Waarom negeert de Nederlandse klimaatbeweging mensen die het hardst worden getroffen?

“De discussie wordt in een nationale context gevoerd, terwijl de echte problemen buiten Nederland plaatsvinden”, zegt Ap. “Het onderwerp klimaatverandering moet over meer gaan dan Schiphol en Groningen. Het moet gaan over de daadwerkelijke oorzaken van klimaatverandering: kolonialisme, kapitalisme en alle vormen van geweld. Maar ook de effecten van klimaatverandering, zoals de gevolgen voor mijn gemeenschap in West-Papua. We verliezen ons land en bestaan”, aldus Ap. Het gebrek aan samenwerking tussen de westerse klimaatbeweging en gemeenschappen ter plaatse, kan volgens Pierre ook veroorzaakt worden door een clash in denkbeelden. Ze ziet dat milieuorganisaties vaak niet begrijpen hoe oorspronkelijke bewoners leven en werken. “Wij hebben een andere levensstijl en andere denkbeelden dan westerse milieuorganisaties. We leven zonder fabrieken, producties en uitstoot, maar ook zonder een gevangenis. Zij kunnen veel leren van onze manier van denken, maar wij kunnen ook veel leren van hun huidige aanpak. We kunnen niet doorgaan op deze manier van gescheiden werelden, want dat betekent gewoon verlies.” De klimaatactivisten zien klimaatverandering niet voldoende benoemd als mondiaal thema, waardoor het voor hen voelt alsof hun levens minder waard zijn. Ap denkt aan een campagne tegen palmolie, waarin de vermoorde orang-oetans werden benadrukt. “Daardoor leek het alsof de orang-oetang boven de mens staat. Het is goed om ze te noemen, maar noem óók dat mensen doodgaan door de aanleg van palmolieplantages. We worden verjaagd van ons land, soms met brute kracht. Hier leek het alsof wij niet bestonden.”

Lawrence Cheuk in Waarom negeert de Nederlandse klimaatbeweging mensen die het hardst worden getroffen? (Oneworld)