De Vries en Verburg: bloedgeld uit opsluiting en deportatie van kinderen
Wat telt, zijn daden. En de bouw van de gezinsgevangenis die tot doel heeft om gezinnen als de familie Zarifi te kunnen deporteren, is een daad, een misdaad. Het mag dan zo zijn dat het beleid dat dit bepaald heeft, niet het beleid is van De Vries en Verburg. Maar beleid heeft uitvoerders nodig. Het heeft architecten en bouwers nodig om gevangenissen te bouwen. Het heeft politie en marechaussee nodig om te arresteren en te deporteren. Het heeft de Dienst Terreur en Verrek, beter bekend als Terugkeer en Vertrek, nodig om te beslissen dat vluchtelingen opgesloten en gedeporteerd mogen worden. Het heeft een IND nodig die bepaalt dat het voor dat gezin wel veilig is in Afghanistan. Let wel: voor u en ik, wanneer wij de toerist in die regio willen uithangen, geldt reisadvies code rood: niet heengaan en niet doorheen reizen. Nergens in Afghanistan. Voor ons geldt niet dat een deel wel veilig is en een deel niet. De IND is een afwijsmachine. De DT&V een deportatiemachine. En in die deportatiemachine is De Vries en Verburg een radertje. Net als de KLM verantwoordelijk voor die deportatie omdat ze willens en wetens meewerken. De Vries en Verburg, uw duurzame partner in deportaties, bouwde een gezinsgevangenis voor vluchtelingen, compleet met hekken, camera’s en stroomdraad en daarover mag geen enkel misverstand bestaan. Deze zaak gaat over de waarheid. Als die niet gezegd en getoond mag worden, dan betekent dit dat zulk misdadig overheidsbeleid ongehinderd door enige vorm van kritiek moet kunnen worden uitgevoerd in de gebruikelijke stilte. De gezinnen in de gezinslocaties worden geïntimideerd door de DT&V om niet te protesteren, om niks naar buiten te brengen. Er heerst angst. En wij, die buiten de poorten staan met ons paspoort, worden vervolgd als wij er iets van zeggen dat dit in ons naam wordt gedaan. Dat is de stand van zaken. Onze vervolging in deze zaak is een politiek besluit, het zegt: kop dicht hierover.
Joke Kaviaar in De Vries En Verburg: Bloedgeld Uit Opsluiting En Deportatie Van Kinderen (Laatste woord bij de behandeling van het hoger beroep tegen veroordeling wegens smaad) (Jokekaviaar)