Zeven protesten tegen repressief migratiebeleid (beeldverslag)

(Foto: Jan Kees Helms)

Gisteren werd er in zeven steden gedemonstreerd tegen het Nederlandse migratiebeheersingsbeleid. Directe aanleiding was de door de overheid georganiseerde ellende in Ter Apel. Een rondje langs de protesten.

Amsterdam

De actie in Amsterdam begon om 15:30 uur op de Dam, met enkele toespraken waarbij naast de uitsluiting van vluchtelingen ook uitgebreid het kolonialisme en de slavernij aan de orde kwamen. Na deze begin-manifestatie gingen de ongeveer 150 deelnemers lopen richting het stadhuis. Onderweg werden veel strijdbare leuzen geroepen. Bij het stadhuis werden nog meer leuzen geroepen en waren er enkele toespraken. Na afloop bleven enkele mensen ter plekke slapen, zoals ze dat een poosje doen uit protest tegen het gedwongen buiten slapen van vluchtelingen in Ter Apel.

(Foto: Jan Kees Helms)
(Foto: Jan Kees Helms)
(Foto: Jan Kees Helms)
(Foto: Jan Kees Helms)
(Foto: Jan Kees Helms)
(Foto: Jan Kees Helms)

Den Haag

De actie in Den Haag begon om 17:00 uur op het Spuiplein. Het spandoek met het logo van de demonstratie werd de hele tijd nadrukkelijk omhoog gehouden, waardoor de afwezigheid van een podium nauwelijks opviel. De geluidsversterking zorgde ervoor dat de toespraken goed waren te horen. Er waren praatjes van Ioana Tudor, artistiek directeur van politiek theaterpodium Theater De Generator in Leiden, ex-vluchteling, kunstenaar en activist, Harry Westerink, activist bij Doorbraak, en Levi Ommen, beleidsmedewerker van de Haagse Stadspartij. De host van de actie was Ghali, betrokken bij Students for Palestine. Na de praatjes volgde een demonstratieve tocht met zo’n 100 deelnemers door het Haagse centrum richting station Den Haag Centraal. De actie trok veel bekijks van het publiek en de sfeer was hartverwarmend strijdbaar. Er werden veelvuldig leuzen geroepen als “Say it loud, say it clear, refugees are welcome here”, “No borders, no nations, stop deportations” en “A, anti, anti-capitalista”. De actie eindigde op de Koekamp, waar staand in een grote kring iedereen het erover eens was dat het niet bij deze ene demonstratie moest blijven. Er werd opgeroepen om een dergelijke actie om de paar maanden te organiseren, of liever nog elke maand.

Groningen

In Groningen deden iets meer dan 100 mensen mee aan de actie om hun woede te uiten over het racisme in het Nederlandse vluchtelingenbeleid. Titia Prins was de eerste die het woord nam. Ze deelde haar ervaringen als Namibische die twintig jaar geleden naar Nederland kwam. Recht uit het hart sprak zij over hoe wij als mensen allemaal dezelfde verlangens en gevoelens hebben en dezelfde rechten verdienen. Sandro Kortekaas en vier leden van LGBT Asylum Support wezen erop dat discriminatie van LGBTQIA+ mensen helaas ook niet ophoudt als ze Nederland hebben bereikt. Ook werd de vreselijke waarheid gedeeld dat bedden in speciale LGBT-units in Ter Apel leeg stonden, terwijl de mensen voor wie deze faciliteiten bedoeld zijn buiten moesten slapen. Djawad Dababsi deelde zijn ervaringen als Syrische vluchteling van zeven jaar geleden. Hoewel er vele duizenden vluchtelingen naar Nederland kwamen, werden er toen wel bedden, douches en eten geregeld. Ter Apel is een crisis bewust gecreëerd door onze regering. Daarna liet Gabriella Musabayana, de beroemde danseres uit Zimbabwe en student internationaal recht in Groningen, een andere manier zien om je gevoelens te uiten. Wat een bewegingen! De Black Ladies of Groningen gingen nog een stapje verder en kregen het hele publiek in beweging op Afrobeats. Terwijl we dansten, scandeerden we dat vluchtelingen welkom zijn. We sloten de krachtige demo af met een oproep tot actie: houd de discussie gaande, stel racisme niet alleen tijdens demonstraties aan de orde, maar ook in meer persoonlijke settings.

Nijmegen

In Nijmegen deden zo’n 250 mensen mee aan een strijdbare demonstratie door de stad.

(Foto van Twitter.)

Rotterdam

In Rotterdam deden ongeveer 200 activisten aan de lokale demonstratie mee, onder wie veel jonge mensen en ook flink wat mensen van BIJ1. Spreker Dajana vertelde over de mensonwaardige situatie bij het aanmeldcentrum in Ter Apel, waar ze een paar keer was geweest, en over het politieke beleid dat deze ellende veroorzaakt. De Syrische vluchteling Mubarak, die nu in een azc verblijft, sprak over zijn familie, over zijn neef die is doodgeschoten terwijl hij naar de universiteit ging, en over hoe verschrikkelijk het is als je gaat wennen aan dat soort nieuws. Ook vertelde hij over een ander familielid, die op bezoek was vanuit het buitenland op het moment dat er vlakbij een bom afging. Hij rende weg en riep: “Ga nu weg, anders ga je dood”. Maar iedereen bleef zitten, want “dood gaan we al”. Mubarak hoopte dat hij zich snel zou kunnen verenigen met zijn familie. Doorbraak-activist Akef hield een praatje over LGBT+ mensen, en over het punt dat het criterium “veilige landen” een onzinconcept is, omdat onder andere voor LGBT+ mensen die landen helemaal niet veilig zijn. Vervolgens gingen de demonstranten lopen in de richting van het stadhuis, via de Lijnbaan en daarna via de Coolsingel naar Westblaak en toen weer terug naar het Stadhuisplein. Er werden volop leuzen geroepen, zoals “Refugees welcome, racists get out”, “No justice, no peace” en “No borders, no nations, stop deportations”. De sfeer tijdens de actie was goed en strijdbaar.

(foto: Oscar Brak)
(foto: Oscar Brak)

Wageningen

In Wageningen deden zo’n 250 mensen mee aan de actie. Veel van de sprekers waren zelf vluchteling of kind van vluchtelingen.

Zaanstad

In Zaanstad was niemand van Doorbraak. Naar verluidt deden daar 60 mensen mee aan het protest.

Eric Krebbers