“White privilege”: de oorsprong en de impact van het concept
Geïnspireerd door de burgerrechtenbeweging, zei Theodore W. Allen midden de jaren 1970 dat het witte ras door de heersende klasse werd uitgevonden als een vorm van sociale controle. Volgens hem was het een manier om zwarte en witte tot slaaf gemaakte mensen van elkaar te onderscheiden en de strijd voor sociale rechten van de onderklasse te saboteren. Het was dus een verdeel- en heersstrategie. Een centraal element in dit proces was het toekennen van privileges aan witte Europese Amerikanen op de plantages van de VS tijdens de 17de en 18de eeuw. Volgens Allen was die speciale status voor witte tot slaaf gemaakte mensen een vergiftigd cadeau: eigenlijk was het tegen de belangen van de werkende klasse, want dit vertraagde hun strijd voor gelijke rechten door verdeling. Om een concreet voorbeeld te geven: witte mensen kregen privileges door van hen controleurs te maken. Als een zwarte tot slaaf gemaakte mens uit de plantages probeerde te ontsnappen, dan kon een arme witte persoon een beloning krijgen wanneer hij de zwarte oppakte en aangaf. Zo kon de heersende klasse vermijden dat alle uitgebuite mensen zich gezamenlijk zouden organiseren, in opstand komen en een revolutie veroorzaken. In jaren 1970 en 1980 werd de term white privilege vooral gebruikt door holebi-groepen, feministische bewegingen en radicale witte anti-racisten zoals de Weather Underground Organization. Interessante artikelen hierover zijn verschenen in The Lesbian Tide, het eerste magazine met nationale verspreiding in de VS. Het was het allereerste tijdschrift dat het woord “lesbian” gebruikte op de cover. White privilege zat van meet af aan vervat in hun intersectioneel denken.
Walter Andino Midence in “White privilege”: de oorsprong en de impact van het concept (Kifkif.be)