Waarom de witte mens niet blank is
De term “blanke” lijkt voor velen onschuldig en louter naar personen met een witte huidskleur verwijzend. Een zoekopdracht naar “blanke” in de verschillende online kranten levert meteen duizenden resultaten op. Maar onschuldig is de term allerminst. Woorden zijn niet neutraal, maar dragen en creëren betekenissen. Het Van Dale woordenboek leert ons dat “blank” een bijwoord is dat “helderwit”, “niet bevlekt” of “niet gekleurd” betekent. Blank verwijst niet enkel naar een kleur, maar duidt net de afwezigheid van kleur aan door de connotatie van reinheid, helderheid en onbevlektheid. Het gebruik van de term om witte mensen aan te duiden, draagt op die manier bij aan het onzichtbaar maken van de machtspositie die de witte mens nog steeds bekleedt. De witte (heteroseksuele, mannelijke) mens is neutraal en objectief. Hij is “ongekleurd” door zijn ervaringen. Hij is de norm waarvan Anderen afwijken – wat ook meteen zijn superioriteit(sgevoel) legitimeert. De term “blank” heeft samen met zijn antoniem “neger” een koloniaal verleden en, helaas, ook een neo-koloniaal heden. Argumenteren dat de termen neutraal zijn of vandaag niet langer dezelfde betekenis dragen als in hun koloniale context minimaliseert of ontkent een bevlekte geschiedenis van slavernij, overheersing en uitbuiting van gekleurde door witte mensen. Hoe graag de witte mens zijn geschiedenis ook wil witwassen: noch de witte mens, noch zijn geschiedenis zijn blank. “Maar ik bedoel het toch niet slecht”, zult u wellicht denken. Dat geloven we best. Zullen wij u dan vanaf nu “vuile klootzak” noemen? We bedoelen dat immers ook niet slecht. Helaas kan je als individu niet bepalen wat een woord “bedoelt”.
Emma Lee Amponsah en Hannelore Van Bavel in Waarom de witte mens niet blank is (Knack)
Ik ben nooit voorstander van het woord Blank geweest om de witte mensen op deze aardbol zo te benoemen, zoals de Nederlandse woordenboek al aangeeft, Blank staat voor puur, reinheid, enz enz, elk witte Nederlander noemt zich in wat voor gesprek je met ze voert zo.
Het is :
Black And white,
Blaka nanga wittie.
Dit geeft duidelijk aan hoe de witte nederlander tegenover welk volk dan ook verheven voelt.
Grt,
Ingrid
Verhelderend stuk, toch denk ik dat het krachtiger is als de passage over geschiedenis ‘witwassen’ verdwijnt. Immers lijkt mij dat erg subjectief en niet bijdragend aan het argument. Het jaagt namelijk vooral mensen in het harnas tegen je, aangezien het erg ‘met de vinger wijzend’ lijkt te zijn.
Ik ben me teveel bewust van de geschiedenis van de Indo-Europese mens, en vooral door de Westeuropese variant daarvan, door de eeuwen heen. Veel gewelddadigheid, discriminatie. Ook als Christen schaam ik me voor die geschiedenis. Helaas ondersteunde de kerk dit ook in veel gevallen en waren er maar weinigen die zich ertegen keerden: Voetius in Nederland, Wilberforce in Engeland, mensen als Wesley uit de opwekkingsbewegingen in de Angelsaksische wereld .. Zo werden minderheden en andersdenkenden vervolgd, verdrukt, tot slaaf gemaakt, of zelfs omgebracht. We zitten allemaal in dezelfde boot: één planeet, één mensheid, en – voor wie in God gelooft – een God die zonder aanzien van ras, sociale afkomst en geaardheid alleen maar liefheeft.
De redenering klopt niet. Als de straat blank staat is daar niks positiefs aan. Blanke vla is niks bijzonders. Blanke lak is niet “rein” . Als wij kaaskoppen het over een witte/zwarte werkster danwel loodgieter hebben dan hebben we het niet over huidskleur, nationaliteit of ethniciteit. Als gelderse boeren het hebben over “die swerte”, dan zit het er dik in dat ze het over haarkleur hebben.
Als je vindt dat er wat mis is met de term “blank, verzin of importeer dan een helder nieuw woord (bijvoorbeeld de straattaal-term “bakra”), ipv het nederlands aan het USAmerikaans gelijk te schakelen
“Blank” staat voor neutraal (“blanke lak” is transparant, heeft geen kleur), maar dat zijn witte mensen niet. We profiteren immers allemaal op de een of andere manier van het wereldwijde systeem dat mede gebaseerd is op racisme. Het begrip “wit” komt trouwens niet uit de VS, maar werd hier gewoon al in de 17e en 18e eeuw gebruikt. Daarna is men om ideologische redenen steeds vaker “blank” gaan gebruiken.
Misschien kan je je energie beter benutten om racisme te bestrijden dan je druk te maken om de woordkeuze van de anti-racisme beweging.