Zwarte Piet en de Grondwet

U ziet, ik kan altijd twee dingen doen. Ik kan voor mijn rechten opkomen of ik kan mijn kind leren hoe hij/zij met racisme om moet gaan, zoals mijn vader het mij heeft geleerd en mijn opa mijn vader heeft geleerd, enzovoort. Alleen heeft wegkijken niet het gewenste resultaat opgeleverd. Wat logisch is, want niets verandert als je je mond dichthoudt en wegkijkt. Er zijn mensen die zeggen: “ik hoor nu pas dat zwarte piet racistisch is”. Dat komt omdat wij het niet vertelden, wij hebben lang ons mond gehouden, wij wilden, hoe ironisch het ook klinkt, de mensen die ons pijn deden niet kwetsen. Want u zag er stralend uit en genoot er echt van als u mij naspeelde, bewust of onbewust. U had zoveel plezier dat ik de pret niet wilde verstoren. De vraag nu is, heeft u ooit naar mij omgekeken? Heeft u zich ooit afgevraagd hoe ik diep van binnen, wat u feest noemt, ervaar? Ik weet hoe u zich voelt, maar weet u hoe ik mij voel wanneer u zich uitdost als een stereotype, wanneer u grappen maakt van “kijk daar heb je onze zwarte piet” of “Sinterklaas is jou vergeten”? En dezelfde mensen zeggen hardop, op sociaal media, nee zwarte piet is niet racistisch. Men heeft altijd geweten dat zwarte piet doet herinneren aan een zwarte persoon. Het zijn niet alleen Zwarte Nederlanders die racisme in Zwarte Piet zien. Iedereen weet het, iedereen: de bakker, de journalist, de boer, de ober, de bankiers en allen hier in de kamer, inclusief u hier voor mij. Iedereen weet dat Zwarte Piet mensen kwetst, ongeacht wat de journalist zegt, wat de intocht en de burgemeester beweren. Iedereen weet het dat zwarte Nederlanders voor Zwarte Piet worden uitgemaakt. Dat weet Asscher, dat weet Rutte ongeacht de onsympathiek houding van de premier. En daarom waren wij in Gouda. Het is niet acceptabel dat wij nog eens 150 jaar gebukt gaan onder stereotypering, vernedering en zichtbare verachting van het zwarte lichaam.

Kno’Ledge Cesare in Zwarte Piet en de Grondwet (Joop.nl)