Wilders’ Armageddon

Wie de moeite neemt de dramatische toespraak te lezen die Geert Wilders bij de herstart van zijn proces hield, kan niet anders dan concluderen dat de PVV-leider een nieuwe mijlpaal in zijn inmiddels befaamde doomsday-retoriek heeft bereikt. De elites in Europa voeren een laffe oorlog tegen de eigen bevolking, teneinde de islam aan de macht te brengen. Redding is niet meer mogelijk – overal in Europa gaan de lichten uit. Wie hier aan twijfelt, is onnozel. Bert Wagendorp vroeg zich in zijn Volkskrant-column terecht af of een psychologisch onderzoek van de PVV-leider niet wenselijk zou zijn.

Betekent dit nu ook dat de PVV-stemmers, toch al snel een miljoen mensen, rijp zijn voor opname in een inrichting? Hoewel er ongetwijfeld heel wat dwaallichten onder het PVV-electoraat rondlopen – zo denkt een kwart van de PVV-stemmers dat Wilders minister is in het kabinet-Rutte -, lijkt het me toch onwaarschijnlijk dat de hilarische fantasieën over een stille islamitische machtsgreep in Europa door de PVV-aanhang serieus worden genomen.

Niettemin smullen PVV-aanhangers volop van Wilders’ duistere vergezichten dat de sharia binnenkort wordt ingevoerd, en dat de elites samenzweren tegen de bevolking, terwijl moslims in stilte wachten op het juiste moment voor hun totale machtsovername. Wilders’ ideeën roepen een gevoel op dat perfect aansluit bij de mistroostige levensopvatting van een groot deel van de bevolking: dat het land naar de klote gaat, dat anderen het altijd beter hebben of van hen profiteren, dat het nooit meer goed komt, dit alles mogelijk gemaakt door elitaire zakkenvullers in Den Haag. Geert Wilders – alleen al door zijn vaak sombere blik van geplaagde en onbegrepen buitenstaander – is hierdoor de held geworden van het reusachtige leger kankerpitten dat dit land bevolkt.

Nu zijn er twee mogelijkheden. Of Wilders is zo gewiekst dat hij het “islamitische staatsgreep-verhaal” opportunistisch uitbuit teneinde zoveel mogelijk stemmen te krijgen, of hij gelooft werkelijk zelf in deze onzin. Gezien de gedrevenheid waarmee hij zijn bizarre ideeën verkondigt, en de gretigheid waarmee hij zich wentelt in de rol van anti-islamitische messias, lijkt het laatste het geval.

Nederland neemt aldus een unieke positie in de wereld in: de leider van een van de grootste partijen gaat uit van het bestaan van een totale oorlog tegen de bevolking van een heel continent, gecombineerd met een heilig geloof in Armageddon. Wat dit laatste betreft is er een verrassende overeenkomst met de Amerikaanse oud-president Ronald Reagan, die zoals bekend een fanatiek christelijk geloof in de eindtijd aanhing. Reagan, zo onthulde diens zoon onlangs in een boek, was al tijdens zijn ambtsperiode aan de dementerende hand, en zelfs voor zijn gezinsleden nauwelijks benaderbaar.

Nu is dit in de Verenigde Staten nog redelijk goed afgelopen. Maar wat gaat er in Nederland gebeuren, als het legioen kankerpitten een gestoorde extremist aan de macht helpt?

David Vervoort