vandaan komt, dus ook binnen de LHBTQIA+ gemeenschap. Dezelfde, veelal witte, queer mensen die zich verzetten tegen queerhaat, zullen ook Israël supporten, hoofddoeken willen verbieden en vluchtelingen uit moslimlanden willen weren. Het is altijd makkelijker om je eigen strijd te voeren, en jezelf centraal te stellen.

Maar voor die personen die altijd tussen hokjes vallen, en nooit ergens bijpassen… Voor diegenen die misschien een deel van zichzelf moeten onderdrukken, vanwege hun fysieke of sociale veiligheid, of dat nou cultuur, religie of seksualiteit is… En voor diegenen die weten wat échte solidariteit is: naast iemand staan als diegene dat nodig heeft, en niet als het jou uitkomt… Voor die mensen zullen we altijd strijden, ook waar dat soms moeilijk wordt.

Akef Ibrahimi