Welterusten, College van Bestuur (muziekvideo)

Ik ga die tijd niet idealiseren, want ook die ‘rebelse jaren 60’ hadden een hoop blinde vlekken. En bovendien zijn veel (zéker niet alle – maar toch vrij veel) van die provos, Maagdenhuisbezetters en andere wereldverbeteraars uiteindelijk zélf op het pluche terecht gekomen. Om vervolgens de voorgaande generatie bestuurders in regentisme en commerciedenken nog eens te overtreffen. Hier dus geen pleidooi om de jaren 60 nog eens dunnetjes over te doen. Want er komen andere tijden. Maar… Sommige dingen uit de jaren 60 mogen wat mij betreft weer volop tot leven komen. Zoals de bezetting van universiteitsgebouwen. Kraken. Burgerlijke ongehoorzaamheid. Een hernieuwd feminisme en anti-kolonialisme. Linkse gewaagdheid en initiatief. Directe democratie. En natuurlijk: de muziek. Zoals dit dus. Zelfde lied, zelfde arrogante universiteitsbestuur, zelfde brute politieoptreden. Maar met een nieuwe tekst, en door een nieuwe vertolker. Van – zo hoop ik, althans – een hernieuwd elan om die zakkenvullende plucheplakkers voor eens en altijd te verjagen uit hun machtsbastion. Overigens ben ik van mening dat Louise Gunning per ommegaande moet aftreden.

Mathijs van de Sande over “Welterusten, College van Bestuur” (youtube)