Welkom in de eeuw van de necropolitiek, waar bedrijven én staat over lijken gaan

Willem Schinkel over de necropolitiek van het coronabeleid: “Om te spreken van necropolitiek is niet schokkend voor mij. Het schokkende is dat het gebeurt. En ik verbaas me over de mate waarin zoveel mensen op links zo geschokt zijn. We weten waartoe deze politiek in staat is. We hebben het toeslagenschandaal, met keihard structureel racisme door de staat. We hebben recent het bombardement op Hawija gehad, een massamoord. Dat is uit onze naam gebeurd, vinden we allemaal oké. En we hebben al decennia de dodelijkste grens ter wereld, we laten en masse mensen verdrinken ten gevolge van strenge beleidsmaatregelen. Veel mensen op links zijn verbaasd, omdat necropolitiek nu ook op hen zelf is losgelaten (…) Je zegt, jij krijgt burgerschapsrechten, vanwege jouw bloed, of de bodem waarop je geboren bent. De wereld van begrensde natiestaten is een wereld van bloed en bodem. We doen vaak alsof dat een uitzonderlijke ideologie was van de nazi’s, maar in deze zin is het iets dat heel onze wereld ordent. En om grenzen vol te kunnen houden, is er veel geweld nodig. De zuidgrens van de EU is de dodelijkste grens op de wereld. Er zijn in de afgelopen decennia meer dan dertigduizend mensen verdronken als gevolg van actief beleid. De EU voert dus een bewuste necropolitiek, een politiek van de dood.

Lex Bohlmeijer in Welkom in de eeuw van de necropolitiek, waar bedrijven én staat over lijken gaan (Decorrespondent.nl)