Zonder papieren: petitie voor verblijfsrecht
Zakaria El Moudden is 23 jaar en heeft de Marokkaanse nationaliteit. Zijn vader kwam in 1970 vanuit Marokko naar Nederland en behoorde tot de eerste generatie arbeidsmigranten die zwaar en laagbetaald werk verrichtten voor Nederlandse bedrijven. Zijn vader en zijn moeder kregen eerst een verblijfsvergunning en later ook de Nederlandse nationaliteit. Hun zoon Zakaria echter heeft nooit verblijfsrecht gekregen.
Hij woont al lang in Leiden, bij zijn ouders. Toen hij nog minderjarig was, hebben zijn ouders een verblijfsvergunning voor hem aangevraagd. Maar die werd afgewezen omdat Zakaria meer dan vijf jaar in Marokko heeft gewoond. Het gezin gaat al jaren zwaar gebukt onder zijn illegale verblijfsstatus. Ze zijn depressief en staan onder psychiatrische behandeling. Voor Zakaria’s ouders voelt het vreemd en onrechtvaardig om Nederlanders te zijn en toch een zoon zonder verblijfsrecht te hebben. Ze maken zich grote zorgen, en hebben een nachtmerrie dat hun zoon tot aan zijn dood illegaal zal blijven.
Zakaria is een tijd geleden opgepakt door de politie. Hij werd opgesloten in de illegalengevangenis in Zaandam. Daar zat hij acht maanden vast en raakte hij getraumatiseerd. Zakaria werd uiteindelijk vrijgelaten omdat de Marokkaanse autoriteiten de Nederlandse overheid geen toestemming gaven om hem uit te zetten naar Marokko. Want Zakaria hoort bij zijn familie te blijven, in Nederland. In Marokko heeft hij helemaal geen toekomst. Maar in Nederland voelt hij zich bang en opgejaagd.
Zakaria, zijn ouders en anderen zijn onlangs een actiecampagne begonnen voor verblijfsrecht voor Zakaria. De Leidse steungroep De Fabel van de illegaal helpt hen daarbij. Onderdeel van de campagne vormt een petitie die iedereen kan ondertekenen. Hoe meer ondertekenaars, hoe breder de steun voor Zakaria en zijn verzoek om verblijfsrecht.
Steun Zakaria ook door een mail te sturen naar defabel@gebladerte.nl met daarin je naam en de tekst “Ja, ik wil dat Zakaria El Moudden verblijfsrecht in Nederland krijgt”.
Harry Westerink