Zwarte Piet afkickkliniek

In het Zuid-Hollandse plaatsje Holy overwegen twee jonge ambitieuze ondernemers in een leegstaande boerderij een afkickkliniek te beginnen voor mensen die verslaafd zijn aan zwarte Piet. De ondernemers geven aan een gat in de markt te zien omdat de huidige hulpverlening tot op heden ontoereikend is gebleken. Het gaat om mensen die in het dagelijkse leven (en op social media) dermate vastdraaien met betrekking tot dit specifieke onderwerp, dat door anonieme zorgmeldingen hun werkgever betrokken is geraakt of betrokken dreigt te raken. Afhankelijk van de ernst en aard kan mensen individueel worden aangeleerd beter om te gaan met verhalen die hun in jonge jaren zijn verteld maar die in de volwassen jaren kinderfeestjes in de weg zijn gaan staan. Specifiek mikken de ondernemers op mensen die vanaf hun vijfentwintigste nog steeds bij hoog en laag beweren dat Sinterklaas bestaat en andere volwassenen hiervan willen overtuigen. Het gaat om mensen die zonder PGB-indicatie of bijzondere vermelding in de DSM4 classificatie urenlang googlen om de oorsprong van zwarte Piet te achterhalen en daarbij iedere uitleg aannemelijk vinden, behalve de meest realistische variant. De realistische variant maakt hen razend, buiten zinnen, verdrietig en bijzonder angstig. Het gaat hierbij om mensen met ernstige verander- en ontwikkelingsproblemen. Deze mensen lopen in het dagelijkse leven volledig vast omdat ze door een interne error geen boodschappen meer kunnen doen bij de Jumbo, de Hema, de Bijenkorf, de Action, de Lidl en eigenlijk overal waar het sprookje met een lange slurf is uitgeblazen. De ergste verslaafden kijken geen RTL programma’s meer en vliegen uit vaderlandsliefde principieel via Dusseldorf. Het betreft specifiek mensen die sinds het eerste verzet in 1850 vragen om nog meer tijd om afscheid te kunnen nemen van hun koloniale denkpatronen.

Sylvia Witte in Zwarte Piet afkickkliniek (wordpress)