Zaïre Krieger: “Twee oude vrouwtjes geleden waren we nog handelswaar”
Na het protest vorige week woensdag in Den Haag werd er ook afgelopen zaterdag in Rotterdam weer gedemonstreerd tegen de absurd lage straffen voor de moordenaars van Sanda Dia. Het protest vond plaats bij het prachtige nieuwe beeld voor de ingang van het Centraal Station. Na een zestal krachtige speeches liepen de 250 anti-racisten een korte, zeer strijdbare demonstratie rond het Schouwburgplein. Het protest werd afgesloten met een reeks korte spontane toespraken van deelnemers, die overduidelijk gesterkt werden door de tijdelijke safe-space die alle aanwezigen samen vormden. Hier de speech van Zaïre Krieger.
Eric Krebbers
Black lives matter!
Black lives matter!
Black trans lives matter!
Black refugee lives matter!
Black disabled lives matter!
Black trans lives matter!
Black trans lives matter!
Black lives matter!
De eeuw was goud.
Als de metalige geur van ketenen die boorden tot botten.
Vijf komma twee van ons bruto belast product was in 1770 op slavernij gebaseerd.
Vijf komma twee.
Ter vergelijking: zes komma twee van ons bruto binnenlands product is gebaseerd op de Rotterdamse haven, in 2007.
Cijfers zullen nooit verhalen kletsen,
dus laat me even context schetsen.
In de eeuwen dat Rembrandt van Rijn de Nachtwacht leven gaf,
wachtte elke nacht een slavenhouder om een slavin van rein te ontnemen.
In de eeuwen dat Johannes Vermeer zich aan het Meisje met de Parel waagde,
schilderde er elke nacht een slavenhouder een schilderij van zweepslagen.
Kunst is zo relatief.
En mooier kan ik het niet voor je maken.
Ik wil geen gaten in de feestjes knallen,
ik laat je enkel zien welke slingers we hier ophangen.
Toen de slaven vrijkwamen in 1863 kregen de slavenhouders een schadevergoeding, voor het verlies van hun bezit.
En de nakomelingen van de totslaafgemaakten betalen die heffing nog steeds, ieder jaar.
Want die schadevergoeding vervingen ze door elk jaar in het kostuum van een slaaf in het rond te zingen.
Wij betalen die vergoeding nog steeds ieder jaar als er relaxer op het hoofd wordt geschminkt.
Als het langsrijdt ligt de vergoeding op mijn schouders,
die gouden koets met mijn knielende voorouders.
Al onze maaksels, uit onze pijn verzinkt,
wilden ze voor de commercie maar dan zonder de teint.
Al onze cultuur werd verbasterd voor de views,
want ze wilden onze rhythm maar niet onze blues.
De diaspora liet zijn sporen na in ons dialect.
Want in mijn opa’s huis spraken wij alleen correct Nederlands,
hoever die zweept reikt blijkt want schoonheid
is nog altijd hoe erg je op die slavenhouder lijkt.
Mijn taal is nooit aan mij doorgegeven.
Want Sranan Tongo is wat ze op de straat spreken.
Zo zijn we twee keer onze cultuur verloren.
De eerste keer door de zweep en de tweede keer door de diaspora.
Verscheept. Vervoerd. Vermoord. Verkracht.
En vooralsnog, we stonden tien stappen achter en toch staan we er nog.
Door laster gepast en verkast als onkruid stug,
maar we zijn als de belasting, we komen altijd terug.
Elke nazaat hoog of laag in deze maatschappij is een certificaat van onze vrije staat van de huisvrouw tot de advocaat, elke dag wordt er van bloed en zweet goud gemaakt.
Nu zijn we atleet, politica, beelden op Centraal, wiskundigen en ambtenaar,
twee oude vrouwtjes geleden waren we nog handelswaar.
Elke trotse afro in de wind is nieuw land ontgonnen,
hun gouden eeuwen zijn geweest, die van ons zijn net begonnen.
Ik geef dit vuur door aan onze dochters en onze zonen,
en we smeden met veerkracht van onze ketenen kronen.
Black lives matter!
Black lives matter!
Black trans lives matter!
Black refugee lives matter!
Black trans lives matter!
Black disabled lives matter!
Black lives matter!
Thank you!
Zaïre Krieger
Meer speeches van het “Justice for Sanda Dia”-protest van 10 juni in Rotterdam
– Lisa McCray: “Witte, rijke mensen blijken boven de wet te staan”
– Kanea Indigo: “Als Zwart persoon in Nederland…”
– Soraya Hadjar: “Een Zwarte jongen is gemarteld door witte jongens, zoals Zwarte mensen al eeuwen gemarteld worden”
– Zaïre Krieger: “Twee oude vrouwtjes geleden waren we nog handelswaar”
– Daniela M. Jerez: “Alleen om gezien te worden”